-
1.《禅人写师真请赞》 宋·释慧远
飘飘萧萧松百赤,突突兀兀云半肩。
放□□□□□调,刚被时人唤作禅。 -
2.《偈三首》 宋·释自贤
不是心,不是佛,不是物。
与君打破精灵窟,簸土飞扬无处寻,千山万山突突兀。 -
3.《墓松既夷所余无几方植松秧自赋》 宋·卫宗武
重来丙舍岁三易,翠巘插队空仍兀突。
乔林郁蓊歼斧{左爿右斤},一二仅存於百亿。
参差历落更孤秀,不假依凭而挺立。
宛如九老瑞唐朝,又类耆英隆宋室。 -
4.《谒衡岳庙遂宿岳寺题门楼》 唐·韩愈
五岳祭秩皆三公,四方环镇嵩当中。
火维地荒足妖怪,天假神柄专其雄。
喷云泄雾藏半腹,虽有绝顶谁能穷?
我来正逢秋雨节,阴气晦昧无清风。 -
5.《与高适薛据同登慈恩寺浮图》 唐·岑参
塔势如涌出,孤高耸天宫。
登临出世界,磴道盘虚空。
突兀压神州,峥嵘如鬼工。
四角碍白日,七层摩苍穹。 -
6.《水调歌头·呈汉阳使君》 宋·王以宁
大别我知友,突兀起西州。
十年重见,依旧秀色照清眸。
常记鲒狂客,邀我登楼雪霁,杖策拥羊裘。
山吐月千仞,残夜水明楼。 -
7.《经火山》 唐·岑参
火山今始见,突兀蒲昌东。
赤焰烧虏云,炎氛蒸塞空。
不知阴阳炭,何独烧此中?
我来严冬时,山下多炎风。
人马尽汗流,孰知造化工! -
8.《茅屋为秋风所破歌》 唐·杜甫
八月秋高风怒号,卷我屋上三重茅。
茅飞渡江洒江郊,高者挂罥长林梢,下者飘转沉塘坳。
南村群童欺我老无力,忍能对面为盗贼,公然抱茅入竹去。
唇焦口燥呼不得,归来倚杖自叹息。 -
9.《祭石曼卿文》 宋·欧阳修
维治平四年七月日,具官欧阳修,谨遣尚书都省令史李敭,至于太清,以清酌庶羞之奠,致祭于亡友曼卿之墓下,而吊之以文。
曰:呜呼曼卿!生而为英,死而为灵。
其同乎万物生死,而复归于无物者,暂聚之形;不与万物共尽,而卓然其不配者,后世之名。
此自古圣贤,莫不皆然,而著在简册者,昭如日星。 -
10.《梁甫吟》 元·刘基
谁谓秋月明?蔽之不必一尺翳。
谁谓江水清?淆之不必一斗泥。
人情旦暮有翻覆,平地倏忽成山溪。
君不见桓公相仲父,竖刁终乱齐; -
11.《火山云歌送别》 唐·岑参
火山突兀赤亭口,火山五月火云厚。
火云满山凝未开,飞鸟千里不敢来。
平明乍逐胡风断,薄暮浑随塞雨回。
缭绕斜吞铁关树,氛氲半掩交河戍。
迢迢征路火山东,山上孤云随马去。 -
12.《诗三百三首》 唐·寒山
凡读我诗者,心中须护净。
悭贪继日廉,谄曲登时正。
驱遣除恶业,归依受真性。
今日得佛身,急急如律令。 -
13.《灭胡曲》 唐·岑参
都护新灭胡,士马气亦粗。
萧条虏尘净,突兀天山孤。 -
14.《淇澳青青水一湾》 清·郑燮
渭川千亩入秦关,淇澳青青水一湾。
两地高风来拱向,中间突兀太行山。 -
15.《宿黄僊观兵火焚荡之余惟一殿突兀犹在黄僊盖》 宋·陆游
拔宅翛然上碧虚,神僊岂亦爱吾庐?重门不改云山色,古殿犹存劫火余。
翠木萧森高蔽日,黄冠贫窭自畦蔬。
残年安得长来此,一碗松肪读隐书。 -
16.《明皇九马图》 宋·刘子翚
书生兀兀园不窥,见马岂辨骝与骓。
开图九骏立突兀,摸索知是真龙儿。
奔雷蹴踏原里动,曳练惨错风沙随。
华缨金络岂不好,矫首奋迅那容羁。 -
17.《题万壑风烟亭百韵》 宋·彭郁
风在不周山空阙,底事问烟访两浙。
烟生庐阜香炉峰,孰使随风至吴越。
风乎与烟相得外,还有风雷千雨雪。
烟兮与风相好余,仍有烟波及霞月。 -
18.《南山诗》 唐·韩愈
吾闻京城南,兹惟群山囿。
东西两际海,巨细难悉究。
山经及地志,茫昧非受授。
团辞试提挈,挂一念万漏。 -
19.《梦为吴泰伯作胜儿歌》 唐·刘景复
繁弦已停杂吹歇,胜儿调弄逻娑拨。
四弦拢撚三五声,唤起边风驻明月。
大声嘈嘈奔淈淈,浪蹙波翻倒溟渤。 -
20.《二十世纪太平洋歌》 清·梁启超
亚洲大陆有一士,自名任公其姓梁。
尽瘁国事不得志,断发胡服走扶桑。
扶桑之居读书尚友既一载,耳目神气颇发皇。
少年悬弧四方志,未敢久恋蓬莱乡。