-
121.《梅阳壬申劭农偶成书呈同官》 宋·蒲寿宬
举酒劝尔农,更为我侬劝。
车笠虽不同,所谐此盂饭。
或耕在菑畲,或耕在方寸。
膏雨足一犁,田头怯呼唤。 -
122.《解官到郡诸丈置酒岳阳楼招炎为客邓巴陵索诗》 宋·王炎
重上危楼览洞庭,故人一笑对飞觥。
君山只似艑山绿,江水不如湘水清。
一日胜游成乐事,三年俗状夺诗情。
天涯邂逅还离别,莫惜樽前底里倾。 -
123.《吕待制所居八咏·朝阳》 宋·王炎
腷膊鸡声夜向晨,东方飞景到云林。
帘帏已是曈曈晓,庭户全无噎噎阴。
可是梧桐长得地,也知葵藿久倾心。
日边早晚来环赐,见说清光注意深。 -
124.《得道阳》 元·王哲
十月红霜又更清。
黄婆得半入深溟。
乾尽水银唯我健,复生神气更谁听。
有纬须知先有经。
织成纨绮便堪行。
离火便生红芍药,坎泉倾下雨霖 -
125.《酹江月 平阳府卒第,有来禽两株,以托根官》 元·王恽
卿来培植顾护,始知重惜。
今年清明前,花盛开,芳姿绰约,顿增容色。
侯置酒高会,遂极欢赏。
予因念草木之微,岂轻重显晦,亦有数存(存下原有为字,兹据宋宾王校本秋润乐府删),其间耶,乃以酹江月歌之。 -
126.《木兰花慢 送史诚明总管还洛阳,春日饮饯任》 元·王恽
爱春光淡沱,歌吹暖,竹西亭。
正花簇金鞍,香翻雪树,碧酒同倾。
谁将翠帷双卷,拥红妆、临水照娉婷。
缥缈凌波仙子,依稀罗袜尘生。 -
127.《送陆尧夫倅襄阳》 宋·张嵲
我本江汉客,十年官到京。
君为三吴士,欻有南雍行。
风波眇沿泝,水陆幸俱平。
是邦虽毁顿,生聚今尚成。 -
128.《送王颖叔分教山阳》 宋·刘宰
向来肉食昧远谋,坐谈欲复千古仇。
良平不逐胜诡游,毛锥竟作书生羞。
楚山苍苍楚水流,甲光向日金鳞稠。
酒阑一笑看吴钩,将军意气倾九州。 -
129.《平阳叹》 宋·孔武仲
坏云如山压齐垒,六军颜色如灰死。
高郎元自解琵琶,万岁无愁作天子。
伯升何曾上青天,溅血遗痕芳草间。
长城万里自推仆,骏马只驮冯小怜。 -
130.《阳罗矶》 宋·孔武仲
石壮山狞不可干,倾江波浪作惊湍。
残霞一抹吴天晚,正苦扁舟不上滩。 -
131.《送顾伯玉麻阳簿》 宋·陆文圭
放州清江闸,及此新雨凉。
故人得邂逅,好语倾肺肠。
惜哉廊庙哭,漂泊落湖湘。
前途阻勋业,末技呈词章。
营营百年短,浩浩万古长。
共惜天下宝,得志无相忘。 -
132.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
解语非干舌,能言不是声。
斩新提活句,冬后一阳生。 -
133.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
独能岗上,慧日峰前。
云月是同,溪山各异。
正法眼,破沙盆。
劝君更尽一杯酒,西出阳关无故人。 -
134.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
见得彻,用得亲。
阳春不同调,入水见长人。
可惜黄金如粪土,撒向阎沧人不顾。 -
135.《青阳代谢行》 宋·释文珦
青阳已代谢,赤帝方司衡。
草木日繁庑,黄鸟鸣嘤嘤。
维彼造化者,密运何神灵。
不知为所迁,但见白发生。 -
136.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
天得中,星辰罗。
地得中,阴阳和。
衲僧得中,罢却干戈。
随寒逐暑,徒自波波。 -
137.《偈倾一百六十九首》 宋·释智朋
正旦令晨,物物咸新。
衲僧应时纳佑,不是和光同尘。
柏树子,麻三斤,死柴头上放阳春。 -
138.《寄题徐郎中鄱阳高居望云台》 宋·苏颂
子牟在江海,心存魏阙下。
君居虽远方,不忘朝廷者。
筑室负郊郭,虚堂连广厦。
浮梁江湖间,风物最萧洒。 -
139.《黄泰之郎中以潮阳诗见贻次韵一篇奉酬》 宋·喻良能
千里潮阳喜政成,五年重会帝王城。
尺书不寄头俱白,一笑相逢意已倾。
辉采共看新列宿,风流犹记古州瀛。
诗编总是惊人语,怪得年来太瘦生。 -
140.《中秋望月偶诵唐欧阳詹玩月诗追和一首》 宋·喻良能
云净天既碧,境幽月逾光。
未数钴鉧潭,不羡桂子堂。
霏霏香雾横,蔼蔼明辉扬。
冥搜兴乍酣,徙倚夜未央。