-
121.《代上时相生辰》 宋·陈棣
武定文明过十秋,光芒无复见旄头。
身更万变心方壮,位极千官宠更优。
贺厦阻趋丞相合,分符假守子陵州。
长生不老何须祝,元是丹台第一流。 -
122.《西斋秋感二十首》 宋·方回
血气少未定,所见恨浅局。
百炼至老成,精力已不足。
所□著法言,纪事篡实录。
向来窃有志,迟回未欲速。 -
123.《赠沈雷阳》 宋·方回
乃翁辛苦注周易,曾梦神人谈太极。
清泉煮蔬啖粝饭,醯盐酱姜俱不食。
迎霜猎猎纭袍青,映日萧萧颔须白。
自云今代王辅嗣,憔悴形容人不识。 -
124.《再和二首》 宋·郭印
涉海必假舟航,登山当寻蹊径。
每叹修身错路,譬如饮药加病。
逢人须是问津,有心未免击磬。
况遇先觉先知,早明不垢不净。 -
125.《和元守中秋月夜韵》 宋·郭印
曩为痴儿未识月,夜明唤作山阴雪。
翻笑老人立其下,皓彩亭亭映华发。
晦朔弦望总不知,三五那能问盈缺。
有时暮宿招提境,插天不爱金银塔。 -
126.《守郑易陈方及境改信都过大名书呈吕太尉》 宋·李复
淮阳闭合欲偷閒,新捧除书墨未乾。
五日御风方假翼,两河试郡别移官。
生缘有定随流易,世事无端用力难。
今日得陪门下客,一枝容息便心安。 -
127.《偈倾一百三十三首》 宋·释法薰
饱丛林,没量汉,法战当先,清机历掌。
假饶千佛出头,也下一槌定当。 -
128.《偈颂一百三十六首》 宋·释惟一
宝剑出匣,精金跃冶。
色泽星辉,光芒斗射。
投之重津而光愈发赵,加之烈火而色无少假。
行为人间报不平,定尖索起辽天价。 -
129.《月夜听琴歌》 宋·释文珦
石床定起夜方中,为豁幽兴开房栊。
吴天洁净无云踪,万时三色磨青铜。
明月皎皎行虚空,穿松透竹光玲珑。
猛虎忽啸茅屋东,林树叶叶皆生风。 -
130.《普庵家宝》 宋·释印肃
普庵家宝,不著寻讨。
迷时不见,在处烦恼。
悟时无相,如日杲杲。
取舍不得,自然恰好。 -
131.《显元歌》 宋·释印肃
不识本家元宝贝,汩没缘尘生死快。
阿赖耶识藏无明,十八界缠缯网盖。
贪嗔痴,常在在,心镜空花分内外。 -
132.《往复无间》 宋·释重顯
日南午,寥廓腾辉示天鼓。
郁头蓝已定全身,何假周行夸七步。 -
133.《罪言》 宋·舒岳祥
匪兕匪虎吾道非,鸜之鹆之侯不归。
山南山北靡有定,瀼东瀼西生计微。
颓墙宿莽露泥泥,荒田野菊秋菲菲。
和止安息,我行安之。 -
134.《寄何宣仲》 宋·王洋
同年进士同坛僧,暂联戢戢如浮萍。
一从仕版祗事役,往往牢落如胆星。
假能作意笃恩好,言语不过时芳馨。
死一贵贱两乖角,黄钟可扣非柔莛。