-
161.《次韵文氏外孙骥以其祖父与可学士书卷还谢悰》 宋·苏辙
西南自是贤俊府,衰老思归谩留许。
舂禾磨麦非平生,子孙便推我作古。
贤哉与可诗中杰,笔墨余功散缯楮。
南阳诸谢世有人,此邦亦自非其土。 -
162.《望京谣》 宋·刘子翚
双銮北狩淹归毂,寂寞梁园春草绿。
犹传故老守孤城,官军不到黄河曲。
迟云楼橹已灰炉,更倚窗扉防箭镞。
招兵太半出群盗,绣{左衤右屈}蒙衣屡翻覆。 -
163.《奉酬陈端中明府长韵》 宋·张元干
往在识公日,我与儿曹俱。
八龄初问字,双钩略摹朱。
知为太学生,夙仰君子儒。
契阔三十载,邂逅天一隅。 -
164.《与郭令步至城下见田间稻身已可插慨然有感示》 宋·朱翌
端居倦来往,春去谁与娱。
眷眷头升米,悠悠东南都。
薄暮喜穿履,同游又吾徙。
念昔始经此,污邪祝满车。 -
165.《送王知复宰建德》 宋·楼钥
筮仕一何早,字民一何迟。
历历三十年,中间多险巇。
宦途只平进,分寸穷攀跻。
最后官胃监,一蹴黄金闺。 -
166.《送制帅林和叔归》 宋·楼钥
使君一何清,鹤骨天与瘦。
少年场屋声,六艺饱芳漱。
一行起作吏,所立已不苟。
立朝凛大节,论事几及霤。 -
167.《慧元画寒林七贤》 宋·楼钥
群贤俱诗豪,世代不同处。
安得寒林中,联镳睇相语。
谁欤创妙意,臭味无今古。
吾闻顾陆辈,寓意或如许。 -
168.《苦锥歌寄涧泉》 宋·周文璞
我园秋果枝累累,缥青绀黄使相持,役夫牧人记注之。
所佳尚者惟苦锥,苦锥两株结蒙密。 -
169.《望云亭》 宋·周文璞
淑气槃槃接九原,须臾鳞合更瀰漫。
自从蒿里无颜色,来到钟山有泪痕。
往者英雄俱雨绝,后来哀痛欲河翻。
夜深月照长松下,谁见孤飞出墓门。 -
170.《似法椿长老还住净慈》 宋·陈著
寺后山,青巑屼,忽如憔悴忽又开容颜。
寺前滩,声潺湲,忽然枯涩忽又起波澜。 -
171.《昭君词》 宋·赵文
蜀江洗妍姿,万里献君王。
君王不我幸,弃置何怨伤。
君王要宁胡,借问谁能行。
女伴各惧怯,畏此道路长。 -
172.《五月四日贺杨秘书知吉州五十韵》 宋·项安世
自识杨夫子,于今十二年。
甲辰来右淛,丁未向西川。
逆旅初闻誉,抠衣亟致虔。
未能情款款,已觉志拳拳。 -
173.《送陆尧夫倅襄阳》 宋·张嵲
我本江汉客,十年官到京。
君为三吴士,欻有南雍行。
风波眇沿泝,水陆幸俱平。
是邦虽毁顿,生聚今尚成。 -
174.《仪真呈友人》 宋·刘宰
近闻李郭舟,送往涉重湖。
我欲与之俱,鷁飞过宋都。
死生见交情,嗟我朱东隅。
归来整杖屦,颜厚见彼姝。 -
175.《阁下观岘山图》 宋·孔武仲
岘山巉巉清溪滨,倒影万丈之奫沦。
往岁尝有去思吏,热地尤多高蹈人。
少年仕宦颇落魄,时登绝顶攀苍冥。
幽花美草颇娱目,断碑刓碣还伤神。 -
176.《与李绍祖刘文潜饮酒》 宋·晁公溯
刘子我所敬,未尝言嗫嚅。
李子我所畏,气豪才有余。
自昔得二子,重之比璠璵。
喜今至是邦,乃与二子俱。 -
177.《老马行》 宋·方回
十年何啻骑千马,望风此马甘为下。
老夫与尔共艰难,定非苟且相逢者。
忆昔专城鬓欲霜,宇宙茫茫成战场。
指呼壮士斩群贼,蹀躞溅血沾靴裳。 -
178.《听孙链师琴》 宋·方回
名画元不出画工,善书决不属书史。
子春伯牙非伶官,古能琴者必君子。
枕流漱石今孙郎,电眸冰齿霜髯张。
洒埽书室焚古香,信手为吾调宫商。 -
179.《读维摩经》 宋·郭印
白衣心出家,从古推净名。
无疾现有疾,特地真机生。
佛欲遣人间,指示转分明。
宜是诸大士,辞屈不能行。 -
180.《次杨拱辰韵兼简冯当可刘韶美》 宋·郭印
穷居罕人事,来往断交亲。
粗安鹪鹩居,靡求尺蠖伸。
坐看柴门外,日飞车马尘。
谁能学桔槔,俯仰更随人。