-
121.《送僧归护国寺》 宋·章得象
京尘拂尽一囊轻,归思飘然入杳冥。
五两风高飞榜急,八重山秀倚天青。
供花林鸟窥禅熟,闻呪潭龙起蛰醒。
他日可容攀社侣,篮与终待叩松扃。 -
122.《同赵汝迈漆中甫二太史宿张明成司业东郊别墅》 明·多炡
徙倚步郊坰,西山黯翠屏。
春醪曲尘绿,晚饭烛花青。
小隐丛生桂,浮踪一聚萍。
疾邪焉用赋,甘学古沉冥。
¤ -
123.《独归》 宋·王安石
锺山独归雨微冥,稻畦夹冈半黄青。
疲农心知水未足,看云倚木车不停。
悲哉作劳亦已久,暮歌如哭难为听。
而我官闲幸无事,北窗枕簟风泠泠。
於时荷花拥翠盖,细浪嬲雪千娉婷。
谁能欹眠共此乐,秋港虽浅可扬舲。 -
124.《过君山不获登览》 宋·陈与义
我梦君山好,万里来南州。
青眉横玉镜,色照城中楼。
胜日空倚眺,经年未成游。
今朝过山下,贼急不敢留。 -
125.《晓巡北圃七绝》 宋·白玉蟾
非云为侣更无人,独倚雕墙诗思冥。
日色淡红烟色紫,山光浓绿水光青。 -
126.《蜀国弦》 明·刘基
胡笳拍断玄冰结,湘灵曲终斑竹裂。
为君更奏《蜀国弦》,一弹一声飞上天。
蜀国周道五千里,蛾眉岧岧连玉垒。
岷嶓出水作大江,地砉天浮戒南纪。 -
127.《大理曾少卿欲见余近作录数篇寄之以诗为谢且》 宋·魏了翁
西风萧萧吹鬓急,独立长空倚天壁。
俯看沧海环九州,仰视青云行白日。
夜归蟋蟀鸣秋床,触处万宝西风香。
而余生世竟何事,也翠兹影蜉蝣裳。 -
128.《天申万寿宫》 宋·岳珂
湖{左氵右父}溪边春草青,张公洞下泉泠泠。
两行松桧列旌纛,中有金堂开福庭。
壮哉神力出杳冥,楼观矗立排岩扃。
焜煌金碧俨相照,刻石犹纪唐朝铭。 -
129.《春山》 宋·卫宗武
青山四时好,春至尤盛丽。
润泽散冲融,华滋出枯悴。
云根鳞甲动,风柯羽旄曳。
群芳间点染,一碧互经纬。 -
130.《吴江县作》 宋·陈著
不行浙右已三年,却上今秋考试船。
文禁何妨鸥鹭狎,厨供旋得蟹鱼鲜。
远山浮动太湖浪,密树冥蒙小市烟。
及过长桥风正恶,倚船无语看青天。 -
131.《看涧水自警》 宋·张镃
昔往灵隐山,寺前贪看水。
木阴鉴晖彩,泓渟绝尘滓。
游鯈惯饼饵,敲栏聚如蚁。
坐玩岂不佳,直须波浪起。 -
132.《东禅百韵》 宋·刘宰
群居厌嚣烦,兀坐怅离索。
动静两何心,求端徯先觉。
张氏好兄弟,同游得先诺。
重以临邛客,雍客出莲幕。 -
133.《调李教授》 宋·李复
君不见屈平放逐南辞楚,憔悴行吟并江浦。
一闻鼓枻笑独醒,搔首低回愧渔父。
又不见渊明鼓泽投簪缨,退隐衡门依五柳。
凝尘满匣不鸣弦,头上接{上四下离}亲漉酒。 -
134.《和游赵韩王国》 宋·李复
剥剥啄啄初叩扃,主人立门双眼青。
篮舆遽下屏徒御,脱帽解带风泠泠。
倦思经时一日纵,乍离涸辙游沧溟。
靓深曲折任吾向,度桥绕径足不停。