-
121.《赠书肆陈解元》 宋·危稹
兀坐书要自切磋,阅人应似阅书多。
未知买得君书去,不负君书人几何。 -
122.《题祖山人池上怪石》 唐·张碧
寒姿数片寄突兀,曾作秋山秋水骨。
先生应是厌风雷,着向池边塞龙窟。
我来池上倾醉尊,半酣书破青烟痕。
参差翠缕摆不落,笔头惊怪粘秋云。
我闻吴中项容水,邀得将来倚松下。
铺却双缯直道难,掉首空归不成画。 -
123.《满庭芳·本分家风》 元·长筌子
本分家风,寻常日用,何方不是林泉。
饥餐渴饮,任运度流年。
行止非人所及,休思算、好弱由天。
君知麽,一身尚假,万事岂牢坚。 -
124.《水龙吟 附见四印斋本天籁集卷上内·原题云》 元·曹光辅
世间清苦禅和、了心才到安闲地藜床兀兀,经年打坐,颓然假寐。
却甚床边,偶闻牛斗,不知喧蚁。
怪藤条临济,饥餐困卧,方会得、个中味。
争似横江楼上,入帘栊、好山供翠。 -
125.《满庭芳 呜鹤余音卷三》 元·三于真人
落魄闲人,逍遥懒汉,逢人不语西东。
腾腾兀兀,来往似尘中。
乞化前街后巷,安居住、古庙闲宫。
傍人问,这般懒汉,却是甚家风。 -
126.《王家坡观瀑》 近代·陈三立
松底秋风翻两袂,杂随妇孺探胜地。
长谷横出小天池,斗下荦确沙石碎。
再折冥径路绝,披拂榛莽穿荒翳。
衣牵发甫脱免,乱石磊磊堆无次。 -
127.《醉歌》 宋·敖陶孙
得让酿法乃尔佳,连引数杯极口夸。
须臾忘物亦忘我,是非荣辱不可加。
儿童相随拍掌笑,阿翁醉也扶归家。
平生故人赵半刺,遗骑折送园中花。 -
128.《青弁云林图》 明·张羽
前代何人画山水,长安关仝营丘李。
华原特起范中立,三子相望古莫比。
亦有北苑与河阳,后来作者谁能当。
米家小虎出逸品,力挽元气归苍茫。 -
129.《蔡州三首》 宋·孔武仲
狂霖山群山,夜半击堤口。
水横溢陵阿,余波犹怒吼。
东村五百户,一塌如摧朽。
硉兀声如雷,牛马不及走。 -
130.《朱泽民山水》 明·沈周
睢阳老人营丘徒,意匠妙绝绝代无。
为留清气在天地,便就片纸开江湖。
长松落叶风细细,幽构萦萝倚江住。
壁虎书鱼荡水光,老屋疏茅通雨气。 -
131.《常熟致道观七星桧》 明·黄云
琴川古迹得纵观,七桧象斗罗仙坛。
真人手植自梁代,燧人之火不及钻。
成形成象两昭应,斟酌元气其无端。
阴敷古殿覆玉座,星宫瞻天肃圣颜。 -
132.《宿董山寺》 宋·陈岘
送客联镳归,得得招提宿。
晚渡沧江口,路入青山曲。
突兀忽在眼,一洗奔驰俗。
然灯遽呼酒,僧留供野蔌。
林高上明月,谈声响空谷。
坐久夜益深,同来或鼾熟。
明朝返城郭,此兴真可录。 -
133.《绝句》 宋·邓深
兀坐长吟五十诗,怪来几案夜生辉,胸中锦段明如许,羞得吴娃懒上机。
-
134.《濠梁凯歌》 宋·胡榘
春残天气何佳哉,捷书夜自濠梁来。
将军生擒伪驸马,虏兵十万冰山摧。
何物轻獧挑胡羯,万里烟尘暗边徼。
边臣玩寇不却攘,三月淮堧惊蹀血。 -
135.《绍熙庚戍十月偕赵仲宗舜和潘谦之曾鲁仲游九》 宋·黄榦
寒岩突兀山之阿,足履危磴攀藤萝。
岩下清泉响环佩,岩前古木交枝柯。
当中洞门忽开豁,上有石屋高嵯峨。
乾坤开关已呈露,换神守护频挥呵。 -
136.《跃马泉》 宋·李景遹
南山突兀横青空,鹿豕禽鱼得所宫。
修鳞于此亦养德,光怪夜发山川红。
风云变化化事已矣,独有崖峤留馀雄。
至今山泉脉四溢,喷薄声撼枯枬枫。 -
137.《行乡》 宋·李揆
园林二月春才半,朝日曈曨天气暖。
东风放尽柳梢青,已有黄鹂娇睍睆。
波翻嫩麦绿连坡,露入夭桃红满眼。
筍舆乘兴入招提,苾蒭留我炊香饭。 -
138.《题黄子中南陂集》 宋·刘天麟
自叹苦吟诗不老,羡君词气凛横秋。
争如兀坐茅檐下,得见凌云五凤楼。 -
139.《龙泉山》 宋·孟点
污渎横鳣鲸,蝼蚊得而制。
所据非所容,悲欢生贾谊。
吾疑洛阳叟,所见未超诣。
卷之不能伸,无乃为形累。 -
140.《四安道中所见》 宋·牟巘五
苍凉初日破林霏,几度言归今得归。
兀兀篮舆续残梦,门前儿女挽人衣。