-
41.《训俭示康》 宋·司马光
吾本寒家,世以清白相承。
吾性不喜华靡,自为乳儿,长者加以金银华美之服,辄羞赧弃去之。
二十忝科名,闻喜宴独不戴花。
同年曰:“君赐不可违也。 -
42.《与元九书》 唐·白居易
月日,居易白。
微之足下:自足下谪江陵至于今,凡枉赠答诗仅百篇。
每诗来,或辱序,或辱书,冠于卷首,皆所以陈古今歌诗之义,且自叙为文因缘,与年月之远近也。
仆既受足下诗,又谕足下此意,常欲承答来旨,粗论歌诗大端,并自述为文之意,总为一书,致足下前。 -
43.《封建论》 唐·柳宗元
天地果无初乎?吾不得而知之也。
生人果有初乎?吾不得而知之也。
然则孰为近?曰:有初为近。
孰明之?由封建而明之也。 -
44.《度关山》 魏晋·曹操
天地间,人为贵。
立君牧民,为之轨则。
车辙马迹,经纬四极。
黜陟幽明,黎庶繁息。 -
45.《游玲珑山因访朱氏草堂》 宋·沈与求
平生丘壑心,馀事不挂目。
藜杖南山来,要使富幽瞩。
异哉小玲珑,蟠峙苍弁腹。
修藤结悬崖,飞溜响空曲。 -
46.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。 -
47.《安济桥》 宋·杜德源
驾石飞梁尽一虹,苍龙惊蛰背磨空。
坦途箭直千人过,驿使驰驱万国通。
云吐月轮高拱北,雨添春色去朝东。
休夸世俗遗仙迹,自古神丁役此工。 -
48.《书怀》 宋·黄庚
杜门已与俗相违,苔径荒凉辙迹稀。
自爱清凉忘世虑,肯求富贵役心机。
隐居盘谷胜金谷,耐着麻衣鄙锦衣。
百岁光阴皆梦境,且看兔走与鸟飞。 -
49.《和祝镒韵》 宋·李弥正
劳车发危坂,倦艘失飞湍。
滔滔褦襶子,疾走殊未阑。
鹤仙摆名宦,结庐松江干。
笑拍萍风浮,瞬视草露溥。 -
50.《游洞霄纪实》 宋·马元演
甲寅良月初,为拜帅垣檄。
遍走三荡所,村落怪荒寂。
人谓白升里,杭邑才咫尺。
杭有洞霄宫,神仙其窟宅。 -
51.《中秋对月用昌黎先生赠张功曹韵》 宋·宋肇
水精为鉴金为波,挂空影写山与河。
清光此夜十分好,有酒有客宜高歌。
去年今日行役苦,若宿溪边宿逢雨。
传闻蜀道如天高,崖县壁绝哀猿号。 -
52.《梅花引·耨银云》 宋·余观复
耨银云,锄璧月,栽得寒花寄愁绝。
阳和一点来天要,春满江南谁漏泄。 -
53.《钱吕子敬赴漕台》 宋·朱睎颜
北风吹海波,寒气已惨栗。
岁功方告成,上计仓廪实。
大府督先期,列城群彦集。
公来亲奉辞,王事有远役。 -
54.《题林君复二帖用坡韵》 明·陈颀
我昔孤山访遗躅,春暖西湖泛晴渌。
山头草树不荒凉,知是先生此埋玉。
念初茅庐结构完,长吏频顾惊流俗。
就中薛李最忘形,湖上夜归曾秉烛。 -
55.《喜归述怀留别李于鳞王元美徐子与宗子相四子》 明·梁有誉
天地炎州外,云涛涨海边。
为儒嗟世业,结社断尘缘。
髫龀趋先子,荣枯忆往年。
时推骢马使,人避铁冠贤。 -
56.《菜薖为永嘉余唐卿右司赋》 明·徐贲
远辞华盖居,来卜山阴宅。
乍到俗未谙,久住地旋辟。
屋庐尚朴纯,楹桷谢雕饰。
高营踞山跗,深甃逗泉脉。 -
57.《颜阖》 宋·苏轼
颜阖古有道,躬耕自衣食。
区区鲁小邦,不足隐明德。
轺轩来我门,聘币继金璧。
山门应使者,耕稼不谋国。 -
58.《奉招吉甫》 宋·王安石
经纶无地委蓬蒿,凛凛胸怀且自韬。
谁奋长谋平岭海,犹将余力寄风骚。
名惭随俗分中役,恨未收身恨外高。
永夜西堂霜月冷,邀君相伴有松醪。 -
59.《初入西州境述怀》 宋·陆游
我无飞仙术,御气周八极;寸步常依人,艰哉万里役。
自行剑关南,大道平如席,日高徐驾车,薄暮亦两驿。
及兹山愈远,原野若加辟。
茂树冬不凋,寒花晚犹拆。 -
60.《东方有一士》 宋·文天祥
万金结游侠,千金买歌舞。
丹春映第宅,从者塞衢路。
身为他人役,名声落尘土。
他人一何伤。