-
381.《遇南厢园叟感赋八十韵》 清·吴伟业
寒潮冲废垒,火云烧赤冈。
四月到金陵,十日行大航。
平生游宦地,踪迹都遗忘。
道遇一园叟,问我来何方。 -
382.《蟾宫曲 梦中作》 元·郑光祖
敝裘尘土压征鞍,鞭倦袅芦花,弓箭萧萧,一径入烟霞,动羁怀,西风禾黍,秋水蒹葭,千点万点,老树寒鸦,三行两行,写长空历历,雁落平沙,曲岸西边,近水湾鱼网纶竿钓,断桥东壁,傍溪山竹篱茅舍人家,见满山满谷,红叶黄花,正是凄凉时候,离人又在天涯。
-
383.《水龙吟 余始年二十馀,岁在丁未,与故人东》 金朝·蔡松年
余言,怀卫间风气清淑,物产奇丽,相约他年为终焉之计。
尔后事与愿违,遑遑未暇。
故其晚年诗曰,梦想淇园上,春林布谷声。
又曰,故交半在青云上,乞取淇园作醉乡,盖志此也。 -
384.《海口道上有述怀郑二宣》 明·林鸿
露下菰蒲有雁声,晓骖初发宿寒轻。
新知乍别孤吟倦,旧国重来百感生。
黄叶闭门逢野寺,白波侵郭见江城。
家林暂别堪惆怅,翻忆浮丘海上行。 -
385.《送黄玄之京》 明·林鸿
予也夙颖悟,十五知论文。
结交皆老苍,稚爪攀修鳞。
冥心三十年,寻源颇知津。
探玄始有得,服膺如获珍。 -
386.《老樵》 宋·吕南公
何山老翁鬓垂雪?担负樵苏清晓发。
城门在望来路长,樵重身羸如疲鳖。
皮枯亦复汗淋沥,步强遥闻气呜咽。
同行壮俊常后追,体倦心烦未容歇。 -
387.《东天目》 宋·施枢
不谓山行得此晴,有名胜处必须经。
玉田草满春无极,石室人稀夜不扃。
自料俗情应厌倦,谁知幽意在空冥。
碧桃却似传消息,一曲琼歌月满庭。 -
388.《春日杂兴》 宋·胡仲弓
鹤骨崭崭疾未瘳,怯行山亦倦登楼。
久知老去自当尔,自入春来雨不休。
虚器甚惭居士屩,实封难觅醉乡侯。
小迟须有佳晴日,待试山翁已健不。 -
389.《初夏湖山》 宋·张埴
山灵浑不倦差排,四供相随好雨来。
花木成行新膏沐,麻鞋更上一层台。 -
390.《满江红·名利场中》 元·李俊明
名利场中,愁过了、几多昏晓。
试看取、江鸥远水,野麋丰草。
世草浮云翻覆尽,此生造物安排了。
但芒鞋竹杖任蹉跎,狂吟笑。 -
391.《满江红 寄何侍御》 元·魏初
少日肝肠,云梦地、气吞八九。
今老去,才疏计拙,百居人后。
倦处收回行路脚,懒来噤却吟诗口。
算从前、四十九年非,如回首。 -
392.《八声甘州 仆与汤师言、金桂轩、张叔夏、唐》 元·袁易
里之外,仆又驱驰南北。
九月望后,夜泊吴江长桥,有怀诸友,在吴下时,得相周旋,今各一方,意绪恻怆,为赋八声甘州一阕,以写倦倦之意。
叔夏高分辨酒边喜歌自制乐府,故未章及之,以资他日一笑云正丹枫乱叶舞诗情,惊鸿起汀洲。
对苍茫独立,江山如此,羁思悠悠。 -
393.《暮春游西湖北山》 元·杨载
愁耳偏工著雨声,好怀常恐负山行。
未辞花事骎骎盛,正喜湖光淡淡晴。
倦憩客犹勤访寺,幽栖吾欲厌归城。
绿畴桑麦盘樱笋,因忆离家恰岁更。 -
394.《金人捧露盘 鸣鹤余音卷一》 元·王志谨
喜乐山村,风月知音,信任岁华交换。
终日掩柴门,处幽轩,闲看古书慵倦。
住坐从容,独行独步,都把声名断。
抱守元阳,情忘境灭,气神和冲,升沉无碍,玉炉炼至宝,欲结清凉,重生温暖。 -
395.《满庭芳·在俗修真》 元·王*
在俗修真,居尘出世,当以悟性为先。
处心清静,常守定中禅。
见素少思寡欲,忘人我、随分安然。
行藏处,潇潇洒洒,渴饮倦来眠。 -
396.《会试榜发,久不得报,有怀同社诸子》 清·方文
诸生皆耆旧,亡何试礼闱。
便应骧首去,未许倦怀归。
辇下新朝服,山中老布衣。
高鹏与低鷃,各自一行飞。 -
397.《哀山民》 宋·赵师秀
忆君初病时,仓皇造君榻。
知为寒所中,胫痹连左胛。
蒋子丹有神,三日能屈伸。
五日扶杖立,十日行逡巡。 -
398.《雨中梦故山》 宋·葛起耕
冥冥细雨湿江城,掩映书窗翳复明。
倦客一中杯顿减,故乡千里初成。
金华洞口羊惊起,石佛山头鹿伴行。 -
399.《旅怀》 明·张羽
寥落无人问,青尊独自斟。
思亲两行泪,倦客十年心。
贫久难禁病,愁多欲废吟。
岁寒谁可语,莫逆有孤琴。 -
400.《暮钟》 元·边元鼎
落日行人断,深秋暝雨残。
一声烟树外,千里暮山寒。
倦鸟方知止,哀猿冷未安。
萧萧风叶下,时有野僧还。