-
301.《河渎神》 唐·温庭筠
河上望丛祠,庙前春雨来时。
楚山无限鸟飞迟,兰棹空伤别离¤
何处杜鹃啼不歇,艳红开尽如血。 -
302.《更漏子》 唐·韦庄
钟鼓寒,楼阁暝,月照古桐金井。
深院闭,小庭空,落花香露红¤
烟柳重,春雾薄,灯背水窗高阁。
闲倚户,暗沾衣,待郎郎不归。 -
303.《清平乐》 唐·韦庄
春愁南陌,故国音书隔。
细雨霏霏梨花白,燕拂画帘金额¤
尽日相望王孙,尘满衣上泪痕。
谁向桥边吹笛, -
304.《浣溪沙》 唐·顾夐
春色迷人恨正赊,可堪荡子不还家,细风轻露著梨花¤
帘外有情双燕扬,槛前无力绿杨斜,小屏狂梦极天涯。
红藕香寒翠渚平,月笼虚阁夜蛩清,塞鸿惊梦两牵情¤
宝帐玉炉残麝冷,罗衣金缕暗尘生,小窗孤烛泪纵横。 -
305.《虞美人》 唐·顾夐
晓莺啼破相思梦,帘卷金泥凤。
宿妆犹在酒初醒,翠翘慵整倚云屏,转娉婷¤
香檀细画侵桃脸,罗袂轻轻敛。 -
306.《小重山》 唐·毛熙震
梁燕双飞画阁前,寂寥多少恨、懒孤眠。
晓来闲处想君怜,红罗帐、金鸭冷沉烟¤
谁信损婵娟,倚屏啼玉箸、湿香钿。
四支无力上秋千,群花谢、愁对艳阳天。 -
307.《菩萨蛮》 唐·欧阳炯
晓来中酒和春睡,四支无力云鬟坠。
斜卧脸波春,玉郎休恼人¤
日高犹未起,为恋鸳鸯被。 -
308.《河传》 唐·孙光宪
太平天子,等闲游戏,疏河千里。
柳如丝,偎倚。
绿波春水,长淮风不起¤
如花殿脚三千女,争云雨,何处留人住?锦帆风, -
309.《采桑子》 唐·冯延巳
小庭雨过春将尽,片片花飞。
独折残枝,无语凭阑只自知¤
玉堂香暖珠帘卷,双燕来归。
君约佳期,肯信韶华得几时。 -
310.《清平乐》 唐·冯延巳
深冬寒月,庭户凝霜雪。
风雁过时魂断绝,塞管数声呜咽¤
披衣独立披香,流苏乱结愁肠。
往事总堪惆怅, -
311.《更漏子》 唐·冯延巳
风带寒,枝正好,兰蕙无端先老。
情悄悄,梦依依,离人殊未归¤
褰罗幕,凭朱阁,不独堪悲摇落。 -
312.《思越人(与本调不同)》 唐·冯延巳
酒醒情怀恶,金缕褪,玉肌如削。
寒食过却,海棠零落¤
乍倚遍,阑干烟淡薄,翠幕帘栊画阁。
春睡著,觉来失,秋千期约。 -
313.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
314.《阿房宫赋》 唐·杜牧
六王毕,四海一,蜀山兀,阿房出。
覆压三百余里,隔离天日。
骊山北构而西折,直走咸阳。
二川溶溶,流入宫墙。 -
315.《拟行路难十八首》 南北朝·鲍照
奉君金巵之美酒,瑇瑁玉匣之雕琴。
七彩芙蓉之羽帐,九华蒲萄之锦衾。
红颜零落岁将暮,寒光宛转时欲沉。
愿君裁悲且减思,听我扺节行路吟。 -
316.《清平乐·雨晴烟晚》 五代·冯延巳
雨晴烟晚。
绿水新池满。
双燕飞来垂柳院,小阁画帘高卷。
黄昏独倚朱阑。
西南新月眉弯。
砌下落花风起,罗衣特地春寒。
-
317.《玉女摇仙佩·佳人》 宋·柳永
飞琼伴侣,偶别珠宫,未返神仙行缀。
取次梳妆,寻常言语,有得几多姝丽。
拟把名花比。
恐旁人笑我,谈何容易。 -
318.《女冠子·淡烟飘薄》 宋·柳永
淡烟飘薄。
莺花谢、清和院落。
树阴翠、密叶成幄。
麦秋霁景,夏云忽变奇峰、倚寥廊。 -
319.《庆春泽(般涉调)》 宋·张先
飞阁危桥相倚。
人独立东风,满衣轻絮。
还记忆江南,如今天气。
正白苹花,绕堤涨流水。
寒梅落尽谁寄。
方春意无穷,青空千里。
愁草树依依,关城初闭。
对月黄昏,角声傍烟起。 -
320.《蝶恋花》 宋·欧阳修
画阁归来春又晚。
燕子双飞,柳软桃花浅。
细雨满天风满院。
愁眉敛尽无人见。
独倚阑干心绪乱。
芳草芊绵,尚忆江南岸。
风月无情人暗换。
旧游如梦空肠断。