-
41.《或以予辞酒为过复作长句》 宋·陆游
陆生酒户如蠡迮,痛酒岂能堪大白;正缘一快败万事,往往吐茵仍堕帻。
尔来人情甚不美,似欲杀我以麴蘖。
满倾不许计性命,傍睨更复腾颊舌。
醉时狂呼不复觉,醒後追思空自责。 -
42.《初寒独居戏作》 宋·陆游
开壳得紫栗,带叶摘黄甘。
独卧维摩室,谁同弥勒龛?宗文树鸡栅,灵照挈蔬篮。
一段无生话,灯笼可与谈。 -
43.《又作二首自解》 宋·陆游
灵府安平四体和,经时止酒颊常酡。
老生要是常谈尔,吐纳余闲即按摩。 -
44.《后两日大雪邦衡复用前韵作穷语戏和》 宋·周必大
天怜寓客混缁徒,十日无烟香积厨。
暮雪故教投碎米,馋涎那更忍流酥。
旃毛齧尽寒生粟,风絮吟时韵怕醐。
谁似维摩坐芳缛,散花别是一方壶。 -
45.《同翁士特李似表谒巽伯少卿因作醉歌》 宋·刘子翚
翁刘异氏居同里,奕叶论交今久矣。
陇西京兆实姻连,我既识翁因识李。
巽卿自洛始迁闽,寄食僧房仍密迩。
盍簪雅好有新旧,倾盖高情无彼此。 -
46.《得孙以诗邀立夫兄次明丈作看客》 宋·王灼
我生苦不谐,所向如登天。
老眼始见孙,便觉了世缘。
一阳谨初度,剥极宜复旋。
神气已秀发,玉虹照晴川。 -
47.《谒奉承天超公法师作二首》 宋·李弥逊
杯水能令重百钧,阿师心法妙通神。
维摩正苦众生病,为洗无边热恼尘。 -
48.《前行路难冯公岭作》 宋·李洪
君不见冯公之岭摩苍天,危梁峻坂相属联。
樵夫跬步不得上,仰视悬石势欲颠。
下有飞泉泻鸣瀑,舂撞嵓窦汇山麓。
飞流溅沫冰雪寒,萝茑荒林猿狖伏。 -
49.《谢新胥口监生赵立之》 宋·程公许
鲁壁峄碑远莫睹,艰哉河流讯鼗鼓。
披荒摸搭不厌多,繙阅端能助稽古。
向来四壁风雨秋,谁遣彯缨群玉府。
终年肮脏甘谪堕,采采蒿菁不盈筥。 -
50.《荷鹭图为薛御史作》 明·李东阳
秋山泬寥秋水阔,一夜天风起蘋末。
万籁凋余锦树空,繁花落尽红衣脱。
??鸂鶒俱无声,沙边白鹭如有情。
幽禽相呼落日暝,尺鲤下避寒潭清。 -
51.《悔少作》 宋·方回
崛强轮囷谓绝奇,刮摩剔抉更多疑。
彭门峻步勤除道,栗里高风晚得师。
乃后容赊十年死,定应全废一生诗。
根柯直待如铜石,始是参天溜雨时。 -
52.《以校正字学还方智善作诗赠之》 宋·王洋
惟古於文藏妙理,自然之音见微旨,唇舌齿喉母生子,清浊重轻毛发比。
古者八岁方毁齿,小学师承方肄此。
时及春秋循一轨,台兴亦知窥阃壘。 -
53.《六月十四日观云有作》 宋·张九成
深深萧寺足幽居,寝饭行藏亦自如。
仰识白云天外意,俯看青史古人书。
摩挲方雨生无愧,周览山川气有余。
不用棹舟江海去,清风明月是吾庐。 -
54.《石鼓歌》 唐·韩愈
张生手持石鼓文,劝我试作石鼓歌。
少陵无人谪仙死,才薄将奈石鼓何。
周纲凌迟四海沸,宣王愤起挥天戈。
大开明堂受朝贺,诸侯剑佩鸣相磨。 -
55.《报任少卿书/报任安书》 两汉·司马迁
太史公牛马走司马迁,再拜言。
少卿足下:曩者辱赐书,教以慎于接物,推贤进士为务,意气勤勤恳恳。
若望仆不相师,而用流俗人之言,仆非敢如此也。
仆虽罢驽,亦尝侧闻长者之遗风矣。 -
56.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
57.《木皮散人鼓词》 清·贾凫西
释闷怀,破岑寂,只照着热闹处说来。
十字街坊,几下捶皮千古快;
八仙桌上,一声醒木万人惊。
凿破混沌作两间, -
58.《高轩过》 唐·李贺
韩员外愈皇甫侍御湜见过因而命作
华裾织翠青如葱,金环压辔摇玲珑。
马蹄隐耳声隆隆,入门下马气如虹。 -
59.《大鹏赋·并序》 唐·李白
余昔于江陵,见天台司马子微,谓余有仙风道骨,可与神游八极之表。
因著大鹏遇希有鸟赋以自广。
此赋已传于世,往往人间见之。
悔其少作,未穷宏达之旨,中年弃之。 -
60.《送万耕道帅琼管》 宋·楼钥
黎山千仞摩苍穹,颛颛独在大海中。
自从汉武置两郡,黎人始与南州通。
历历更革不胜计,唐设五筦如容邕。
皇朝声教久渐被,事体全有中华风。