-
141.《酬李十六岐》 唐·王季友1
炼丹文武火未成,卖药贩履俱逃名。
出谷迷行洛阳道,乘流醉卧滑台城。
城下故人久离怨,一欢适我两家愿。 -
142.《纶与吉侍郎中孚司空郎中曙苗员外发崔补阙峒…侯仓曹钊》 唐·卢纶
禀命孤且贱,少为病所婴。
八岁始读书,四方遂有兵。
童心幸不羁,此去负平生。
是月胡入洛,明年天陨星。 -
143.《和张仆射塞下曲六首》 唐·卢纶
鹫翎金仆姑,燕尾绣蝥弧。
独立扬新令,千营共一呼。
林暗草惊风,将军夜引弓。
平明寻白羽,没在石棱中。 -
144.《送张籍归江东》 唐·王建
清泉浣尘缁,灵药释昏狂。
君诗发大雅,正气回我肠。
复令五彩姿,洁白归天常。
昔岁同讲道,青襟在师傍。 -
145.《留别舍弟》 唐·王建
孤贱相长育,未曾为远游。
谁不重欢爱,晨昏阙珍羞。
出门念衣单,草木当穷秋。
非疾有忧叹,实为人子尤。 -
146.《送薛蔓应举》 唐·王建
四海重贡献,珠赆称至珍。
圣朝开礼闱,所贵集嘉宾。
若生在世间,此路出常伦。
一士登甲科,九族光彩新。 -
147.《游烂柯山》 唐·羊滔
步登春岩里,更上最远山。
聊见宇宙阔,遂令身世闲。
清辉赏不尽,高驾何时还。
石梁耸千尽,高盼出林□。 -
148.《游石堂观》 唐·萧祜
西山高高何所如,上有古昔真人居。
嵌崖巨石自成室,其下磅礴含清虚。
我来斯邑访遗迹,乃遇沈生耽载籍。 -
149.《侍从游后湖宴坐》 唐·权德舆
绝境殊不远,湖塘直吾庐。
烟霞旦夕生,泛览诚可娱。
慈颜俯见喻,辍尔诗与书。
清旭理轻舟,嬉游散烦劬。 -
150.《侍从游后湖宴坐》 唐·权德舆
绝境殊不远,湖塘直吾庐。
烟霞旦夕生,泛览诚可娱。
慈颜俯见喻,辍尔诗与书。
清旭理轻舟,嬉游散烦劬。 -
151.《城东早春》 唐·杨巨源
诗家清景在新春,绿柳才黄半未匀。
若待上林花似锦,出门俱是看花人。 -
152.《送灵师》 唐·韩愈
佛法入中国,尔来六百年。
齐民逃赋役,高士著幽禅。
官吏不之制,纷纷听其然。
耕桑日失隶,朝署时遗贤。 -
153.《苦寒》 唐·韩愈
四时各平分,一气不可兼。
隆寒夺春序,颛顼固不廉。
太昊弛维纲,畏避但守谦。
遂令黄泉下,萌牙夭句尖。 -
154.《巽公院五咏》 唐·柳宗元
净土堂
结习自无始,沦溺穷苦源。
流形及兹世,始悟三空门。
华堂开净域,图像焕且繁。 -
155.《畬田行》 唐·刘禹锡
何处好畬田,团团缦山腹。
钻龟得雨卦,上山烧卧木。
惊麏走且顾,群雉声咿喔。
红焰远成霞,轻煤飞入郭。 -
156.《伤秦姝行》 唐·刘禹锡
长安二月花满城,插花女儿弹银筝。
南宫仙郎下朝晚,曲头驻马闻新声。
马蹄逶迟心荡漾,高楼已远犹频望。 -
157.《立德新居》 唐·孟郊
立德何亭亭,西南耸高隅。
阳崖泄春意,井圃留冬芜。
胜引即纡道,幽行岂通衢。
碧峰远相揖,清思谁言孤。 -
158.《赠别崔纯亮》 唐·孟郊
食荠肠亦苦,强歌声无欢。
出门即有碍,谁谓天地宽。
有碍非遐方,长安大道傍。
小人智虑险,平地生太行。 -
159.《吊卢殷》 唐·孟郊
诗人多清峭,饿死抱空山。
白云既无主,飞出意等闲。
久病床席尸,护丧童仆孱。
故书穷鼠啮,狼藉一室间。 -
160.《观放鱼歌》 唐·卢仝
常州贤刺史,从谏议大夫除。
天地好生物,刺史性与天地俱。
见山客,狎鱼鸟。