-
481.《高阳台(陈君衡游未还,周公谨有怀人之赋,倚歌和之)》 宋·王沂孙
驼褐轻装,狨鞯小队,冰河夜渡流澌。
朔雪平沙,飞花乱拂蛾眉。
琵琶已是凄凉调,更赋情、不比当时。
想如今,人在龙庭,初劝金卮。 -
482.《莺啼序(吴江长桥)》 宋·黄公绍
银云卷晴缥渺,卧长龙一带。
柳丝蘸、几族柔烟,两市帘栋如画。
芳草岸、弯环半玉,鳞鳞曲港双流会。
看碧天连水,翻成箭样风快。 -
483.《塞翁吟》 宋·仇远
短绿抽堤草,芳信未许花知。
尚留冻梗冰枝。
藓石雪消迟。
方塘水浅鸳鸯冷,沙际水翼相依。 -
484.《雪狮儿(梅)》 宋·仇远
武林春早,乘兴试问,孤山枝南枝北。
见说椒红,初破芳苞犹绿。
罗浮梦熟。
记曾有、幽禽同宿。 -
485.《生查子》 宋·仇远
钗头缀玉虫,耿耿东窗晓。
京洛少年游,犹恨归来早。
寒食正梨花,古道多芳草。
今夜试青镫,依旧春花小。 -
486.《瑞鹤仙(红叶)》 宋·蒋捷
缟霜霏霁雪。
渐翠没凉痕,猩浮寒血。
山窗梦凄切。
短吟筇犹倚,莺边新樾。 -
487.《风入松(戏人去妾)》 宋·蒋捷
东风方到旧桃枝。
仙梦已云迷。
画阑红子摴蒲处,依然是、春昼帘垂。
恨杀河东狮子,惊回海底鸥儿。 -
488.《翠羽吟》 宋·蒋捷
泛言仙,似乎寡味,越调之曲与梅花宜,罗浮梅花,真仙事也。
演而成章,名翠羽吟。
绀露浓。
映素空。 -
489.《贺新郎(题后院画像)》 宋·蒋捷
绿堕云垂领。
背琵琶、盈盈袖手,粉闲红靓。
依约春游归来倦,又似春眠未醒。
滟寒泚、低迷蓉影。 -
490.《贺新郎(E372·括杜诗)》 宋·蒋捷
绝代幽人独。
掩芳姿、深居何处,乱云深谷。
自说关中良家子,零落聊依草木。
世丧败、谁收骨肉。 -
491.《扫花游(台城春饮,醉余偶赋,不知词之所以然)》 宋·张炎
嫩寒禁暖,正草色侵衣,野光如洗。
去城数里。
绕长堤是柳,钓船深舣。
小立斜阳,试数花风第几。 -
492.《忆旧游》 宋·张炎
故态顿消。
以余之况味,又有甚于元父者,抑重余之惜,因赋此调,且寄元父,当为余愀然而悲也
叹江潭树老,杜曲门荒,同赋飘零。
乍见翻疑梦,对萧萧乱发,都是愁根。 -
493.《忆旧游·登蓬莱阁》 宋·张炎
问蓬莱何处,风月依然,万里江清。
休说神仙事,便神仙纵有,即是闲人。
笑我几番醒醉,石磴扫松阴。
任狂客难招,采芳难赠,且自微吟。 -
494.《木兰花慢(书邓牧心东游诗卷后)》 宋·张炎
采芳洲薜荔,流水外、白鸥前。
度万壑千岩,晴岚暖翠,心目娟娟。
山川。
自今自古,怕依然。 -
495.《西子妆慢》 宋·张炎
寓罗江,与罗景良野游江上。
绿阴芳草,景况离离,因填此解。
惜旧谱零落,不能倚声而歌也。
白浪摇天,青阴涨地,一片野怀幽意。 -
496.《烛影摇红》 宋·张炎
二三友行歌云舞绣中,亦清时之可乐,以词写之。
舟舣鸥波,访邻寻里愁都散。
老来犹似柳风流,先露看花眼。
闲把花枝试拣。 -
497.《高阳台》 宋·张炎
榛中,故未有亦犹今之视昔之感,复叹葛岭贾相之故庐也。
古木迷鸦,虚堂起燕,欢游转眼惊心。
南圃东窗,酸风扫尽芳尘。
鬓貂飞入平原草,最可怜、浑是秋阴。 -
498.《桂枝香(送宾月叶公东归)》 宋·张炎
晴江迥阔。
又客里天涯,还叹轻别。
万里潮生一棹,柳丝犹结。
荷衣好向山中补,共飘零、几年霜雪。 -
499.《国香(赋兰)》 宋·张炎
空谷幽人。
曳冰簪雾带,古色生春。
结根未同萧艾,独抱孤贞。
自分生涯淡薄,隐蓬蒿、甘老山林。 -
500.《红情(疏影、暗香,姜白石为梅著语,因易之曰红情、绿意以荷花荷叶咏之)》 宋·张炎
无边香色。
记涉江自采,锦机云密。
翦翦红衣,学舞波心旧曾识。
一见依然似语,流水远、几回空忆。