-
121.《绮寮怨》 宋·陈允平
满院荼蘼开尽,杜鹃啼梦醒。
记晓月、绿水桥边,东风又、折柳旗亭。
蒙茸轻烟草色,疏帘净、乱织罗带青。
对一尊、别酒初斟,征衫上、点滴香泪盈。 -
122.《一寸金》 宋·陈允平
吾爱吾庐,甬水东南半村郭。
试倚楼极目,千山拱翠,舟横沙觜,江迷城脚。
水满萍风作。
阑干外、夕阳半落。 -
123.《西平乐慢》 宋·陈允平
泛梗飘萍,入山登陆,迢递雾迥烟赊。
漠漠蒹葭,依依杨柳,天涯总是愁遮。
叹寂寞尘埃满眼,梦逐孤云缥缈,春潮带雨,鸥迎远溆,雁别平沙。
寒食梨花素约,肠断处,对景暗伤嗟。 -
124.《菩萨蛮(丁丑送春)》 宋·刘辰翁
殷勤欲送春归去。
白首题将断肠句。
春去自依依。
欲归无处归。
天涯同是寓。
握手留春住。
小住碧桃枝。
桃根不属谁。 -
125.《水龙吟(次张斗南韵)》 宋·周密
舞红轻带愁飞,宝鞯暗忆章台路。
吟香醉雨,吹箫门巷,飘梭院宇。
立尽残阳,眼迷睛树,梦随风絮。
叹江潭冷落,依依旧恨,人空老、柳如许。 -
126.《西河(依绿庄赏荷,分净字韵别本依上有史元叟三字)》 宋·张炎
花最盛。
西湖曾泛烟艇。
闹红深处小秦筝,断桥夜饮。
鸳鸯水宿不知寒,如今翻被惊醒。 -
127.《风入松(春游)》 宋·张炎
一春不是不寻春。
终是不忄欠人。
好怀渐向中年减,对歌钟、浑没心情。
短帽怕粘飞絮,轻衫厌扑游尘。 -
128.《桂枝香(送宾月叶公东归)》 宋·张炎
晴江迥阔。
又客里天涯,还叹轻别。
万里潮生一棹,柳丝犹结。
荷衣好向山中补,共飘零、几年霜雪。 -
129.《甘州》 宋·张炎
观此曲,又当何如耶。
记当年、紫曲戏分花,帘影最深深。
听惺忪语笑,香寻古字,谱掐新声。
散尽黄金歌舞,那处著春情。 -
130.《国香(赋兰)》 宋·张炎
空谷幽人。
曳冰簪雾带,古色生春。
结根未同萧艾,独抱孤贞。
自分生涯淡薄,隐蓬蒿、甘老山林。 -
131.《台城路(迁居)》 宋·张炎
桃花零落玄都观,刘郎此情谁语。
鬓发萧疏,襟怀淡薄,空赋天涯羁旅。
离情万缕。
第一是难招,旧鸥今雨。 -
132.《小重山(烟竹图)》 宋·张炎
阴过云根冷不移。
古林疏又密,色依依。
何须喷饭笑当时。
B672B552谷,盈尺小鹅溪。
展玩似堪疑。
楚山从此去,望中迷。
不知何处倚湘妃。
空江晚,长笛一声吹。 -
133.《惜分飞(送别)》 宋·吴淑姬
岸柳依依拖金缕。
是我朝来别处。
惟有多情絮。
故来衣上留人住。
两眼啼红空弹与。
未见桃花又去。
一片征帆举。
断肠遥指苕溪路。 -
134.《最高楼(别妓王幼玉)》 宋·柳富
人间最苦,最苦是分离。
伊爱我,我怜伊。
青草岸头人独立,画船东去橹声迟。
楚天低,回望处,两依依。 -
135.《蓦山溪》 宋·仲殊
黄金线软,玉露生轻润。
青头破初芽,拂烟痕、一枝犹嫩。
东风著意,不放舞间□,春渐暖,柔无力,依依怨和□。
旗亭带晚,又是清明近。 -
136.《蓦山溪》 宋·仲殊
黄金线软,玉露生轻润。
青头破初芽,拂烟痕、一枝犹嫩。
东风著意,不放舞间□,春渐暖,柔无力,依依怨和□。
旗亭带晚,又是清明近。 -
137.《齐天乐(重游番阳)》 宋·丁默
两株烟柳荒城外,依依暮帆曾驻。
小扇障尘,轻舆贴岸,谁料重行吟处。
流光暗度。
怅兰溆春移,苇汀秋聚。 -
138.《祝英台近》 宋·张涅
一番风,连夜雨。
收拾做春暮。
艳冷香销,莺燕惨无语。
晓来绿水桥边,青门陌上,不忍见、落红无数。 -
139.《高阳台(怀钱塘旧游)》 宋·柴元彪
丹碧归来,天荒地老,骎骎华发相催。
见说钱塘,北高峰更崔嵬。
琼林侍宴簪花处,二十年、满地苍苔。
倩阿谁,为我起居,坡柳逋梅。 -
140.《满庭芳(影)》 宋·杨樵云
只道空烟,又疑流水,依依却是行云。
了然相对,又是梦纷纭。
半面春风图画,黄金在、难铸昭君。
溪桥断,梅花晴雪,端的白三分。