-
81.《蓦山溪》 宋·张孝祥
雄风豪雨,时节清明近。
帘幕起轻寒,暖红炉、笑翻灰烬。
阴藏迟日,欲验几多长,绣工慵,围棋倦,香篆频销印。
茂林芳径,绿变红添润。 -
82.《拾翠羽》 宋·张孝祥
春入园林,花信总诸迟速。
听鸣禽、稍迁乔木。
夭桃弄色,海棠芬馥。
风雨齐,芳径草心频绿。
禊事才过,相次禁烟追逐。
想千岁、楚人遗俗。
青旗沽酒,各家炊熟。
良夜游明月胜烧花烛。 -
83.《湘月》 宋·姜夔
起幽适。
丙午七月既望,声伯约予与赵景鲁、景望、萧和父、裕父、时父、恭父大舟浮湘,放乎中流。
山水空寒,烟月交映,凄然其为秋也。
坐客皆小冠綀服,或弹琴、或浩歌、或自酌、或援笔搜句。 -
84.《乌夜啼》 宋·卢祖皋
照水飞禽斗影,舞风小径低花。
征鸿排尽相思字,音信落谁家。
系恨腰围顿减,禁愁酒力难加。
楼高日暮休帘卷,芳草满天涯。 -
85.《满江红(戊午八月十二日赋后圃早梅)》 宋·吴潜
问信江梅,渐推出、红苞绿萼。
堪爱处,平生怀抱,岁寒为托。
瘦骨皱皮犹老硬,孤标独韵难描摸。
怕东君、压住等春来,鞭先著。 -
86.《一萼红(初春怀旧)》 宋·王沂孙
小庭深。
有苍苔老树,风物似山林。
侵户清寒,捎池急雨,时听飞过啼禽。
扫荒径、残梅似雪,甚过了、人日更多阴。 -
87.《酹江月》 宋·仇远
片云凝墨,看荷花才湿,依然无雨。
水槛空明人少到,恰恰幽禽相语。
曲几横陈,长琴高挂,自奏南风谱。
俄闻刀尺,隔窗人翦霜苎。 -
88.《一枝春(为陆浩斋赋梅南)》 宋·张炎
竹外横枝,并阑干、试数风才一信。
么禽对语,仿佛醉眠初醒。
遥知是雪,甚都把、暮寒消尽。
清更润。 -
89.《氏州第一》 宋·郑熏初
开遍来禽,春事过也,江南倦客心苦。
料理花愁,销磨酒病,还是年时意绪。
寒浅香轻,早一霎、朝来微雨。
柳曲闻莺,河桥信马,旋题新句。 -
90.《望江南》 宋·杨泽民
寻胜去,驱马上南堤。
信脚不知人远近,醉眠犹劝玉东西。
归帽任冲泥。
春雨过,农事在瓜蹊。
野卉无名随路满,山禽著意傍人啼。
鼓角已悲凄。 -
91.《绮寮怨(宫人斜吊古)》 宋·石正伦
绿野春浓停骑,暖风飘醉襟。
渐触目、景物凄悲,花无语、曲径沈沈。
重檐缭垣静锁,丹青暗、断轴尘半侵。
欢绛纱、玉臂封时,何期掩、夜泉流恨深。 -
92.《洞仙歌》 宋·张成可
薰风池阁,八叶蓂初展。
紫府当年侍香案。
见蟠桃频着子,偷荐瑶觞,贪醉寐,谪向人间未满。
青禽传近信,催赴仙班,怪我尘缘未能断。 -
93.《虞美人》 宋·胡文卿
香烟绕遍兰堂宴。
香鸭珠帘卷。
香风转后送韶音。
香酝佳筵今日、庆佳辰。
香山烧尽禽飞放。
香袖佳人唱。
香醪满满十分斟。
香信传时延寿、保千春。 -
94.《解连环(姑苏怀古)》 宋·奚岊
霁鬟新掠。
正风回浪影,时摇城脚。
叹天涯、春草无伦,似凝伫当时,柳颦花弱。
步锦珠沈,谩一眸、千年如昨。 -
95.《柳梢青》 宋·陈坦之
绿弱红臞。
暖云沁雨,乍有还无。
破晓幽禽,平渠流水,春响庭除。
梅酸初著花跗。
似滴滴、新愁未舒。
几信花风,一痕青烧,万里秦吴。 -
96.《清平乐·咏雨》 清·王夫之
归禽响暝,隔断南枝径。
不管垂杨珠泪进,滴碎荷声千顷。
随波赚杀鱼儿,浮萍乍满清池。
谁信碧云深处,夕阳仍在天涯? -
97.《过秦论》 两汉·贾谊
上篇
秦孝公据崤函之固,拥雍州之地,君臣固守以窥周室,有席卷天下,包举宇内,囊括四海之意,并吞八荒之心。
当是时也,商君佐之,内立法度,务耕织,修守战之具;外连衡而斗诸侯。
于是秦人拱手而取西河之外。 -
98.《子革对灵王》 先秦·左丘明
楚子狩于州来,次于颍尾,使荡侯、潘子、司马督、嚣尹午、陵尹喜帅师围徐以惧吴。
楚子次于乾溪,以为之援。
雨雪,王皮冠,秦复陶,翠被,豹舄,执鞭以出,仆析父从。
右尹子革夕,王见之。 -
99.《苏秦以连横说秦》 先秦·佚名
苏秦始将连横说秦惠王曰:“大王之国,西有巴、蜀、汉中之利,北有胡貉、代马之用,南有巫山、黔中之限,东有肴、函之固。
田肥美,民殷富,战车万乘,奋击百万,沃野千里,蓄积饶多,地势形便,此所谓天府,天下之雄国也。
以大王之贤,士民之众,车骑之用,兵法之教,可以并诸侯,吞天下,称帝而治。
愿大王少留意,臣请奏其效。 -
100.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。