-
101.《代胡仓过圣德惠民诗一首》 宋·王阮
平楚皆膏壤,成汤忽旱年。
人知圣虑切,恩遣使臣宣。
乙犯饥荒后,长沙富庶全。
纪年四十载,斗米二三钱。 -
102.《绍定庚寅纪事》 宋·萧澥
稻粱平地寇难防,到处搬为塞上粮。
路险林深多脱谷,东风绿偃满山秧。 -
103.《云安龙脊滩》 宋·杨济
洞庭老龙时出没,万斛舟航皆辟易。
此龙脊背已铁石,肯逐时好作人日。
我呼邦人来踏碛,恍然如见河图出。
大巫鸡卜占云吉,小巫竹枝歌转激。
飘石杨沙障江色,尘埃何处不相袭。
摩挲石刻聊偃息,恐有老人来横笛。 -
104.《清风十韵》 宋·张秉
何处来苹末,萧骚尽四邻。
金茎吹晓露,玉宇动轻尘。
易水离歌阕,齐纨怨思新。
泛兰迷旧泽,落帽会佳辰。 -
105.《题迎薰阁》 宋·张砚
解愠风来处,朱甍起旧城。
条山供偃蹇,盐泽借澄泓。
龙庙疑飞出,莲宫若化成。
乱云堆素彩,远溜集幽声。 -
106.《谢从义参军自京还言危中书见问且讶无书因寄》 元·陈基
参军过我夷白庵,为言廊庙高岩岩。
故人谁为国柱石,临川先生危大参。
猥蒙问及且见讶,十载尺书无一缄。
忆昔相从客燕赵,削去崖岸无猜嫌。 -
107.《过淀湖泊石浦》 明·程玄辅
沙蒲偃秋风,湖云藏夕雨。
何处远行人,飞帆下石浦。 -
108.《梅江谣留别梅江诸友》 明·高棅
六月登玉京,炎蒸欺人不可行。
侧闻梅江水,寒冰玉壶只如此。
梅江之水千丈深,人言此水直千金。
千金未必称人意,我欲爱之清烦襟。 -
109.《普安道中》 明·郭登
竹暗藤荒路欲迷,一重山度一重溪。
枯槎偃蹇如人立,蛮语侏亻离似鸟啼。
花底雨晴飞蛱蝶,水边冬暖见虹霓。
只应风味堪题处,三寸黄柑压树低。 -
110.《得也字戏为解嘲六言二十八韵示汝载》 明·韩上桂
卿相事业彼哉,簟瓢道味回也。
关门仙客骑牛,塞上老翁失马。
夷甫立名非真,偃师构象是假。
机性能忘灌畦,忮心不怨飘瓦。 -
111.《玉女潭题赠吏史部恭甫》 明·陆师道
玉阳古洞天,名是神仙宅。
因君地始显,令人思俱逸。
玉冈绕鸾鹄,云庄艺芝术。
修廊俯大观,列卦开玄室。 -
112.《送王山人游三楚》 明·硕篽
门前杨柳树,风乱曲尘丝。
日暮临溪别,春帆适楚时。
人烟杨子渡,山木偃王祠。
处处生芳草,悠悠千里思。 -
113.《入新安溪》 明·叶之芳
可怪新安水,舟从石上行。
不风秋暮冷,无月夜深明。
古本何年偃,危湍几处惊。
千寻犹见底,曾数越江清。 -
114.《苍松为许志完作》 明·庄昶
箕山老人松树图,开卷凌乱千人呼。
毕宏已死更谁手,南京老盛天下无。
此松画本得何处,元是公家挂瓢树。
虬髯偃蹇老铁蟠,雷雨苍龙木腾去。
呜呼此树百炼钢,数千万变冰与霜。
忠臣义士我所拜,山中万古文天祥。 -
115.《送范景仁游洛中》 宋·苏轼
小人真闇事,闲退岂公难。
道大吾何病,言深听者寒。
忧时虽早白,住世有还丹。
得酒相逢乐,无心所遇安。 -
116.《过高邮寄孙君孚》 宋·苏轼
过淮风气清,一洗尘埃容。
水木渐幽茂,菰蒲杂游龙。
可怜夜合花,青枝散红茸。
美人游不归,一笑当谁供。 -
117.《与王郎昆仲及儿子迈绕城观荷花登岘山亭晚入》 宋·苏轼
昨夜雨鸣渠,晓来风袭月。
萧然欲秋意,溪水清可啜。
环城三十里,处处皆佳绝。
蒲莲浩如海,时见舟一叶。 -
118.《和蔡景繁海州石室》 宋·苏轼
芙蓉仙人旧游处,苍藤翠壁初无路。
戏将桃核裹黄泥,石间散掷如风雨。
坐令空山出锦绣,倚天照海花无数。
花间石室可容车,流苏宝盖窥灵宇。 -
119.《答裴煜道中见寄》 宋·王安石
君游苦数归苦晚,一驿险有千里远。
知君陟降旦暮间,马力不劲厌长坂。
雨脚坠地花枝低,风头入溪蒲叶偃。
此处登临不奈愁,琼树森森遮叠巘。 -
120.《虎丘六绝句·白莲池》 宋·范成大
碧泓白石偃樛枝,爱水嫌风老更低。
潭影中间龙影卧,一山好处没人题。