-
321.《解连环(留别姜石帚)》 宋·吴文英
思和云结。
断江楼望睫,雁飞无极。
正岸柳、衰不堪攀,忍持赠故人,送秋行色。
岁晚来时,暗香乱、石桥南北。 -
322.《齐天乐·与冯深居登禹陵》 宋·吴文英
三千年事残鸦外,无言倦凭秋树。
逝水移川,高陵变谷,那识当时神禹。
幽云怪雨。
翠蓱湿空梁,夜深飞去。 -
323.《烛影摇红(麓翁夜宴园堂)》 宋·吴文英
新月侵阶,彩云林外笙箫透。
银台双引绕花行,红坠香沾袖。
不管签声转漏。
更明朝、棋消永昼。 -
324.《宴清都》 宋·吴文英
病渴文园久。
梨花月,梦残春故人旧。
愁弹枕雨,衰翻帽雪,为情僝僽。
千金醉跃骄骢,试问取、朱桥翠柳。 -
325.《木兰花慢(送客)》 宋·李彭老
折秦淮露柳,带明月、倚归船。
看佩玉纫兰,囊诗贮锦,江满吴天。
吟边。
唤回梦蝶,想故山、薇长已多年。 -
326.《唐多令(城归泊湖山)》 宋·陈著
倦枕寄渔乡。
篷低被怯霜。
月窥人、多少思量。
自是欲眠眠不稳,禁听得、雁声双。
和梦早催行。
归来梅竹窗。
小柴门、分破闲忙。
翻笑白云飞不定,谙得静、憩诗床。 -
327.《唐多令(城归泊湖山)》 宋·陈著
倦枕寄渔乡。
篷低被怯霜。
月窥人、多少思量。
自是欲眠眠不稳,禁听得、雁声双。
和梦早催行。
归来梅竹窗。
小柴门、分破闲忙。
翻笑白云飞不定,谙得静、憩诗床。 -
328.《风流子》 宋·陈允平
残梦绕林塘。
诗添瘦、瘦不似东阳。
正流水荡红,暗通幽径,嫩篁翻翠,斜映回墙。
对握宝筝低度曲,销蜡靓新簧。 -
329.《琐窗寒》 宋·陈允平
禁烛飞烟,东风插柳,万家千户。
梨花院落,数点弄晴纤雨。
傍秋千、红云半湿,画帘燕子商春语。
数十年南北,西湖倦客,曲江行旅。 -
330.《齐天乐》 宋·周密
曲屏遮断行云梦,西楼怕听疏雨。
研冻凝华,香寒散雾,呵笔慵题新句。
长安倦旋。
叹衣染尘痕,镜添秋缕。 -
331.《薄幸》 宋·仇远
眼波横秀。
乍睡起、茸窗倦绣。
甚脉脉、阑干凭晓,一握乱丝如柳。
最恼人、微雨慳晴,飞红满地春风骤。 -
332.《喜迁莺(暮春)》 宋·蒋捷
游丝纤弱。
谩著意绊春,春难凭托。
水暖成纹,云晴生影,双燕又窥帘幕。
露添牡丹新艳,风摆秋千闲索。 -
333.《喜迁莺(金村阻风)》 宋·蒋捷
风涛如此,被闲鸥诮我,君行良苦。
槲叶深湾,芦窠窄港,小憩倦篙慵橹。
壮年夜吹笛去,惊得鱼龙嗥舞。
怅今老,但篷窗紧掩,荒凉愁愫。 -
334.《凄凉犯(北游道中寄怀)》 宋·张炎
萧疏野柳嘶寒马,芦花深、还见游猎。
山势北来,甚时曾到,醉魂飞越。
酸风自咽。
拥吟鼻、征衣暗裂。 -
335.《月下笛·万里孤云》 宋·张炎
孤游万竹山中,闲门落叶,愁思黯然,因动《黍离》之感。
时寓甬东积翠山舍。
万里孤云,清游渐远,故人何处?寒窗梦里,犹记经行旧时路。
连昌约略无多柳,第一是难听夜雨。 -
336.《台城路(游北山寺别本作雪窦寺访同野翁日东岩)》 宋·张炎
云多不记山深浅,人行半天岩壑。
旷野飞声,虚空倒影,松挂危峰疑落。
流泉喷薄。
自窈窕寻源,引瓢孤酌。 -
337.《甘州(饯草窗归霅)》 宋·张炎
记天风、飞佩紫霞边,顾曲万花深。
甚相如情倦,少陵愁老,还叹飘零。
短梦恍然今昔,故国十年心。
回首三三径,松竹成阴。 -
338.《台城路(抵吴,书寄旧友)》 宋·张炎
分明柳上春风眼,曾看少年人老。
雁拂沙黄,天垂海白,野艇谁家昏晓。
惊心梦觉。
谩慷慨悲歌,赋归不早。 -
339.《瑶台聚八仙(为焦云隐赋)》 宋·张炎
春树江东。
吟正远、清气竟入崆峒。
问余栖处,只在缥缈山中。
此去山中何所有,芰荷制了集芙蓉。 -
340.《月下笛(寄仇山村溧阳)》 宋·张炎
千里行秋,支筇背锦,顿怀清友。
殊乡聚首。
爱吟犹自诗瘦。
山人不解思猿鹤,笑问我、韦娘在否。