-
121.《瑞鹤仙》 宋·周邦彦
暖烟笼细柳。
弄万缕千丝,年年春色。
晴风荡无际,浓于酒、偏醉情人调客。
阑干倚处,度花香、微散酒力。 -
122.《玉蝴蝶》 宋·晁冲之
目断江南千里,灞桥一望,烟水微茫。
尽锁重门,人去暗度流光。
雨轻轻、梨花院落,风淡淡、杨柳池塘。
恨偏长。 -
123.《玉楼春(红梅)》 宋·毛滂
当日岭头相见处。
玉骨冰肌元淡伫。
近来因甚要浓妆,不管满城桃杏妒。
酒晕脸霞春暗度。
认是东皇偏管顾。
生罗衣褪为谁羞,香冷熏炉都不觑。 -
124.《洞仙歌》 宋·周紫芝
江梅吹尽,更幽兰香度。
可惜浓春为谁住。
最嫌他、无数轻薄桃花,推不去,偏守定、东风一处。
病来应怕酒,□眼常醒,老去羞春似无语。 -
125.《好事近(中秋前一日为寿)》 宋·向子諲
小雨度微云,快染一天新碧。
恰到中秋佳处,是芳年华日。
冰轮莫做九分看,天意在今夕。
先占广寒风露,怕姮娥偏得。 -
126.《十月桃》 宋·张元干
年华催晚,听尊前偏唱,冲暖欺寒。
乐府谁知,分付点化金丹。
中原旧游何在,频入梦、老眼空潸。
撩人冷蕊,浑似当时,无语低鬟。 -
127.《临江仙》 宋·曹勋
解。
少间,月出云静,瞻天容如鉴。
上喜,以诗句书扇,卧谨以临江仙歌之
连夜阴云开晓景,中秋胜事偏饶。 -
128.《花舞》 宋·史浩
奇花命以佳名,因其有香,尊之为客。
欲知标格,请观一字之褒;爰藉品题,遂作群英之冠。
适当丽景,用集仙姿。
玉质轻盈,共庆一时之会;金尊潋滟,式均四坐之欢。 -
129.《浪淘沙》 宋·赵长卿
帘卷露花容。
几度相逢。
他知我意欲相通。
偏奈天教多阻间,积恨何穷。
云雨杳无踪。
愁怕东风。
时闻语笑恣欢浓。
惟有俺咱真分浅,往事成空。 -
130.《朝中措(九月末水仙开)》 宋·王炎
蔷薇露染玉肌肤。
欲试缕金衣。
一种出尘态度,偏宜月伴风随。
初疑邂逅,湘妃洛女,似是还非。
只恐乘云轻举。
翩在飞度瑶池。 -
131.《凄凉犯》 宋·姜夔
闻马嘶。
出城四顾,则荒烟野草,不胜凄黯,乃著此解。
琴有凄凉调,假以为名。
凡曲言犯者,谓以宫犯商、商犯宫之类。 -
132.《瑞鹤仙(筇枝)》 宋·高观国
一枝苍玉冷。
爱露节霜根,从来孤劲。
提携远尘境。
自清癯骨力,岁寒心性。 -
133.《满江红(送西叔兄之官成都)》 宋·魏了翁
逢著公卿,谁不道、人才难得。
须认取、天根一点,几曾休息。
未问人间多少士,一门男子头头立。
只其间、如许广文君,谁人识。 -
134.《满江红(送西叔兄之官成都)》 宋·魏了翁
逢著公卿,谁不道、人才难得。
须认取、天根一点,几曾休息。
未问人间多少士,一门男子头头立。
只其间、如许广文君,谁人识。 -
135.《洞仙歌(赋茉莉)》 宋·卢祖皋
玉肌翠袖,较似酴醿瘦。
几度熏醒夜窗酒。
问炎洲何事,得许清凉,尘不到,一段冰壶翦就。
晚来庭户悄,暗数流光,细拾芳英黯回首。 -
136.《酹江月》 宋·黄机
春愁几许,似春云蔼蔼,连空无数。
□□眉尖偏易得,没个因由分付。
杨柳烟浓,海棠花暗,绿涨墙头路。
小楼应是,有人和泪凝伫。 -
137.《满江红(寿王实之)》 宋·刘克庄
鹤驭来时,长占定、一年清绝。
九万里、纤云收尽,帝青空阔。
月露偏为丹桂地,风霜欲放黄花节。
听玉笙、缥缈度侯山,吹初彻。 -
138.《满江红(牡丹和梁质夫)》 宋·赵以夫
倾国精神,娇无力、亭亭向谁。
还知否,羞沈月姊,妒杀风姨。
满地胭脂春欲老,平池翡翠水新肥。
只花王、富贵占韶光,真绝奇。 -
139.《霜花腴·重阳前一日泛石湖》 宋·吴文英
翠微路窄,醉晚风、凭谁为整欹冠。
霜饱花腴,烛消人瘦,秋光作也都难。
病怀强宽。
恨雁声、偏落歌前。 -
140.《汉宫春(寿王虔州)》 宋·吴文英
怀得银符,卷朝衣归袖,犹惹天香。
星移太微几度,飞出西江。
吴城驻马,趁鲈肥、腊蚁初尝。
红雾底,金门候晓,争如小队春行。