-
1.《鹧鸪天(寿太夫)》 宋·向子諲
戏彩堂深翠幕张。
南E97C特地作微凉。
葵花向日枝枝似,蓂草忘忧日日长。
门有庆,福无疆。
老人星与酒生光。
殷勤更假天吴手,倾泻西江入寿觞。 -
2.《奉使歌,美答理麻氏也》 元·杨维桢
皇帝五年秋,皇华遣使行九州。
皇明明见万里外,犹恐阴噎生蜉蝣。
奉使代天明,四目达九幽。
假天喜怒私恩仇,欺皇明,是非一逆海倒流。 -
3.《过潼关》 宋·强至
巨方信天开,嵽嵲土山口。
岂惟控内外,势不漏飞走。
一夫或当关,可敌万夫守。
山河此襟带,怙险圣所否。 -
4.《寇攘之余谷五斗才易一鸡衰老多病资血味以为》 宋·舒岳祥
昔有尸乡翁,养鸡盖阡陌。
累财千余万,积微利自博。
子美居瀼西,此物尚百翮。
作诗戒宗文,墙东树笼栅。 -
5.《大雅·假乐》 先秦·佚名
假乐君子,显显令德,宜民宜人。
受禄于天,保右命之,自天申之。
干禄百福,子孙千亿。
穆穆皇皇,宜君宜王。 -
6.《周颂·维天之命》 先秦·佚名
维天之命,于穆不已。
于乎不显,文王之德之纯。
假以溢我,我其收之。
骏惠我文王,曾孙笃之。 -
7.《至闲居精舍呈正上人(即天后故宫)》 唐·储光羲
太室三招提,其趣皆不同。
不同非一趣,况是天游宫。
双岭前夹门,阁道复横空。
宝坊若花积,宛转不可穷。 -
8.《天长寺上方别子西有道》 唐·韦应物
假邑非拙素,况乃别伊人。
聊登释氏居,携手恋兹晨。
高旷出尘表,逍遥涤心神。
青山对芳苑,列树绕通津。
车马无时绝,行子倦风尘。
今当遵往路,伫立欲何申。
唯持贞白志,以慰心所亲。 -
9.《建中癸亥岁奉天除夜宿武当山北茅平村》 唐·戴叔伦
岁除日又暮,山险路仍新。
驱传迷深谷,瞻星记北辰。
古亭聊假寐,中夜忽逢人。
相问皆呜咽,伤心不待春。 -
10.《天池晚棹》 唐·韦皋
雨霁天池生意足,花间谁咏采莲曲。
舟浮十里芰荷香,歌发一声山水绿。
春暧鱼抛水面纶,晚晴鹭立波心玉。
扣舷归载月黄昏,直至更深不假烛。 -
11.《奉送韦起居老舅百日假满归嵩阳旧居》 唐·权德舆
威凤翔紫气,孤云出寥天。
奇采与幽姿,缥缈皆自然。
尝闻陶唐氏,亦有巢由全。
以此耸风俗,岂必效羁牵。 -
12.《和裴仆射相公假山十一韵》 唐·韩愈
公乎真爱山,看山旦连夕。
犹嫌山在眼,不得着脚历。
枉语山中人,匄我涧侧石。
有来应公须,归必载金帛。 -
13.《和微之诗二十三首·和送刘道士游天台》 唐·白居易
闻君梦游仙,轻举超世雰。
握持尊皇节,统卫吏兵军。
灵旗星月象,天衣龙凤纹。
佩服交带箓,讽吟蕊珠文。 -
14.《奉和卢大夫新立假山》 唐·许浑
岩谷留心赏,为山极自然。
孤峰空迸笋,攒萼旋开莲。
黛色朱楼下,云形绣户前。
砌尘凝积霭,檐溜挂飞泉。
树暗壶中月,花香洞里天。
何如谢康乐,海峤独题篇。 -
15.《假日》 唐·李商隐
素琴弦断酒瓶空,倚坐欹眠日已中。
谁向刘灵天幕内,更当陶令北窗风。 -
16.《假日》 唐·李商隐
素琴弦断酒瓶空,倚坐欹眠日已中。
谁向刘灵天幕内,更当陶令北窗风。 -
17.《天骥呈材》 唐·卢征
异产应尧年,龙媒顺制牵。
权奇初得地,躞蹀欲行天。
讵假调金埒,宁须动玉鞭。
嘶风深有恋,逐日定无前。
周满夸常驭,燕昭恨不传。
应知流赭汗,来自海西偏。 -
18.《假山》 唐·齐己
匡庐久别离,积翠杳天涯。
静室曾图峭,幽亭复创奇。
典衣酬土价,择日运工时。
信手成重叠,随心作蔽亏。 -
19.《宋朝张天觉为相之日有褴缕道人及门求施…留诗于案上云》 唐·吕岩
捏土为香事有因,世间宜假不宜真。
皇朝宰相张天觉,天下云游吕洞宾。 -
20.《鹤冲天(大石调)》 宋·柳永
闲窗漏永,月冷霜花堕。
悄悄下帘幕,残灯火。
再三追往事,离魂乱、愁肠锁。
无语沈吟坐。