-
81.《过银树》 宋·董嗣杲
买舆过银树,水落见潦迹。
残雪闪斜照,篱落掩鱼泽。
鸟飞山意冥,雁度水光碧。
乘兴觅酒垆,荒市绝肴核。 -
82.《九月二十九日到思溪庄避人事十月初四日过生》 宋·王炎
僻远无来客,尫羸厌久生。
拥炉便独坐,扶杖懒徐行。
中岁失怙恃,晚年无弟兄。
绝知来日短,万事可忘情。 -
83.《苔》 宋·释智圆
与僻偏饶分,苍苍称静吟。
闲阶经雨遍,峭壁度秋深。
色冷分禽迹,痕幽入树阴。
衡门终岁在,车马绝相侵。 -
84.《孤山闲居次韵酬辩才大师》 宋·释智圆
地僻人稀到,病来无话端。
远山游未得,终日卧中看。
药箧经梅润,松窗过雨寒。
唯师知我趣,尘事绝相干。 -
85.《赠闻聪师》 宋·释智圆
淡然尘虑绝,禅外苦风骚。
性觉眠云僻,名因背俗高。
水烟蒸纸帐,寒发澀铜刀。
几宿秋江寺,闲吟听夜涛。 -
86.《过覃氏水南别墅》 宋·张嵲
销忧苟自诬,策杖来幽墅。
浮舟绝碧水,蹑履遵远步。
置酒危碕亭,开襟面孤屿。
川浅不兴波,春阴易成暮。 -
87.《今春花卉盛时黄雾连十余日不解久不作诗偶成》 宋·张嵲
病觉诗思竭,年华奈若何。
乱花欺客恨,黄雾作春魔。
地僻交游绝,庭空鸟雀多。
乱离从节变,不复叹蹉跎。 -
88.《武冈向权叔家有陈魏祠堂合祀简斋鹤山惟两公》 宋·陈杰
简斋以诗冠两都,鹤山以文擅江东。
兹溪僻在万山底,辽绝安能来两公。
或撞天关忤九虎,或走穷海随六龙。
畏途迂车一笑粲,远谪信杖双音跫。 -
89.《题妙寂寺》 宋·陈宓
寺古静还僻,小窗幽更深。
观时知句眼,读易见天心。
霜露宵增感,烟云晓见侵。
独坐思往昔,愁绝泪盈襟。 -
90.《答李武伯》 宋·陈宓
李郎江西彦,杰出天与才。
勉斋恨得晚,垂绝倾所怀。
朅来复入闽,吾道叹已乖。
延平有书社,四儒孔门侪。 -
91.《无物》 宋·方回
一屋无他物,荒山此僻居。
小儿差类我,老马最怜渠。
久绝樽中酒,空堆架上书。
顽躯犹不死,晚节竟何如。 -
92.《三月十一日问政山次刘元煇韵》 宋·方回
禊节去未远,是日天更朗。
微寒护余芳,春野绿涉莽。
爰从峻岭登,岂珠茂林赏。
支策拄云汉,举袖拂星象。 -
93.《次韵王丈丰父待制荔枝二十韵》 宋·苏籀
叶实根株尚老苍,龙鳞皋比贵先尝。
千林断送诗骚酒,三绝无逾色味芗。
烂醖恢台养风骨,涵滋沆瀣结天浆。
怕寒僻处深於越,贽贡无阶遇有唐。 -
94.《赋丛兰一首》 宋·苏籀
楚郢都梁奇韵佚,岚溪云壑初何僻。
根蒂条荂玩九春,葩叶尖萌碧逾尺。
蕙转东君溢宠光,露浥清华烟染色。
蓊勃天芬透绮疏,英蕤绿艳撩诗客。 -
95.《之官括苍道出涵碧因题四韵以继宾客刘公之后》 宋·喻良能
平生性僻耽山水,不愿加封万户侯。
但得双鱼长到眼,未须万壑更争流。
只今奇绝齐三洞,自昔流传遍九州。
记得当年小盘礴,坐令炎赫变清秋。