-
21.《露筋娘子诗(并序)》 明·王彝
淮城小如盖,僻在湖草边。
萧条城下路,昔有两婵娟。
秋姿艳明月,相携良可怜。
小姑泣向嫂,薄暮惨墟烟。 -
22.《酬王伯虎》 宋·王安石
吾闻人之初,好恶尚无朕。
帝与凿耳目,贤愚遂殊品。
尔来百千年,转化薄愈甚。
父翁相贩卖,浮诈谁能审。 -
23.《栗斋巩仲至以元结文集为韵》 宋·戴复古
寻常被酒时,归到急投枕。
为爱次山文,今夜醉忘寝。
伟哉浯溪碑,千载气凛凛。
舂陵贼退篇,少陵犹敛衽。 -
24.《汝瘿答仲仪》 宋·欧阳修
君嗟汝瘿多,谁谓汝士恶。
汝瘿虽云苦,汝民居自乐。
乡闾同饮食,男女相媒妁。
习俗不为嫌,讥嘲岂知怍。 -
25.《柳湖感物》 宋·苏辙
柳湖万柳作云屯,种时乱插不须根。
根如卧蛇身合抱,仰视不见蜩蝉喧。
开花三月乱飞雪,过墙度水无复还。
穷高极远风力尽,弃坠泥土颜色昏。 -
26.《次韵刘泾见寄》 宋·苏辙
天之苍苍亦何有,亦有云汉为之章。
人生混沌一气耳,嘿嘿何用知肺肠。
孔公孟子巧言语,剖瓢插竹吹笙簧。
含宫吐角千万变,坐令隐伏皆形相。 -
27.《近世饮者尊尚苦味有感成诗》 宋·李吕
悠悠古先酒,麴蘖化为醴。
适口固匪他,诗人咏其旨。
岐黄作本草,甘辛味所纪。
惟清香滑辣,四事世云尔。 -
28.《贺陈右司生辰》 宋·强至
悠悠大块间,万类纷相敌。
伟哉拔俗人,真宰岂无力。
六经陷邪说,释儒共一律。
天未丧斯文,公生抱绝识。 -
29.《闻舒州书生聚众为盗》 宋·陈造
边头仅绝胡尘警,频年麦秕禾不颖。
淮民久矣困憔悴,淮俗岂常藏不逞。
槌炉血马中夜呼,劫吏驱民刃加颈。
吾民苦旱无生意,更复跳梁汝为便。 -
30.《和上封洪辩用明察院韵》 宋·胡寅
绣衣御史有前闻,衲子禅师亦好文。
出禀圣谟苏瘵俗,坐持诗律战魔军。
访寻水石閒招隐,际会风云偶策勋。
喧寂两忘归一致,此心何处不超群。 -
31.《寄刘与权与几》 宋·吴芾
君在桃源山下居,我家相距百里余。
神仙襟韵固异禀,草木臭味曾不殊。
一日京华定交契,十年太学论诗书。
断金金义薄云汉,潤视往往轻俗徒。 -
32.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
33.《述九颂·载英》 宋·程公许
岷山兮五岳丈人,大江兮四渎之尊。
羌郁积兮佳气固人物兮载英。
环两川兮千里,何江乡兮专媺汇千顷兮玻瓈,龙与鹤兮集止。 -
34.《述九颂·耀德》 宋·程公许
郊见帝兮琮璜,瑟彼瓒兮流斯黄。
物有专兮灵粹,宁糅杂兮寻常。
懿君子兮毓协,可蠡测兮蕴藏。
禀堪舆兮间气,学远绍兮皇王。 -
35.《黄华歌》 宋·王柏
太极动兮两仪分,四序纲领秋兴春。
机缄密运乎三百六十五度之外,浩浩万物资生成。
清明纯淑不易遇,间禀英气俱异人。
堂堂忠定公,独得东方仁。 -
36.《林宝文生日》 宋·王炎
乾健运元气,斗杓默回旋。
千岁生一圣,半千生一贤。
间世有异禀,天意非徒然。
皇极在人心,俗学无自得。 -
37.《康子思二诗有问道之意和其韵》 宋·郭印
禀生太极本纯全,七尺身中豁一天。
妙道高深从俗笑,至言微密向谁传。
何须青简书勋业,赖有丹台集圣贤。
诸子但论时世事,令人懒语益思眠。 -
38.《缘识》 宋·宋太宗
还知受气禀天然,百法以方为事理全。
假合都来归至道,修持远大更通玄。
二仪交感成祥感瑞,八卦刚柔被俗牵。
何谓此中生恍惚,直须款曲细精研。 -
39.《逍遥咏》 宋·宋太宗
还知受气禀天然,百法方为事理全。
假合都来归至道,修持远大更通玄。
二仪交感成祥瑞,八卦刚柔被俗牵。
何谓此中生恍惚,直须欵曲细精研。 -
40.《次韵王宣徽太尉耆年会诗》 宋·苏颂
古来贤相称高奇,虞有皋夔商傅伊。
帝臣王佐见谟训,千载相望如同时。
我朝公辅代间出,钟秀辰象分躔离。
堂堂太尉实异禀,风质粹美和而威。