-
201.《池口舟中见九华山》 明·周浈
贞履无素期,劳生意恒窘。
谁云戒戎路,曾是返初隐。
水宿淹长晷,山行阻修畛。
缥缈对雄标,巑岏发奇蕴。 -
202.《娄东述怀寄示龙门上人玉山居士》 明·邾经
寂寞娄东寺,经过岁暮时。
后凋霜柏古,乱点石苔滋。
方外尊吾友,龙门得老琦。
十年今几遇,早岁故相知。 -
203.《东陂秋意寄元八》 唐·白居易
寥落野陂畔,独行思有余。
秋荷病叶上,白露大如珠。
忽忆同赏地,曲江东北隅。
秋池少游客,唯我与君俱。 -
204.《绝句二首》 宋·苏轼
峨峨叠石立何孤,赖有萧萧翠竹俱。
日暮无人鸥鸟散,空留野水伴寒芦。 -
205.《与梁左藏会饮傅国博家》 宋·苏轼
将军破赋自草檄,论诗说剑俱第一。
彭城老守本虚名,识字劣能欺项籍。
风流别驾贵公子,欲把笙歌暖锋镝。
红旆朝开猛士噪,翠帷暮卷佳人出。
东堂醉卧呼不起,啼鸟落花春寂寂。
试教长笛傍耳根,一声吹裂阶前石。 -
206.《与顿起孙勉泛舟探韵得未字》 宋·苏轼
窗前堆梧桐,床下鸣络纬。
佳人尺书到,客子中夜喟。
朝来一樽酒,晤语聊自慰。
秋蝇已无声,霜蟹初有味。 -
207.《与梁左藏会饮傅国埔家》 宋·苏轼
将军破贼自草檄,论诗说剑俱第一。
彭城老守本虚名,识字劣能欺项籍。
风流别驾贵公子,欲把笙歌暖锋镝。
红旆朝开猛士噪,翠帷暮卷佳人出。
东堂醉卧呼不起,啼鸟落花春寂寂。
试教长笛傍耳根,一声吹裂阶前石。 -
208.《青牛岭高绝处有小寺人迹罕到》 宋·苏轼
暮归走马沙河塘,炉烟袅袅十里香。
朝行曳杖青牛岭,崖泉咽咽千山静。
君勿笑老僧,耳聋唤不闻,百年俱是可怜人。
明朝且复城中去,白云却在题诗处。 -
209.《奉陪赠附马韦曲二首》 唐·杜甫
韦曲花无赖,家家恼杀人。
绿尊虽尽日,白发好禁春。
石角钩衣破,藤枝刺眼新。
何时占丛竹,头戴小乌巾。 -
210.《君难托》 宋·王安石
槿花朝开暮还坠,妾身与花宁独异。
忆昔相逢俱少年,两情未许谁最先。
感君绸缪逐君去,成君家计良辛苦。
人事反复那能知,谗言入耳须臾离。
嫁时罗衣羞更著,如今始悟君难托。
君难托,妾亦不忘旧时约。 -
211.《清湘驿送祝贺州南归》 宋·范成大
海内交情两断金,离歌倡和俱吴音。
桃花如雨暮春酒,竹箭有筠他日心。
万里书来蜀道易,四愁诗成湘水深。
田园将芜各早计,一棹五湖能见寻? -
212.《送周子充左史奉祠归庐陵》 宋·范成大
黄鹄飘然下九关,江船载月客俱还。
名高岂是孤臣愿,身退聊开壮十颜。
倾盖当年真旦暮,沾巾明日有河山。
後期淹速都难料,相对犹怜鬓未斑。 -
213.《古风上知府秘书》 宋·范成大
神仙绝世立,功行闻清都。
玉符赐长生,镊云游紫虚。
鸡犬尔何知,偶舐药鼎余。
身轻亦仙去,罡风与之俱。 -
214.《自巫山遵陆以避黑石诸滩,大雨不可行,泊驿》 宋·范成大
巫山信是阳云台,客行五日云不开。
阴晴何常有朝暮,夜雨少休明复来。
今朝水长不知数,没尽山根苍石堆。
东矶西矶尽如削,大滩小滩俱若雷。 -
215.《岁旱,邑人祷第五罗汉得雨,乐先生有诗,次》 宋·范成大
海山之湫龙所宫,溅瀑下赴声琤琮。
碧*大士何许主?爱此匹练飞冥蒙。
偶然宴坐百千劫,神力悲愿俱无穷。
向来火云挟日走,沙煎日烂千山童。 -
216.《次韵邢敦夫秋怀十首》 宋·秦观
暮有二客至,俱以能禅闻。
一枝惠林出,一派智海分。
言各不相可,往来剧丝棼。
谢客姑舍是,妨余醉看云。 -
217.《蔡氏哀词》 宋·秦观
惟夫人之高谊兮,真一时之女英。
既富有此好德兮,又申之以令仪。
带幽蕙之缥缈兮,佩明月之陆离。
人自操舍之不一兮,雅独取善以自持。 -
218.《自九里平水至云门陶山历龙瑞禹祠而归凡四日》 宋·陆游
我来恰值暮春初,昼漏微长小雨余。
苔蚀秦碑亡旧刻,龙归禹穴护遗书。
燕巢已垒泥犹湿,花片虽残叶尚疏。
到处不妨俱可乐,诗人为底爱吾庐? -
219.《自伤》 宋·陆游
朝雨暮雨梅子黄,东家西家鬻兰香。
白头老鳏哭空堂,不独悼死亦自伤。
齿如败屐鬓如霜,计此光景宁久长?扶杖欲起辄仆床,去死近如不隔墙。
世间万事俱茫茫,惟有进德当自强。
往从二士饿首阳,千载骨朽犹芬芳。 -
220.《闰月辛酉壬戌连日风雨癸亥早晴》 宋·陆游
残雨在檐犹点滴,断云衔日正苍凉。
清愁偏向暮年觉,少睡不禁秋夜长。
帘影渐生禽语乐,杵声初动药尘香。
诸儿作吏俱安否,那得乘风至汝傍?