-
21.《西江月(七)》 宋·张伯端
人我众生寿者,宁分彼此高低。
法身通照没吾伊。
念念体分同异。
见是何曾是是,闻非未必非非。
往来诸用不相知。
生死谁能碍你。 -
22.《两同心》 宋·黄庭坚
一笑千金。
越样情深。
曾共结、合欢罗带,终愿效、比翼纹禽。
许多时,灵利惺惺,蓦地昏沈。
自从官不容针。
直至而今。
你共人、女边著子,争知我、门里挑心。
记携手,小院回廊,月影花阴。 -
23.《两同心》 宋·黄庭坚
秋水遥岑。
妆淡情深。
尽道教、心坚穿石,更说甚、官不容针。
霎时间,雨散云归,无处追寻。
小楼朱阁沈沈。
一笑千金。
你共人、女边著子,争知我、门里桃心。
最难忘,小院回廊,月影花阴。 -
24.《望远行》 宋·黄庭坚
荔枝,常以遗生。
故戏及之
自见来,虚过却、好时好日。
这訑尿粘腻得处煞是律。 -
25.《少年心》 宋·黄庭坚
对景惹起愁闷。
染相思、病成方寸。
是阿谁先有意,阿谁薄幸。
斗顿恁、少喜多嗔。
合下休传音问。
你有我、我无你分。
似合欢桃核,真堪人恨。
心儿里、有两个人人。 -
26.《少年心(添字)》 宋·黄庭坚
心里人人,暂不见、霎时难过。
天生你要憔悴我。
把心头从前鬼,著手摩挲。
抖擞了、百病销磨。
见说那厮脾鳖热。
大不成我便与拆破。
待来时、鬲上与厮噷则个。
温存著、且教推磨。 -
27.《沁园春》 宋·黄庭坚
把我身心,为伊烦恼,算天便知。
恨一回相见,百方做计,未能偎倚,早觅东西。
镜里拈花,水中捉月,觑著无由得近伊。
添憔悴,镇花销翠减,玉瘦香肌。 -
28.《满庭芳》 宋·晁端礼
浅约鸦黄,轻匀螺黛,故教取次梳妆。
减轻琶面,新样小鸾凰。
每为花娇玉嫩,容对客、斜倚银床。
春来病,兰薰半歇,一管舞衣裳。 -
29.《吴音子》 宋·晁端礼
细想当初事,又非是、取次相知。
一年来、觑著尚迟。
疑□时、敢共些儿。
似恁秤停期克了,便一成望不相离。 -
30.《安公子》 宋·晁端礼
渐渐东风暖。
杏梢梅萼红深浅。
正好花前携素手,却云飞雨散。
是即是、从来好事多磨难。 -
31.《临江仙》 宋·晁端礼
火冷灯□山驿静,无人与暖香衾。
阿谁教你惜人深。
一成迷后,不望有如今。
枕畔耳边都悄悄,忆伊模样声音。
些儿年纪正难禁。
盟言虽在,只恐我痴心。 -
32.《一斛珠》 宋·晁端礼
相思最苦。
别来有甚好情绪。
夜间无限凄惶处。
睡不著时,没个人言语。
所恨不能飞上路。
书书只怪迟归去。
外边闲事无心觑。
直自我咱,怕你恶肠肚。 -
33.《柳初新》 宋·晁端礼
些儿柄靶天来大。
闷损也、还知麽。
共伊合下、深盟厚约,比望收因结果。
这好事、难成易破。 -
34.《安平乐慢》 宋·刘弇
细想劳生,等闲聚散,冉冉轻似秋烟。
莲心暗苦,月意难圆。
神京去路三千。
当日风流,有妖饶枕上,软媚尊前。 -
35.《千叶莲(同前)》 宋·贺铸
闻你侬嗟我更嗟。
春霜一夜扫秾华。
永无清啭欺头管,赖有浓香著臂纱。
侵海角,抵天涯。
行云谁为不知家。
秋风想见西湖上,化出白莲千叶花。 -
36.《蓦山溪》 宋·晁补之
自来相识,比你情都可。
咫尺千里算,惟孤枕、单衾知我。
终朝尽日,无绪亦无言。
我心里,忡忡也,一点全无那。 -
37.《满路花(仙吕思情)》 宋·周邦彦
帘烘泪雨干,酒压愁城破。
冰壶防饮渴,培残火。
朱消粉退,绝胜新梳里。
不是寒宵短,日上三竿,殢人犹要同卧。 -
38.《万里春》 宋·周邦彦
千红万翠。
簇定清明天气。
为怜他、种种清香,好难为不醉。
我爱深如你。
我心在、个人心里。
便相看、老却春风,莫无些欢意。 -
39.《满路花(仙吕思情)》 宋·周邦彦
帘烘泪雨干,酒压愁城破。
冰壶防饮渴,培残火。
朱消粉退,绝胜新梳里。
不是寒宵短,日上三竿,殢人犹要同卧。 -
40.《长相思》 宋·蔡伸
我心坚。
你心坚。
各自心坚石也穿。
谁言相见难。
小窗前。
月婵娟。
玉困花柔并枕眠。
今宵人月圆。