-
61.《次韵子瞻游道场山何山》 宋·苏辙
两山相负为峰麓,流水重重注溪谷。
游人上寻流水源,未觉崎岖病双足。
山深下视云漫漫,径垂石底千屈盘。
松林阴森白日静,忽惊人世如奔湍。 -
62.《蔡州》 宋·曾巩
蔡州昔人居,遗堵不可寻。
青石久埋没,荒烟起空林。
昔人依刘表,意气傅至今。
广路竞朱毂,深藏閟黄金。
构难琦琮间,咎责积已深。
终贻覆宗累,苟得非所钦。
为恶理当尔,足懲夸者心。 -
63.《仍用韵酬衍上人(二首)》 明·刘基
岁暮天寒生意微,空林鸟雀自相依。
有情霜叶欺花貌,无用风荷象客衣。
西塞鼓鞞山岳震,东郊羽檄海波飞。
传闻有诏颁南服,早晚阳和斡化机。 -
64.《依韵奉和司徒侍中留题灵泉观》 宋·强至
坏道颓墙绕旧山,空馀绣岭郁巑屼。
庭柯引蔓长垂盖,林荚遗妖尚合欢。
清渭不随人事改,温泉那解客心寒。
唐宫芜没今何在,漫拂津阳石记看。 -
65.《依韵奉和司徒侍中压沙寺梨》 宋·强至
谁将冰蜜共囊封,结实只园颗颗同。
蔽芾舍傍思召伯,周流林下赋扬雄。
花经春月千层白,颊傅秋霜一抹红。
江橘空甘得奴号,果中清品合称公。 -
66.《依韵和镇叔送元宵之什》 宋·强至
一夜云衢火树空,照人唯有月华同。
却思广陌追游处,都似南柯梦寐中。
未分园林辜乐事,况栽桃杏有春工。
可怜此景何时再,直待明年岁起东。 -
67.《依韵和李评文思》 宋·强至
我心烱烱君应识,万事都慵独吟癖。
二年客眼看京华,可见无媒进无益。
势门所喜在佞豪,直语空拳无一怿。
爱君挺拔生贵家,不学庸儿醉朱碧。 -
68.《至东林谒回仙人像》 宋·李洪
罨画溪山杳霭中,为寻遗事访禅宫。
回嵓故迹依然在,渭水非熊恍似空。
绿薜侵衣馀手泽,遗榴辉壁想仙风。
溪边东老家何处,尚有孙礽话乃翁。 -
69.《妙觉山用老溪宝叶二僧韵》 宋·胡仲弓
登山无杖策,元不事依凭。
斜照空林影,行云碍石棱。
鸟啼悲宿草,猿饮挂枯藤。
曾着高僧住,何人为续灯。 -
70.《送林荆州归蓬莱》 宋·释绍昙
蓬莱山翁抱仙骨,稳跨长鲸游八极。
玉壶深贮海山云,十载穷幽归未得。
年业骨蜕壶倒空,长鲸又化为苍龙。
了无一物可依倚,卷舒出没云无踪。 -
71.《毗陵龚君以崇见投古风思致不风依韵答之》 宋·孙应时
驱车适古道,道古世已今。
翳翳逃空虚,幸有跫然音。
欢言指万里,握手再沈吟。
得地霜露繁,恐复江汉深。 -
72.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
73.《咏梅九首》 明·高启
琼姿只合在瑶台,谁向江南处处栽?
雪满山中高士卧,月明林下美人来。
寒依疏影萧萧竹,春掩残香漠漠苔。
自去何郎无好咏,东风愁寂几回开。 -
74.《九叹》 两汉·刘向
逢纷
伊伯庸之末胄兮,谅皇直之屈原。
云余肇祖于高阳兮,惟楚怀之婵连。
原生受命于贞节兮,鸿永路有嘉名。 -
75.《清明二首》 唐·杜甫
朝来新火起新烟,湖色春光净客船。
绣羽衔花他自得,红颜骑竹我无缘。
胡童结束还难有,楚女腰肢亦可怜。
不见定王城旧处,长怀贾傅井依然。 -
76.《归园田居·其四》 魏晋·陶渊明
久去山泽游,浪莽林野娱。
试携子侄辈,披榛步荒墟。
徘徊丘垄间,依依昔人居。
井灶有遗处,桑竹残朽株。 -
77.《枯树赋》 南北朝·庾信
殷仲文风流儒雅,海内知名。
世异时移,出为东阳太守。
常忽忽不乐,顾庭槐而叹曰:“此树婆娑,生意尽矣!”。
至如白鹿贞松,青牛文梓。 -
78.《永州八记》 唐·柳宗元
始得西山宴游记自余为僇人,居是州。
恒惴慄。
时隙也,则施施而行,漫漫而游。
日与其徒上高山,入深林,穷回溪,幽泉怪石,无远不到。 -
79.《闲情赋》 魏晋·陶渊明
初,张衡作《定情赋》,蔡邕作《静情赋》,检逸辞而宗澹泊,始则荡以思虑,而终归闲正。
将以抑流宕之邪心,谅有助于讽谏。
缀文之士,奕代继作;因并触类,广其辞义。
余园闾多暇,复染翰为之;虽文妙不足,庶不谬作者之意乎。 -
80.《八声甘州·记玉关踏雪事清游》 宋·张炎
辛卯岁,沈尧道同余北归,各处杭、越。
逾岁,尧道来问寂寞,语笑数日。
又复别去。
赋此曲,并寄赵学舟。