-
61.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
62.《次韵舒教授寄李公择》 宋·苏轼
草书妙绝吾所兄,真书小低犹抗行。
论文作诗俱不敌,看君谈笑收降旌。
去年逾月方出昼,(予去年留齐月余。
)为君剧饮几濡首。 -
63.《求先人墨迹呈表兄黄季文》 宋·戴复古
我翁本诗仙,游戏沧海上。
引手掣鲸鲵,失脚堕尘网。
身穷道则腴,年高气弥壮。
平生无长物,饮尽千斛酿。 -
64.《对酒》 宋·陆游
新酥鹅儿黄,珍橘金弹香,天公怜寂寞,劳我以一觞。
胸中万卷书,老不施毫芒,持酒一浇之,与汝俱深藏。
生当老穷巷,死埋南山冈。
古来共如此,已矣庸何伤! -
65.《东园小饮》 宋·陆游
入东又见几春风?茆屋芦藩寂寞中。
道业虽如诗不进,世缘已与梦俱空。
高枝濯濯辛夷紫,密叶深深踯躅红。
村巷断无轩盖到,一樽犹得伴邻翁。 -
66.《以同心之言其臭如兰为韵寄李子先》 宋·黄庭坚
摧藏褫冠冕,寂寞归丘园。
一瓢俱好学,伯仲吹篪埙。
正以此易彼,高车择朱门。
得失固有在,难为欲人言。 -
67.《秋怀 其十》 元·王冕
东篱有佳菊,不比春兰芳。
繁霜毒万卉,敷荣自弥章。
云胡靖节后,古意俱茫茫。
但见三径草,寂寞凄余香。 -
68.《奉答原甫见过宠示之作》 宋·欧阳修
不作流水声,行将二十年。
吾生少贱足忧患,忆昔有罪初南迁。
飞帆洞庭入白浪,堕泪三峡听流泉。
援琴写得入此曲,聊以自慰穷山间。 -
69.《摸鱼儿 雁丘词》 元·元好问
问世间情是何物,直教生死相许?
天南地北双飞客,老翅几回寒暑!
欢乐趣,离别苦,是中更有痴儿女。
君应有语:渺万里层云, -
70.《摸鱼儿 乙丑岁赴试并州,道逢捕雁者云,今》 元·元好问
恨人间、情是何物,直教生死相许。
天南地北双飞客,老翅几回寒暑。
欢乐趣。
离别苦。 -
71.《送陈郎中知和州》 宋·梅尧臣
蔼蔼尚书郎,出为二千石。
伯公历将相,兄弟皆烜赫。
前罢永嘉守,民俗遮阡陌。
独将海松归,夸与都下客。 -
72.《夜闻谢太史诵李杜诗》 明·高启
前歌《蜀道难》,后歌《逼仄行》。
商声激烈出破屋,林鸟夜起邻人惊。
我愁寂寞正欲眠,听此起坐心茫然。
高歌隔舍与相和,双泪迸落青灯前。 -
73.《江上晚过邻坞看花因忆南园旧游》 明·高启
去年看花在城郭,今年看花向村落。
花开依旧自芳菲,客思居然成寂寞。
乱后城南花已空,废园门锁鸟声中。
翻怜此地春风在,映水穿篱发几丛。
年时游伴俱何处,只有闲蜂随绕树。
欲慰春愁无酒家,残香细雨空归去。 -
74.《兴尽》 宋·晁说之
兴尽未归增寂寞,却嗟初兴到江城。
春愁不逐杨花散,秋恨还同桂影生。
孤学敢期人晤语,危樯何事日峥嵘。
弟兄游宦俱还舍,朝马骖驔禁漏声。 -
75.《赠江子和兄弟》 宋·晁说之
闻道去年大雨雪,今年园林著花迟。
梅已寂寞桃浅深,胶序闭门那得知。
故人南来将二季,屋里衣香生春姿。
黄蜂紫蝶自颠倒,从容却话初别时。 -
76.《与林中书李礼部同宿囊山三首》 宋·刘克庄
二妙相从寂寞滨,山灵怪有此嘉宾。
作桑下梦才三宿,比橘中翁少一人。
剪截锦机输子巧,分张宝藏拔予贫。
临歧但祝俱黄发,莫把华簪换角巾。 -
77.《问讯竹溪二首》 宋·刘克庄
几度书来说乞身,果然跳出软红尘。
推黄粱枕了无梦,对紫薇花他有人。
杜老诗犹怀主相,瞿昙法贵等冤亲。
竹君樗叟俱强健,天遣相从寂寞滨。 -
78.《樗庵次前韵一首》 宋·刘克庄
退处侬甘身寂寞,进为渠值世休嘉。
劬书不似八十老,输税常为第一家。
沙盘卦敲鼓卖,村醅退店揭旗夸。
千林岁暮俱黄落,梅向其间独放花。 -
79.《送居厚弟堂禀二首》 宋·刘克庄
俱被光华遣,同归寂寞滨。
吾灾因抱椠,子咎在埋轮。
记忆烦明主,招徕到远臣。
要须留晚节,它日白先人。 -
80.《望京谣》 宋·刘子翚
双銮北狩淹归毂,寂寞梁园春草绿。
犹传故老守孤城,官军不到黄河曲。
迟云楼橹已灰炉,更倚窗扉防箭镞。
招兵太半出群盗,绣{左衤右屈}蒙衣屡翻覆。