-
21.《离思五首》 唐·元稹
自爱残妆晓镜中,环钗漫篸绿丝丛。
须臾日射胭脂颊,一朵红苏旋欲融。
山泉散漫绕阶流,万树桃花映小楼。
闲读道书慵未起,水晶帘下看梳头。 -
22.《有木诗八首》 唐·白居易
有木名弱柳,结根近清池。
风烟借颜色,雨露助华滋。
峨峨白雪花,袅袅青丝枝。
渐密阴自庇,转高梢四垂。 -
23.《代书诗一百韵寄微之》 唐·白居易
忆在贞元岁,初登典校司。
身名同日授,心事一言知。
肺腑都无隔,形骸两不羁。
疏狂属年少,闲散为官卑。 -
24.《酬卢秘书二十韵(时初奉诏除赞善大夫)》 唐·白居易
谬历文场选,惭非翰苑才。
云霄高暂致,毛羽弱先摧。
识分忘轩冕,知归返草莱。
杜陵书积蠹,丰狱剑生苔。 -
25.《清明日》 唐·温庭筠
清娥画扇中,春树郁金红。
出犯繁花露,归穿弱柳风。
马骄偏避幰,鸡骇乍开笼。
柘弹何人发,黄鹂隔故宫。 -
26.《酒中十咏·酒星》 唐·皮日休
谁遣酒旗耀,天文列其位。
彩微尝似酣,芒弱偏如醉。
唯忧犯帝座,只恐骑天驷。
若遇卷舌星,谗君应堕地。 -
27.《芦苇》 唐·王贞白
高士想江湖,湖闲庭植芦。
清风时有至,绿竹兴何殊。
嫩喜日光薄,疏忧雨点粗。
惊蛙跳得过,斗雀袅如无。 -
28.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
29.《西征赋》 魏晋·潘安
岁次玄枵,月旅蕤宾,丙丁统日,乙未御辰。
潘子凭轼西征,自京徂秦。
乃喟然叹曰:古往今来,邈矣悠哉!寥廓惚恍,化一气而甄三才。
此三才者,天地人道。 -
30.《三都赋》 魏晋·左思
总序
盖诗有六义焉,其二曰赋。
杨雄曰:“诗人之赋丽以则。
”班固曰:“赋者,古诗之流也。 -
31.《南乡子(春雪)》 宋·张鎡
翠袖怯春寒。
对雪偏宜傍彩阑。
弱骨丰肌无限韵,凭肩。
共看南窗玉数竿。
羔酒莫留残。
更觉娇随饮量宽。
小立妖娇何所似,风前。
柳絮飞时见牡丹。 -
32.《声声慢(和韵赋江梅)》 宋·李曾伯
修洁孤高,凌霜傲雪,萧然尘外丰姿。
一白无瑕,玉堂茅舍俱宜。
飘飘羽衣缟袂,都不染、富贵膏脂。
调羹事,看水边清瘦,雨后红肥。 -
33.《乐语》 宋·王义山
◎寿崇节致语隆兴府
万年介寿,星辰拱文母之尊;四海蒙恩,雨露宠周臣之宴。
颂声交作,协气横流。
与天同心,为民立命。 -
34.《声声慢》 宋·仇远
藏莺院静,浮鸭池荒。
绿阴不减红芳。
高卧虚堂。
南风时送微凉。 -
35.《声声慢(和陆景思黄木香)》 宋·史可堂
羞朱妒粉,染雾裁云,淡然苍佩仙裳。
半额蜂妆,莫道梳洗家常。
碧罗乱萦小带,翠虬寒、一架清香。
春思苦,倚晴娇无力,如待韩郎。 -
36.《兰陵王》 宋·黄廷璹
絮花弱。
吹满斜阳院落。
秋千外,无数小舟,绿水溶溶带城郭。
流光漫暗觉。 -
37.《治安策》 两汉·贾谊
臣窃惟事势,可为痛哭者一,可为流涕者二,可为长太息者六,若其它背理而伤道者,难遍以疏举。
进言者皆曰天下已安已治矣,臣独以为未也。
曰安且治者,非愚则谀,皆非事实知治乱之体者也。
夫抱火厝之积薪之下而寝其上,火未及燃,因谓之安,方今之势,何以异此!本末舛逆,首尾衡决,国制抢攘,非甚有纪,胡可谓治!陛下何不一令臣得熟数之于前,因陈治安之策,试详择焉!夫射猎之娱,与安危之机孰急?使为治劳智虑,苦身体,乏钟鼓之乐,勿为可也。 -
38.《狱中上梁王书》 两汉·邹阳
臣闻忠无不报,信不见疑,臣常以为然,徒虚语耳。
昔荆轲慕燕丹之义,白虹贯日,太子畏之;卫先生为秦画长平之事,太白食昴,昭王疑之。
夫精变天地而信不谕两主,岂不哀哉!今臣尽忠竭诚,毕议愿知,左右不明,卒从吏讯,为世所疑。
是使荆轲、卫先生复起,而燕、秦不寤也。 -
39.《后出师表》 魏晋·诸葛亮
先帝深虑汉、贼不两立,王业不偏安,故托臣以讨贼也。
以先帝之明,量臣之才,固知臣伐贼,才弱敌强也。
然不伐贼,王业亦亡。
惟坐而待亡,孰与伐之?是故托臣而弗疑也。 -
40.《离思五首》 唐·元稹
自爱残妆晓镜中,环钗谩篸绿丝丛。
须臾日射燕脂颊,一朵红苏旋欲融。
山泉散漫绕阶流,万树桃花映小楼。
闲读道书慵未起,水晶帘下看梳头。