-
141.《风蓬蓬一首赠范德承》 宋·王灼
风蓬蓬,雨窣窣,客子中夜寒侵骨。
青灯也解照孤愁,归梦不到涪江侧。 -
142.《宿毗沙院诸友相送》 宋·王灼
出门风喧号,半道雨飘洒。
行役已堪厌,投宿小兰若。
葱笼林樾中,一径仅容马。
古屋数十橼,佛事走村社。 -
143.《次韵张通甫见贻》 宋·李流谦
插架茫茫纷四部,莫向离骚泥蘅杜。
文章何处如有神,心手相随鹰搦兔。
长卿醉死文君垆,渠辈但可折简呼。
浅惭入俚深入僻,纤丽恶淫寒则枯。 -
144.《再赋醒心亭》 宋·姜特立
小桥枕沧湾,一水绕清激。
横来莫知源,委去无寻迹。
戏鱼时度浅,好鸟忽鸣寂。
堂坳隐空谾,竹树閟寒碧。 -
145.《古梅》 宋·杨冠卿
幽栖地僻经过少,花径不曾缘客扫。
积雪飞霜此夜寒,不知明月为谁好。
公来肯访浣花老,但话宿昔伤怀抱。
忽忆两京梅发时,巡檐索共梅花笑。 -
146.《谢文显老丈见过》 宋·赵蕃
茅檐冷如水,落叶堆不埽。
林深日上迟,近午犹未冒。
忽闻咿哑声,篮舆过错来造。
儿言此何客,貌古玉色膏。 -
147.《赵忠简送春诗帖赞》 宋·岳珂
陶陶孟春,草木莽只。
白日昭昭,照下次土只。
瘴烟浩淫,杂海雾只。
憔悴行吟,閴岛屿只。 -
148.《古梅行》 宋·王柏
苍龙蛰大泽,浩莫知岁华。
不肯作霖雨,偃蹇眠烟霞。
玉皇欲强起,六丁下谽谺。
紫蛇掣金电,霹雳转香车。 -
149.《双林寺》 宋·周弼
杳杳双林路,林深不易登。
寺幽怜宿鸟,地僻喜闲僧。
静彻垂梁板,寒销背壁灯。
水边人忽笑,猿落过溪藤。 -
150.《山墅》 宋·方岳
且莫嫌穷僻,山居尽自奇。
候樵分玉蕈,熏穴得香貍。
杯隽明冰片,崖寒孕雪芝。
不遗吾一美,惭尔野人为。 -
151.《山中吟》 宋·陈允平
夏日飞火云,枕簟访深僻。
坐此松竹林,冰泉嗽寒石。 -
152.《黄西有以清江李侯书来袁见招不果就既去西有》 宋·赵文
地僻谷自淳,此世有羲轩。
行携二三子,读书秋树根。
不拟山水窟,忽枉君侯轓。
携持贵人意,仆口不惮烦。 -
153.《满替在眼即景赋二首》 宋·董嗣杲
野分霜信薄,溪落雨痕乾。
僻邑催冬早,遥林积暝寒。
鸡栖隐坏壁,鹤老恋空关。
烛下哀筝发,楼头送漏残。 -
154.《过银树》 宋·董嗣杲
买舆过银树,水落见潦迹。
残雪闪斜照,篱落掩鱼泽。
鸟飞山意冥,雁度水光碧。
乘兴觅酒垆,荒市绝肴核。 -
155.《九日溪楼远望》 宋·华岳
西风寥落做重阳,人在东南水一方。
地僻阻它鸿雁信,天寒撩我菊萸觞。
江澄素练鱼翻赤,叶剪红绡蟹结黄。
不是倚阑迷望眼,欲凭归雁问苏郎。 -
156.《和韩毅伯韵三首》 宋·王炎
有客回车肯再过,天寒冰雪满关河。
家贫草具惟鸡黍,地僻柴门但雀罗。
人固刚肠穷已甚,天无老眼命如何。
男儿自许功名事,相对肯悲弹剑歌。 -
157.《步月溪上》 近代·陈三立
寒月满溪水,行吟僻更幽。
峰峦依郭曙,草树映波浮。
灯出捞虾岸,烟笼射鸭舟。
鼾声茅舍底,顾影复淹留。 -
158.《冬日融州绝句》 宋·陈藻
四只渔般叩板木,几家茅屋长儿孙。
天寒水浅江成路,地僻人稀郭赛村。 -
159.《孤山闲居次韵酬辩才大师》 宋·释智圆
地僻人稀到,病来无话端。
远山游未得,终日卧中看。
药箧经梅润,松窗过雨寒。
唯师知我趣,尘事绝相干。 -
160.《赠闻聪师》 宋·释智圆
淡然尘虑绝,禅外苦风骚。
性觉眠云僻,名因背俗高。
水烟蒸纸帐,寒发澀铜刀。
几宿秋江寺,闲吟听夜涛。