-
321.《浣溪沙》 唐·薛昭蕴
红蓼渡头秋正雨,印沙鸥迹自成行,整鬟飘袖野风香¤
不语含嚬深浦里,几回愁煞棹船郎,燕归帆尽水茫茫。
钿匣菱花锦带垂,静临兰槛卸头时,约鬟低珥算归期¤
花茂草青湘渚阔,梦馀空有漏依依,二年终日损芳菲。 -
322.《酒泉子》 唐·顾夐
杨柳无风,轻惹春烟残雨。
杏花愁,莺正语,画楼东¤
锦屏寂寞思无穷,还是不知消息。
镜尘生,珠泪滴, -
323.《临江仙》 唐·顾夐
碧染长空池似镜,倚楼闲望凝情。
满衣红藕细香清。
象床珍簟,山障掩,玉琴横¤
暗想昔时欢笑事,如今赢得愁生。 -
324.《临江仙》 唐·尹鹗
一番荷芰生池沼,槛前风送馨香。
昔年于此伴萧娘。
相偎伫立,牵惹叙衷肠¤
时逞笑容无限态,还如菡萏争芳。 -
325.《后庭花》 唐·孙光宪
景阳钟动宫莺转,露凉金殿。
轻飙吹起琼花绽,玉叶如剪¤
晚来高阁上,珠帘卷,见坠香千片。
修蛾慢脸陪雕辇, -
326.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
327.《所思·空塘水碧春》 唐·张泌
空塘水碧春雨微,东风散漫杨柳飞。
依依南浦梦犹在,脉脉高唐云不归。
江头日暮多芳草,极目伤心烟悄悄。
隔江红杏一枝明,似玉佳人俯清沼。
休向春台更回望,销魂自古因惆怅。
银河碧海共无情,两处悠悠起风浪。 -
328.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
329.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
330.《别赋》 南北朝·江淹
黯然销魂者,唯别而已矣!况秦吴兮绝国,复燕宋兮千里。
或春苔兮始生,乍秋风兮暂起。
是以行子肠断,百感凄恻。
风萧萧而异响,云漫漫而奇色。 -
331.《别诗四首》 两汉·佚名
其一
骨肉缘枝叶,结交亦相因。
四海皆兄弟,谁为行路人。
况我连枝树,与子同一身。 -
332.《咏怀八十二首》 魏晋·阮籍
夜中不能寐,起坐弹鸣琴。
薄帷鉴明月,清风吹我襟。
孤鸿号外野,翔鸟鸣北林。
徘徊将何见?忧思独伤心。 -
333.《怀园引》 南北朝·谢庄
鸿飞从万里,飞飞河岱起。
辛勤越霜雾,联翩溯江汜。
去旧国,违旧乡,旧山旧海悠且长。
回首瞻东路,延翮向秋方。 -
334.《斗百花·煦色韶光明媚》 宋·柳永
煦色韶光明媚,轻霭低笼芳树。
池塘浅蘸烟芜,帘幕闲垂飞絮。
春困厌厌,抛掷斗草工夫,冷落踏青心绪。
终日扃朱户。 -
335.《锦堂春·坠髻慵梳》 宋·柳永
坠髻慵梳,愁蛾懒画,心绪是事阑珊。
觉新来憔悴,金缕衣宽。
认得这疏狂意下,向人诮譬如闲。
把芳容整顿,恁地轻孤,争忍心安。 -
336.《透碧霄(南吕调)》 宋·柳永
月华边。
万年芳村起祥烟。
帝居壮丽,皇家熙盛,宝运当千。
端门清昼,觚棱照日,双阙中天。 -
337.《凤衔杯》 宋·晏殊
留花不住怨花飞。
向南园、情绪依依。
可惜倒红斜白、一枝枝。
经宿雨、又离披。
凭朱槛,把金卮。
对芳丛、惆怅多时。
何况旧欢新恨阻心期。
空满眼、是相思。 -
338.《采桑子》 宋·晏殊
春风不负东君信,遍拆群芳。
燕子双双。
依旧衔泥入杏梁。
须知一盏花前酒。
占得韶光。
莫话匆忙。
梦里浮生足断肠。 -
339.《少年游》 宋·晏殊
谢家庭槛晓无尘。
芳宴祝良辰。
风流妙舞,樱桃清唱,依约驻行云。
榴花一盏浓香满,为寿百千春。
岁岁年年,共欢同乐,嘉庆与时新。 -
340.《凉州令(东堂石榴)》 宋·欧阳修
翠树芳条飐。
的的裙腰初染。
佳人携手弄芳菲,绿阴红影,共展双纹簟。
插花照影窥鸾鉴。