-
21.《伤王司徒褒诗》 南北朝·庾信
昔闻王子晋。
轻举逐神仙。
谓言君积善。
还得嗣前贤。 -
22.《累年告老恩旨未俞诏领祠宫遂还乡闬燕间无事》 宋·苏颂
我昔就学初,龆童齿未龀。
严亲念痴狂,小艺诱愚钝。
始时授章句,次第教篇韵。
蒙泉企层澜,覆篑期九仞。 -
23.《八哀诗·赠太子太师汝阳郡王琎》 唐·杜甫
汝阳让帝子,眉宇真天人。
虬须似太宗,色映塞外春。
往者开元中,主恩视遇频。
出入独非时,礼异见群臣。 -
24.《过卢秦卿旧居》 唐·司空曙
五柳茅茨楚国贤,桔槔蔬圃水涓涓。
黄花寒后难逢蝶。
红叶晴来忽有蝉。
韩康助采君臣药,支遁同看内外篇。
为问潜夫空著论,如何侍从赋甘泉。 -
25.《卷末偶题三首》 唐·郑谷
一卷疏芜一百篇,名成未敢暂忘筌。
何如海日生残夜,一句能令万古传。
七岁侍行湖外去,岳阳楼上敢题诗。
如今寒晚无功业,何以胜任国士知。
一第由来是出身,垂名俱为国风陈。
此生若不知骚雅,孤宦如何作近臣。 -
26.《南齐》 宋·陈洎
曲江欢宴侍华裾,舞拍琴歌艺有馀。
独有纯臣王叔宝,解陈封禅一篇书。 -
27.《秀川馆联句》 宋·黄介
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
28.《秀川馆联句》 宋·许子绍
江声床摇寒,山购窗拗绿。
归舟著沙边,客梦绕乡曲。
簪盍豁秋悲,筵开从夜卜。
黄花散疎篱,苍竹围破屋。 -
29.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
30.《过玄明宫故址有伤往事六十韵》 明·马汝骥
白日登遥陌,玄明问故宫。
变桑徒霭霭,秀麦只芃芃。
伊昔虞廷上,兹阉汉幄中。
腹心推帝主,权位窃奸雄。 -
31.《陕府祖择之学士》 宋·宋祁
白发书林作丈人,陕郊迢递驾朱轮。
谩夸燕许文章手,未得严徐侍从臣。
列岫倚窗吟榭晓,乱花窥酒宴堂春。
几篇新咏留珉刻,首记銮舆八月巡。 -
32.《十二弟季所和邵子文病中感怀之作复次韵寄子》 宋·晁说之
先生穷作书,宁比近术赦。
天故使之贫,赤手唯是籍。
或者窥残篇,律吕起韶夏。
微意有子传,光烛不邻借。 -
33.《岷峨叹》 宋·程公许
出门厌氛嚣,归卧集万感。
凭高一以眺,忽觉岷峨惨。
岷发报山色千古同,非烟非雾愁渖濛。
杜陵昔欢珠玉走,彼犹有幸天府供。 -
34.《胡忠安公挽诗(四十韵)》 明·李东阳
文庙临朝日,英皇复辟年。
我公台鼎贵,臣职始终全。
旧锡恩荣榜,仍居侍从员。
皂囊繁出入,彤陛俨周旋。