-
81.《溪上作》 宋·陆游
落日溪边杖白头,破裘不补冷飕飕。
戆愚酷信纸上语,老病犹先天下忧。
末俗陵迟稀独立,斯文崩坏欲横流。
绍兴人物嗟谁在?空记当年接俊游。 -
82.《和赵南正溪上二首》 宋·宋祁
年少青春苦惜春,溪头风物更留君。
无花地展如茵草,欲雨天垂似鹤云。
船近鹅儿频引颈,水清鱼子忽分群。
吟情饮量皆豪俊,酒盏须斟一百分。 -
83.《见子瞻粲字韵诗和答三人四返不困而愈崛奇辄》 宋·黄庭坚
元龙湖海二,毁誉略相半。
下床卧许君,上床自永叹。
丈夫属有念,人物非所玩。
坐令结欢客,化为烟雾散。 -
84.《送吴彦归番阳》 宋·黄庭坚
学省困齑盐,人材任尊奖。
倥侗祝螟蛉,小大器罂瓬。
诸生厌晚成,躐学要侩驵。
摹书说偏旁,破义析名象。 -
85.《刘元辅画马扇赞》 宋·黄庭坚
天材权奇,以龙为友。
玄黄虺隤,以脚支柱。
与物殊绝,笔墨易取。
至於庸庸,殆难为工。
然後知何时有古人之风。
观其雄雌,矜顾不进。
庸中俊佼,驽中骏馹邪。 -
86.《和世弼中秋月咏怀》 宋·黄庭坚
一年中秋最明月,也照贫家门户来。
清光适从人意满,壶觞政为诗社开。
秋空高明万物静,此时乃见天地性。
广文官舍非吏曹,况得数子发嘉兴。 -
87.《观崇德墨竹歌》 宋·黄庭坚
夜来北风元自小,何事吹折青琅玕。
数枝洒落高堂上,败叶萧萧烟景寒。
乃是神工妙手欲自试,袭取天巧不作难。
行看叹息手摩拂,落势夭矫墨未乾。 -
88.《元翁坐中见次元寄到和孔四饮王夔玉家长韵因》 宋·黄庭坚
雨罢山泽明,日长花柳困。
游丝上天衢,观物得无闷。
时从顾曲人,笋馔酌春酝。
季子未识面,想见眉目俊。 -
89.《送冷金笺与兴宗》 宋·司马光
蜀山瘦碧玉,蜀土膏黄金。
寒谿漱其间,演漾清且深。
工人剪稚麻,捣之白石砧。
就豀沤为纸,莹若裁璆琳。 -
90.《和任顿田感旧叙怀》 宋·司马光
结交英俊乐如何,风谊敦明寄咏歌。
自致青云今有几,华为异物已居多。
椟中本自沽良价,毫末安能滑至和。
邻笛不堪频叹息,酒垆那得重经过。
年华易度窗尘影,人事难期海水波。
贤业著鞭犹可在,况君壮齿未蹉跎。 -
91.《和吴冲卿三哀诗》 宋·司马光
天生千万人,中有一俊杰。
奈何丧三贤,前后缠期月。
邻几任天资,浮饰耻澡刷。
朝市等山林,衣冠同布褐。 -
92.《读书》 宋·欧阳修
吾生本寒儒,老尚把书卷。
眼力虽已疲,心意殊未倦。
正经首唐虞,伪说起秦汉。
篇章异句读,解诂及笺传。 -
93.《感二子》 宋·欧阳修
黄河一千年一清,岐山鸣凤不再鸣。
自从苏梅二子死,天地寂默收雷声。
百虫坏户不启蛰,万木逢春不发萌。
岂无百鸟解言语,喧呼终日无人听。 -
94.《谢观文理尚书惠西京牡丹》 宋·欧阳修
京师轻薄儿,意气多豪侠。
争夸朱颜年少,肯慰白发将花插。
尚书好事与俗殊,怜我霜毛苦萧飒。
赠以洛阳花满盘,◇丽争奇红紫杂。 -
95.《游金陵雨花台》 宋·贺铸
迢迢朱雀航,飞盖共淩越。
东风石子冈,芳草微径绝。
生公法堂在,清夜贮明月。
回认城郭游,春华烂晴雪。 -
96.《倾杯序/倾杯乐》 宋·无名氏
昔有王生,冠世文章,尝随旧游江渚。
偶尔停舟寓目,遥望江祠,依依陌上闲步。
恭诣殿砌,稽首瞻仰,返回归路。
遇老叟,坐于矶石,貌纯古。 -
97.《和淮阳燕秀才》 宋·梅尧臣
我官忝博士,曾昧通经术。
前因辟书来,亦不习文律。
循旧临学宫,虎革被羊质。
倚席未能讲,占牍聊置日。 -
98.《依韵吴冲卿秋虫》 宋·梅尧臣
梧桐叶未老,露滴玉井床。
秋虫如里胥,促织何苦忙。
苒苒机上丝,入夜为鼠伤。
织妇中夕起,投梭重徊徨。 -
99.《二十二弟获金印》 宋·晁说之
季也获金印,籀文秦不如。
情知非鬼篆,恨不识天书。
池静龟游罢,庭闲鹊斗余。
春风还旧物,疏俊独怜渠。 -
100.《寄献鄜州行军司马宋侍郎》 宋·王禹偁
钜贤如木铎,一振声蓋代。
丈人文曲星,谴谪落下界。
辞源发昆仑,意尽若到海。
昔在神德朝,少秀负文彩。