-
1.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
2.《苦辛吟》 唐·于濆
垄上扶犁儿,手种腹长饥。
窗下抛梭女,手织身无衣。
我愿燕赵姝,化为嫫母姿。
一笑不值钱,自然家国肥。 -
3.《乐仙观》 唐·若虚
乐氏骑龙上碧天,东吴遗宅尚依然。
悟来大道无多事,真后丹元不值钱。
老树夜风虫咬叶,古垣春雨藓生砖。
松倾鹤死桑田变,华表归乡未有年。 -
4.《沁园春(单景山雪中以学佛自夸,因次韵戏抑之)》 宋·陈著
潇洒书斋,香清缕直,灯冷晕圆。
忽惊窗鸣瓦,霰如筛下,裁冰翦玉,片似花鲜。
深怕妨梅,也愁折竹,才作还休亦偶然。
更深也,漫题窗记瑞,诗思绵绵。 -
5.《沁园春(单景山雪中以学佛自夸,因次韵戏抑之)》 宋·陈著
潇洒书斋,香清缕直,灯冷晕圆。
忽惊窗鸣瓦,霰如筛下,裁冰翦玉,片似花鲜。
深怕妨梅,也愁折竹,才作还休亦偶然。
更深也,漫题窗记瑞,诗思绵绵。 -
6.《祭灶诗》 宋·吕蒙正
一碗清汤诗一篇,灶君今日上青天;
玉皇若问人间事,乱世文章不值钱。 -
7.《赠俞瘦石时瘦石在海王村以鬻画为生》 近代·张瑞玑
大陆龙蛇割据年,笔端怪底起烽烟。
有人已把中原卖,画里江山不值钱! -
8.《题武夷》 宋·冯端荣
缲得春蚕不值钱,几时南亩解丰年。
小臣无计纾民力,稽首虚皇一炷烟。 -
9.《杨郎中新居和尧夫先生韵》 宋·吕公著
高斋旷望极山川,却顾卑居不值钱。
二室峰峦凝画碧,万家楼阁带轻烟。
春浓缭绕环游骑,地胜依稀寓列仙。
唱发幽人丞相和,当时纸贵洛城传。 -
10.《参寥惠杨梅》 宋·苏轼
新居未换一根椽,只有杨梅不值钱。
莫共金家斗甘苦,参寥不是老婆禅。 -
11.《奉送姜邦傑出關》 宋·陆游
君似襄阳孟浩然,蹇驢风帽一癯仙。
清秋客路知无恨,满箸鱸鱼不值钱。 -
12.《将至寿州初见淮山二首》 宋·张耒
浩荡平波欲接天,天光波色远相连。
风鸣雨桨初离浦,岸转青山忽对船。
泽国秋高添气象,人家南去好风烟。
步兵何必江东走,自有鲈鱼不值钱。 -
13.《训世孝弟诗十首》 宋·邵雍
子孝亲兮弟敬哥,天时地利与人和。
莫言世事常如此,堪叹人生有几何。
满眼繁华何足贵,一家安乐值钱多。
奇哉让梨并怀橘,子孝亲兮弟敬哥。 -
14.《听琴》 宋·周文璞
向人犹抱舜文弦,可煞书生不值钱。
弹出履霜空作恶,一林风露已鸣蝉。 -
15.《采藤行》 宋·戴表元
君不见四明山下寒无粮,九月种麦五月尝。
一春辛苦无别业,日日采藤行远冈。
山深无虎行不畏,老少分山若相避。
忽然遇藤随意斫,手触藤花落如蝟。 -
16.《十二月十七日归故园酌红梅花下》 宋·舒岳祥
今年剩有冬一月,今冬先得半月春。
留春借冬皆乐事,但苦世上无閒人。
平皋梅花如雪浪,夜色晨光迷滉漾。
就中红香清且妍,风流故在海棠上, -
17.《送韩六玉汝宰钱塘》 宋·梅尧臣
顷寻高士庐,正值浸湖雪。
雪中千万峰,参差县前列。
僧居或隐见,岸树随曲折。
惊凫如避人,远向寒烟灭。 -
18.《幽居值春诗》 南北朝·庾信
山人久陆沉。
幽径忽春临。
决渠移水碓。
开园扫竹林。
欹桥久半断。
崩岸始邪侵。
短歌吹细笛。
低声泛古琴。
钱刀不相及。
耕种且须深。
长门一纸赋。
何处觅黄金。 -
19.《次韵和并州钱大夫夕次丰州道中见寄》 宋·杨亿
汉将從天下,胡兵值月残。
孤烟戍楼逈,密雪战袍干。
向暮三吹角,临风一据鞍。
边城赖经略,重取地图看。 -
20.《薛公肃访山中偶出不值公肃留诗次其韵》 宋·李流谦
一舸初从帝所还,彩衣照日眩斓斑。
今君已出云天近,我尚无钱可买山。