-
41.《秋日杂诗三首》 明·皇甫涍
居世若浮云,飘忽无定姿。
灭影垂何间,垂彩在一时。
存此岂不怀,长戚信自贻。
四节更代谢,白日正西驰。 -
42.《曲江谒张文献祠》 未知·王偁
停舟曲江浒,吊古谒遗祠。
严严始兴公,遗泽芬在斯。
堂倾风雨萃,碑断苔藓滋。
芳春奠行旅,落日归文狸。 -
43.《长蘅被放有怀》 明·郑胤骥
今年春榜新,声党多捷中。
本谓子不疑,顾乃独脱空。
才名廿年余,犹复成虚哄。
荣名偶然事,儿女浪飞动。 -
44.《长短星歌》 宋·黄庭坚
正月虎,七泽阴风无避处。
少年射杀白额归,二十一岁赐旗鼓。
二月兔,翰墨功名归四杜。
中山毛遂定从还,十九上客谁复数。 -
45.《闻叶正则阅藏经次其送客韵以问之》 宋·陈傅良
顺水去吴会,逆水来夔门。
万古逆顺舟,以斗占旦昏。
曩余好百家,信不及鲁论。
初亦半喜愕,久之乍亡存。 -
46.《和开元余兄儒术误身》 宋·陈普
安得茅茨美化流,弦歌多著武城游。
文章久矣经天地,孝悌非徒淑党州。
惟有命焉轲不谓,贫非病也宪何羞。
曼相能使人相类,莫信诗人浪诉愁。 -
47.《七十翁吟五言古体十首》 宋·方回
无妻牧犊子,带索荣启期。
予亦年七十,幸犹未至兹。
颇亦似陶翁,粗有五男儿。
乃父休官早,致汝恒苦饥。 -
48.《天道虽远行》 宋·释文珦
天道虽远,人心匪殊。
内直不欺,与天为徒。
对越无愧,陟降恒俱。
祝史陈言,曾非矫诬。 -
49.《题宝塔》 宋·释印肃
塔本无缝,真如不动。
说此经处,涌出虚空。
释迦多宝,听说如梦。
东西无二,见见不同。 -
50.《逍遥咏》 宋·宋太宗
逍遥安且定,但信莫怀疑。
大海波中水,狂风树摆枝。
乐天分造化,慧眼细观之。
方寸无诸恶,恒将利益持。 -
51.《逍遥咏》 宋·宋太宗
笑尽人间事,至头总不知。
信心终是实,如日莹无欺。
举措持恒久,贪一却似痴。
善缘销恶趣,惠爱广将施。