-
21.《又送从子淮》 宋·楼钥
二孙吾所爱,别去殊关情。
阿剡将赏延,伴子性亦灵。
烦子善诱之,他日使有成。
公余松竹林,共勉洛诵声。 -
22.《白云上人精舍寻杼山禅师兼示崔子向何山道上人》 唐·皎然
望远涉寒水,怀人在幽境。
为高皎皎姿,及爱苍苍岭。
果见栖禅子,潺湲灌真顶。
积疑一念破,澄息万缘静。 -
23.《赠弈棋蓝氏子》 宋·李仲光
古人制此文楸枰,要下黑白知死生。
闲中借此消永日,未必能取人心争。
后人不识古人意,致使方寸生纵横。
烂柯人去弈秋死,通国善弈谁知名。 -
24.《送蔡子骧用蔡子骏韵》 宋·秦观
越绝山川远相属,万壑千岩抱青绿。
卧龙一峰称是奇,遶趾清漪如带束。
镜水春生鶂尾衔,稽山日暮猿声续。
三休上与蓬莱接,登眺使人遗宠辱。 -
25.《和子平吊猿》 宋·文同
去年汶山花平僧,求得匡猿远相寄。
来时野性已驯熟,趫捷轻便殊可憙。
呼来遣去会人语,一成已绝归山意。
置之眼前看不足,解去絛索令自恣。 -
26.《寄刘峡州伯华使君四十韵》 唐·杜甫
峡内多云雨,秋来尚郁蒸。
远山朝白帝,深水谒彝陵。
迟暮嗟为客,西南喜得朋。
哀猿更起坐,落雁失飞腾。 -
27.《寄刘峡州伯华使君四十韵》 唐·杜甫
峡内多云雨,秋来尚郁蒸。
远山朝白帝,深水谒彝陵。
迟暮嗟为客,西南喜得朋。
哀猿更起坐,落雁失飞腾。 -
28.《奉酬于中丞使君郡斋卧病见示一首》 唐·皎然
宿昔祖师教,了空无不可。
枯槁未死身,理心寄行坐。
仁公施春令,和风来泽我。
生成一草木,大道无负荷。 -
29.《奉和袁使君高,郡中新亭会张炼师昼会二上人》 唐·皎然
置亭隐城堞,事简迹易幽。
公性崇俭素,雅才非广求。
傍檐竹雨清,拂案杉风秋。
不移府中步,登兹如远游。
坐觉诗思高,俯知物役休。
虚寂偶禅子,逍遥亲道流。
更闻临川作,下节安能酬。 -
30.《奉和陆使君长源水堂纳凉效曹刘体》 唐·皎然
柳家陶暑亭,意远不可齐。
烦襟荡朱弦,高步援绿荑。
爱公满亭客,来是清风携。
滢渟前溪上,旷望古郡西。 -
31.《水崖哭明圃子留》 清·方文
少小能文气似兰,里人谁不信弹冠。
只因丧乱身当废,纵使沉埋性所安。
故国有怀唯涕泪,新诗无字不悲酸。
漫劳铁匣藏枯井,此日流传血已丹。 -
32.《文宣王及其弟子赞》 宋·宋高宗
循良之要,在于有政。
可使为宰,千室百乘。
师门育材,治心扶性。
退则进之,琢磨之柄。 -
33.《湖北上吴胜之运使有感而言非诗也》 宋·戴复古
苍生积衅久,天欲尽杀之。
干戈杀不尽,继以大旱饥。
田野委饿莩,道路纷流离。
众人识天意,不敢加扶持。 -
34.《赠申孝子世宁》 宋·辛弃疾
六月烈日日正中,时有叛将号群兇。
平人血染大溪浪,比屋焰照鹅湖峰。
白刃纷纷避行路,六合茫茫何处去。
妻见夫亡不敢啼,母弃儿奔那忍顾。 -
35.《次韵子瞻以红带寄王宣义》 宋·黄庭坚
参军但有四立壁,初无临江千木奴。
白头不是折腰具,桐帽棕鞵称老夫。
沧江鸥鹭野心性,阴壑虎豹雄牙须。
鷫鷞作裘初服在,猩血染带邻翁无。 -
36.《春贴子词·皇太后阁六首》 宋·司马光
裁缝大练成春服,慈俭由来性所钟。
肯使外家矜侈靡,车如流水马如龙。 -
37.《和不疑送虏使还道中闻邻几圣俞长逝作诗哭之》 宋·司马光
昨夕邮吏来,叩门致书函。
呼奴取以入,就火开其缄。
不疑赋长篇,发自燕这南。
痛伤江与梅,继踵良人歼。 -
38.《同子瞻泛汴泗得渔酒二咏》 宋·苏辙
江湖性终在,平地难久居。
渌水雨新涨,扁舟意自如。
河身萦疋素,洪口转千车。
愿言弃城市,长竿夜独渔。 -
39.《种柏寄苏子美》 宋·韩维
人皆种花我种柏,为此劲性寒不易。
三春虽怜少姿媚,岁暮方看霭颜色。
南堂之南可数到,列树六本翠磔磔。
安得驿使向姑苏,持以赠君比明德。 -
40.《题大安军杨宝谟□旌忠庙》 宋·魏了翁
范阳一夕鼙鼓鸣,莽然河朔惟孤城。
姓名彻闻帝犹谓,我乃不识颜真卿。
人才所用非所养,自昔然矣奚独神。
肘间银黄挂三组,腰间犀玉围万钉。