-
141.《再次韵答时旸饮后见贻》 明·吴宽
散吏幸无事,合置荒园中。
著书忘其词,安复论异同。
墙下枣垂实,飒然起秋风。
感时忽搔首,五十真衰翁。 -
142.《草市庙》 明·张治
登临犹不倦,倚杖更山扉。
旧壁龙蛇落,空堂蝙蝠飞。
云香流别涧,树影动深矶。
便欲招仙侣,青天振羽衣。 -
143.《月夕》 宋·陆游
我昔隐天台,夜半游句曲。
弄月过垂虹,万顷一片玉。
烟艇起菱唱,水风吹钓丝,更欲小徙倚,恐失初平期。
今年游青城,三十六峰峦,白云反在下,使我毛骨寒。 -
144.《法云寺》 宋·陆游
勾践旧国古会稽,南山拥郭分东西,城门大路引绳直,西走百里皆平堤。
客行欲晓到梅市。
喔喔尚听城中鸡。
法云古寺临大泽,风皱百顷青玻璃。 -
145.《余得木杖于秦望山中今三十年矣陇蜀万里未尝》 宋·陆游
提携到处觉身轻,楚泽秦关不计程。
只道维摩无侍者,谁知上座是同行。
青鞋白拂真相称,湘竹溪藤误得名。
珍重从今常倚壁,住庵吾欲过浮生。 -
146.《衰甚书感》 宋·陆游
发残不胜冠,齿堕欲废嚼;譬如亭皋木,秋至叶自落。
岂惟形骸变,意气已非昨。
床隅倚拄杖,壁上挂双屩,经旬不出户,薄饭羹藜藿。
居然远霜露,因得养腰脚。 -
147.《汉宫春·雪打风摧》 宋·无名氏
雪打风摧。
正篱枯壁尽,却有寒梅。
衰柳败蒲碍眼,喜见芳蕾。
江村路曲,问青帘、与酌馀醅。 -
148.《小苏家》 宋·无名氏
双月讴讠亚辗秋碧,细风斜掩神仙宅。
麦门冬长马鬣青,茱萸蕊绽蝇头赤。
流苏斗帐悬高壁,彩凤盘龙缴香额。
堂内月娥横剪波,倚门肠断虾须隔。 -
149.《题杨如晦二画·边鸶雉》 宋·晁说之
骇雉丹青人姓边,无花无石自瞿然。
已能倚壁音声绝,何用蹲飞欲上天。 -
150.《赠慎东美伯筠》 宋·王令
世网挂士如蛛丝,大不及取小缀之。
宜乎倜傥不低敛,醉脚倒踏青云归。
前日才能始谁播,一口惊张万夸和。
雷公诉帝喘似吹,盛恐声名塞天破。 -
151.《再和十首》 宋·苏辙
涧草岩花日日开,江南秋尽似春回。
旋开还落无人顾,惟有山蜂暖尚来。
江上孤城面面山,居人也自不曾闲。
蜂游蚁聚知何事,日夜长桥南北间。 -
152.《横山堂三章》 宋·葛立方
阳羡之山兮领地灵,鸿洞欻吸兮九叠为屏。
青萝层层兮深岩绝壁,一鸟不鸣兮山更寂。
横山老人兮蝉蜕埃尘,倚石梁兮手揽白云。
眼中万仞兮,胸中万顷。 -
153.《乳燕飞/贺新郎》 宋·刘辰翁
赤壁之游乐。
但古今、风清月白,更无坡作。
矫首中洲公何许,共我横江孤鹤。
把手笑、孙刘寂寞。 -
154.《入白水访刘致中昆仲》 宋·刘子翚
夜雨歇清晓,山椒云气昏。
驾言聊出游,窈窕穷川原。
侧帽避横篠,扬祛障晴暾。
春泉散石壁,细草罗丘园。 -
155.《五松寺》 宋·李弥逊
秋风吹客衣,去路倚天碧。
跻攀一何苦,政坐受山癖。
人言五松下,曾是瞿昙宅。
至今梧竹阴,列屋棲禅寂。 -
156.《舟至都昌初见庐阜连日阴雨忽尔晚晴云气顿收》 宋·王之望
久思庐山游,忽至左蠡曲。
倚船初一望,秀色溢我目。
百里堆翠黛,千峰矗寒玉。
阴云知我来,收敛入山腹。 -
157.《林和叔侍郎龟潭庄》 宋·楼钥
顷年曾记游花谿,宗枢潭府谿之湄。
徘徊其上叹秀爽,宜有英才瑞明时。
岩岩林公天与奇,劲气不为金石移。
少以六义鸣上庠,游宦所至英声驰。 -
158.《别郑大用于浔阳》 宋·杨冠卿
子真千载士,流风凛然存。
襟期辈古人,喜见云礽孙。
客里青灯连夜语,痛饮忘形到尔汝。
欣髯一笑倚胡床,浩歌赤壁凌云句。 -
159.《秋夜对酒用前韵》 宋·杨冠卿
夜雨急复疏,檐溜秋声滴。
虚堂梦乍惊,青灯余四壁。
牢愁推不去,濁酒讵能涤。
蒲萄出西凉,瓶耻无余沥。
兀坐倚枯木,栖心寄禅寂。 -
160.《王总卿生日二首》 宋·魏了翁
上到青天更上头,蜀人犹记旧得轺。
安弦在昔犹危柱,挂壁於今倚大弨。
棠树留春便野茇,桂花和月引仙瓢。
风云不隔连天栈,门户三槐拂绛霄。