-
181.《次韵孔毅甫集古人句见赠五首》 宋·苏轼
羡君戏集他人诗,指呼市人如使儿。
天边鸿鹄不易得,便令作对随家鸡。
退之惊笑子美泣,问君久假何时归。
世间好句世人共,明月自满千家墀。 -
182.《次韵和刘贡父登黄楼见寄并寄子由二首》 宋·苏轼
青派连淮上,黄楼冠海隅。
此诗尤伟丽,夫子计魁梧。
世俗轻瑚琏,巾箱袭武夫。
坐令乘传遽,奔走为储须。 -
183.《辨道歌》 宋·苏轼
北方正气名祛邪,东郊西应归中华。
离南为室坎为家,先凝白雪生黄芽。
黄河流驾紫河车,水精池产红莲花。
赤龙腾霄惊盘蛇,奼女含笑婴儿呀。 -
184.《次韵和刘贡甫登黄楼见寄并寄子由二首》 宋·苏轼
清派连淮上,黄楼冠海隅。
此诗尤伟丽,夫子计魁梧。
(刘为人短小。
)世俗轻瑚琏,巾箱袭武夫。 -
185.《北征》 唐·杜甫
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。
顾惭恩私被,诏许归蓬荜。 -
186.《张氏静居院》 宋·王安石
动者利进为,静者乐止居。
物性有偏得,惟贤时卷舒。
张侯始出仕,所至多名誉。
老矣归偃休,买地斸荒芜。 -
187.《读唐太宗纪》 宋·范成大
宫府相图势不收,国家何有各自谋。
纵无管蔡当时例,业已弯弓肯罢休!
弟兄相贼斁天伦,自古无如舜苦辛。
掩井捐阶危万死,不闻亲杀鼻亭神。 -
188.《戏答澹庵小偈》 宋·范成大
莫问前程事,漂然海上舟。
命乖逢鬼国,缘合遇篷丘。
毕竟非身计,俱成错路头。
故乡随脚是,流浪不知休。 -
189.《十一月十日海云赏山茶》 宋·范成大
门巷欢呼十里村,腊前风物已知春。
两年池上经行处,万里天边未去人。
客鬓花身俱岁晚,妆光酒色且时新。
海云桥下溪如镜,休把冠巾照路尘。 -
190.《送苏秀才归永嘉》 宋·范成大
再入庭闱再入山,偷闲百日了金丹。
他年拔宅上升後,休道使亲忘我难。
大道凝神术养形,形神俱炼始功成。
劝君观妙还观徼,先作顽仙地上行。 -
191.《早衰不寐》 宋·范成大
官事拘挛似力田,作劳归晚意茫然。
按摩合体俱非我,展转通宵似远年。
一叟披衣惟兀坐,群儿得榨便佳眠。
人生元是华胥客,休向迷涂更著鞭 -
192.《自巫山遵陆以避黑石诸滩,大雨不可行,泊驿》 宋·范成大
巫山信是阳云台,客行五日云不开。
阴晴何常有朝暮,夜雨少休明复来。
今朝水长不知数,没尽山根苍石堆。
东矶西矶尽如削,大滩小滩俱若雷。 -
193.《睡起》 宋·陆游
虚堂四檐竹修修,朱夏正午如高秋。
八尺风漪云碧裯,一榻宽如禹九州。
屈信展转俱自由,息以两踵无与喉。
世方窘若鱼吞钩,我独超然鹰脱韝。
一物不向灵台留,非睡非觉以神游。
青城紫阁多朋俦,相逢握手笑不休。 -
194.《新历叹》 宋·陆游
新历在手心怕开,日月联翩相续来。
黄金散尽自一快,白发不贷真可哀。
无为健羡广成子,千二百年终有死。
胶不可黏西去日,刀何由翦东流水?酒无醇醨但痛饮,市酝上尊俱醉耳。
堂堂七尺死即休,不饱乌鸢饱蝼螘。 -
195.《薄暑》 宋·陆游
仲夏暑尚薄,孤村日尤长。
僧坊初施浴,行路亦馈浆。
老我绝人事,终日坐虚堂。
南北两松棚,细细吹清香。
堂中无长物,独置湘竹床。
我睡仆亦休,睡觉谁在傍?起坐拭两皆,小山郁苍苍。
安得乌有生,俱老无何乡! -
196.《存养堂为汪叔潜作》 宋·陆游
绛帐先生见处别,少年立节如冰雪。
胸中凛凛万卷书,一字不为庸人说。
存心养性以事天,人知不知渠晏然。
穷经日夜废寝饭,不怕诸生嘲腹便。
三旌五鼎俱妄想,致一工夫在存养。
我今老病死即休,未死尚欲从公讲。 -
197.《芭蕉雨·芭蕉得雨便欣然》 宋·杨万里
芭蕉得雨便欣然,终夜作声清更妍。
细声巧学蝇触纸,大声锵若山落泉。
三点五点俱可听,万籁不生秋夕静。
芭蕉自喜人自愁,不如西风收却雨即休。 -
198.《节日新晴归自天庆》 宋·杨万里
初日明鴈腹,酸风迎马头。
如何一雨过,添却满城秋。
楼观色俱喜,槐榆影独愁。
节中公事少,吏散得吾休。 -
199.《病中七夕》 宋·杨万里
良辰美景底须来,苦恼如山正满怀。
蝉度清歌侑溪柳,花吹黄雪洒官槐。
新秋风物俱堪赏,久病心惰自不佳。
说与儿童休乞巧,老夫守拙尚多乖。 -
200.《林宏才秉义挽辞》 宋·杨万里
行尽江南北,於何隐去休。
福清好云谷,老子得菟裘。
风釆今千古,英灵閟一丘。
庭阶俱玉树,仲氏立鳌头。