-
241.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
242.《花下对酒二首》 唐·白居易
蔼蔼江气春,南宾闰正月。
梅樱与桃杏,次第城上发。
红房烂簇火,素艳纷团雪。
香惜委风飘,愁牵压枝折。 -
243.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
244.《江亭玩春》 唐·白居易
江亭乘晓阅众芳,春妍景丽草树光。
日消石桂绿岚气,风坠木兰红露浆。
水蒲渐展书带叶,山榴半含琴轸房。
何物春风吹不变,愁人依旧鬓苍苍。 -
245.《郡中西园》 唐·白居易
闲园多芳草,春夏香靡靡。
深树足佳禽,旦暮鸣不已。
院门闭松竹,庭径穿兰芷。
爱彼池上桥,独来聊徙倚。 -
246.《裴常侍以题蔷薇架十八韵见示因广为三十韵以和之》 唐·白居易
托质依高架,攒花对小堂。
晚开春去后,独秀院中央。
霁景朱明早,芳时白昼长。
秾因天与色,丽共日争光。 -
247.《首夏南池独酌》 唐·白居易
春尽杂英歇,夏初芳草深。
薰风自南至,吹我池上林。
绿蘋散还合,赪鲤跳复沈。
新叶有佳色,残莺犹好音。
依然谢家物,池酌对风琴。
惭无康乐作,秉笔思沈吟。
境胜才思劣,诗成不称心。 -
248.《郡斋卧疾赠昼上人》 唐·于頔
夙陪翰墨徒,深论穷文格。
丽则风骚后,公然我词客。
晚依方外友,极理探精赜。
吻合南北宗,昼公我禅伯。 -
249.《张公超谷中石》 唐·李德裕
鼓箧依绿槐,横经起秋雾。
有时连岳客,尚办弦歌处。
自予去幽谷,谁人袭芳杜。
空留古苔石,对我岩中树。 -
250.《新楼诗二十首·海榴亭(在新楼北花开最早所望更高)》 唐·李绅
海榴亭早开繁蕊,光照晴霞破碧烟。
高近紫霄疑菡萏,迥依江月半婵娟。
怀芳不作翻风艳,别萼犹含泣露妍。
摇落旧丛云水隔,不堪行坐数流年。 -
251.《观灯》 唐·张萧远
十万人家火烛光,门门开处见红妆。
歌钟喧夜更漏暗,罗绮满街尘土香。
星宿别从天畔出,莲花不向水中芳。
宝钗骤马多遗落,依旧明朝在路傍。 -
252.《游春十二首》 唐·姚合
正月一日后,寻春更不眠。
自知还近僻,众说过于颠。
看水宁依路,登山欲到天。
悠悠芳思起,多是晚风前。 -
253.《箫》 唐·张祜
清籁远愔愔,秦楼夜思深。
碧空人已去,沧海凤难寻。
杳妙和云绝,依微向水沉。
还将九成意,高阁伫芳音。 -
254.《箫》 唐·张祜
清籁远愔愔,秦楼夜思深。
碧空人已去,沧海凤难寻。
杳妙和云绝,依微向水沉。
还将九成意,高阁伫芳音。 -
255.《奉和门下相公送西川相公兼领相印出镇全蜀诗十八韵》 唐·杜牧
盛业冠伊唐,台阶翊戴光。
无私天雨露,有截舜衣裳。
蜀辍新衡镜,池留旧凤凰。
同心真石友,写恨蔑河梁。 -
256.《为人题赠二首》 唐·杜牧
我乏青云称,君无买笑金。
虚传南国貌,争奈五陵心。
桂席尘瑶珮,琼炉烬水沉。
凝魂空荐梦,低耳悔听琴。 -
257.《山鸡》 唐·许浑
珍禽暂不扃,飞舞跃前庭。
翠网摧金距,雕笼减绣翎。
月圆疑望镜,花暖似依屏。
何必旧巢去,山山芳草青。 -
258.《陪宣城大夫崔公泛后池兼北楼宴二首》 唐·许浑
陪泛芳池醉北楼,水花繁艳照膺舟。
亭台阴合树初昼,弦管韵高山欲秋。
皆贺虢岩终选傅,自伤燕谷未逢邹。 -
259.《镜槛》 唐·李商隐
镜槛芙蓉入,香台翡翠过。
拨弦惊火凤,交扇拂天鹅。
隐忍阳城笑,喧传郢市歌。
仙眉琼作叶,佛髻钿为螺。 -
260.《赠从兄阆之》 唐·李商隐
怅望人间万事违,私书幽梦约忘机。
荻花村里鱼标在,石藓庭中鹿迹微。
幽径定携僧共入,寒塘好与月相依。
城中猘犬憎兰佩,莫损幽芳久不归。