-
41.《仲夏斋戒月》 唐·白居易
仲夏斋戒月,三旬断腥膻。
自觉心骨爽,行起身翩翩。
始知绝粒人,四体更轻便。
初能脱病患,久必成神仙。 -
42.《渭村退居,寄礼部崔侍郎、翰林钱舍人诗一百韵》 唐·白居易
圣代元和岁,闲居渭水阳。
不才甘命舛,多幸遇时康。
朝野分伦序,贤愚定否臧。
重文疏卜式,尚少弃冯唐。 -
43.《怀山居邀松阳子同作》 唐·李德裕
我有爱山心,如饥复如渴。
出谷一年馀,常疑十年别。
春思岩花烂,夏忆寒泉冽。
秋忆泛兰卮,冬思玩松雪。 -
44.《秋中寄崔道士》 唐·姚合
贫居雀喧噪,况乃静巷陌。
夜眠睡不成,空庭闻露滴。
旁有一杯酒,欢然如对客。
月光久逾明,照得笔墨白。 -
45.《骄儿诗》 唐·李商隐
衮师我骄儿,美秀乃无匹。
文葆未周晬,固已知六七。
四岁知名姓,眼不视梨栗。
交朋颇窥观,谓是丹穴物。 -
46.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
47.《鲁望昨以五百言见贻过有褒美内揣庸陋弥增愧悚…微旨也》 唐·皮日休
三辰至精气,生自苍颉前。
粤从有文字,精气铢于绵。
所以杨墨后,文词纵横颠。
元狩富材术,建安俨英贤。 -
48.《五贶诗·太湖砚》 唐·皮日休
求于花石间,怪状乃天然。
中莹五寸剑,外差千叠莲。
月融还似洗,云湿便堪研。
寄与先生后,应添内外篇。 -
49.《苦雨杂言寄鲁望》 唐·皮日休
吴中十日涔涔雨,歊蒸庳下豪家苦。
可怜临顿陆先生,独自翛然守环堵。
儿饥仆病漏空厨,无人肯典破衣裾。 -
50.《奉和袭美初夏游楞伽精舍次韵》 唐·陆龟蒙
吴都涵汀洲,碧液浸郡郭。
微雨荡春醉,上下一清廓。
奇踪欲探讨,灵物先瘵瘼。
飘然兰叶舟,旋倚烟霞泊。 -
51.《奉和袭美太湖诗二十首·缥缈峰》 唐·陆龟蒙
左右皆跳岑,孤峰挺然起。
因思缥缈称,乃在虚无里。
清晨跻磴道,便是孱颜始。
据石即更歌,遇泉还徙倚。 -
52.《奉和翁文尧员外文秀、光贤、昼锦之什》 唐·黄滔
乡名里号一朝新,乃觉台恩重万钧。
建水闽山无故事,长卿严助是前身。
清泉引入旁添润,嘉树移来别带春。 -
53.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
54.《近别》 唐·司马扎
咫尺不相见,便同天一涯。
何必隔关山,乃言伤别离。
君心与我心,脉脉无由知。
谁堪近别苦,远别犹有期。 -
55.《风赋》 先秦·宋玉
楚襄王游于兰台之宫,宋玉景差侍。
有风飒然而至,王乃披襟而当之,曰:“快哉此风!寡人所与庶人共者邪?”宋玉对曰:“此独大王之风耳,庶人安得而共之!” 王曰:“夫风者,天地之气,溥畅而至,不择贵贱高下而加焉。
今子独以为寡人之风,岂有说乎?”宋玉对曰:“臣闻于师:枳句来巢,空穴来风。
其所托者然,则风气殊焉。 -
56.《七发》 两汉·枚乘
楚太子有疾,而吴客往问之,曰:“伏闻太子玉体不安,亦少间乎?”太子曰:“惫!谨谢客。
”客因称曰:“今时天下安宁,四宇和平,太子方富于年。
意者久耽安乐,日夜无极,邪气袭逆,中若结轖。
纷屯澹淡,嘘唏烦酲,惕惕怵怵,卧不得瞑。 -
57.《文赋》 魏晋·陆机
余每观才士之所作,窃有以得其用心。
夫放言谴辞,良多变矣,妍蚩好恶,可得而言。
每自属文,尤见其情。
恒患意不称物,文不逮意。 -
58.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
59.《雪赋》 南北朝·谢惠连
岁将暮,时既昏。
寒风积,愁云繁。
梁王不悦,游于兔园。
乃置旨酒,命宾友。 -
60.《悲愤诗》 两汉·蔡琰
汉季失权柄,董卓乱天常。
志欲图篡弑,先害诸贤良。
逼迫迁旧邦,拥主以自疆。
海内兴义师,欲共讨不祥。