-
41.《东平留赠狄司马(曾与田安西充判官)》 唐·高适
古人无宿诺,兹道以为难。
万里赴知己,一言诚可叹。
马蹄经月窟,剑术指楼兰。
地出北庭尽,城临西海寒。 -
42.《送徐侍御充南诏判官》 唐·许棠
西去安夷落,乘轺从节行。
彤庭传圣旨,异域化戎情。
瘴路穷巴徼,蛮川过峤城。
地偏风自杂,天漏月稀明。 -
43.《满庭芳(伯父仲球生日)》 宋·王之道
紫角初繁,青裳正好,充闾清露飘香。
悬弧何早,乌辔上扶桑。
试问椿龄几许,逾万计、才满三章。
佳辰乐,林塘增气,菡萏拥红妆。 -
44.《满庭芳(立春)》 宋·史浩
梅萼冰融,柳丝金浅,绪风还报初春。
木君青旆,猎猎下苍旻。
亲奉虚皇妙旨,将枯朽、咸与维新。
须臾见,芳效乐圃,生气遍无垠。 -
45.《满庭芳(王寺簿生朝)》 宋·韩淲
点点淮山,迢迢江水,分明别是风光。
地灵人杰,星斗烂文章。
初度充闾佳气,当年瑞、应弄珪璋。
薰弦奏,凉宵宝月,玉井藕花香。 -
46.《满庭芳》 宋·毕大节
井络储精,岷江钟秀,挺生名世真贤。
充闾佳气,非雾亦非烟。
况值小春时候,蓂背下、八荚争妍。
余波在,九华父老,歌颂播喧阗。 -
47.《送天台陈庭学序》 明·宋濂
西南山水,惟川蜀最奇。
然去中州万里,陆有剑阁栈道之险,水有瞿塘、滟滪之虞。
跨马行,则篁竹间山高者,累旬日不见其巅际。
临上而俯视,绝壑万仞,杳莫测其所穷,肝胆为之悼栗。 -
48.《秋夜与子充论文退而赋诗一首因简子充并寄胡》 明·宋濂
太虚之气随物形,天声地声由此生。
小或簸荡吼河海,大将触搏流风霆。
天轮胶戾神鬼战,地轴挺拔蛟龙争。
圈臼洼污各异奏,彯沙礜石咸齐鸣。 -
49.《满庭芳 送陈德翁(原无翁字,据刻本补?》 元·陈栎
标格冲夷,声名洋溢,德人泰宇春融。
一团和气,还与伯淳同。
成就灯窗弟子,今升擢、论铸颜功。
弹冠兴,依稀贡禹,应聘教王宫。 -
50.《分题龙宫宝石送陈庭学之官城都》 明·全室宗泐
成都山水区,龙宫遗宝石。
苔藓滋古文,波涛含润色。
骊珠化海榴,神变安可测。
想当听经时,云寒夜堂寂。 -
51.《满庭芳·清净家风》 宋·无名氏
清净家风,如常合道,本来面目休迷。
行住坐卧,何处不相随。
达理头头解脱,明心无作无为。
君还悟,丝毫放过,画饼不充饥。 -
52.《月庭》 宋·白玉蟾
佳人冰雪姿,奕奕紫芝眉。
中怀径寸珠,晓夜光陆离。
似月充其庭,谓是亦良非。
乃知可怜宵,诚与姮娥期。 -
53.《依韵和子充杂言》 宋·晁补之
君不见东方朔,避世金马门,侏儒倡郭同陆沉。
滑稽突梯意已深,不如孙登闭口逃苏门。 -
54.《寄王谦仲周子充丈》 宋·赵蕃
吴蜀三分地,沅湘合水流。
鱼鰕今岛屿,兰茝旧汀洲。
逾月雨连昼,莫春风送秋。
湿桑蚕饿死,坏种谷漂浮。 -
55.《奉赋德修西充大夫成都新园咏归堂二首》 宋·叶适
浣花炫春澨,濯锦绚晴浦。
成都信繁会,此水工媚妩。
岂无濠上亭,蹙步难仰俯。
誓言违市朝,卜宅近幽阻。 -
56.《诏除虚额钱计庭遣简州通判王和叟再至谓考实》 宋·晁公溯
天王念远民,哀此西南隅。
主者按其籍,取之尽锱铢。
扫地皆赤立,名独存版图。
竭泽傥未已,来年恐无鱼。 -
57.《充善堂为吴氏题》 宋·陈杰
厥初生人,禀性受中。
不患不善,患不能充。
血气既刚,物我交战。
不患不充,又患不善。 -
58.《庭下小桧》 宋·孙应时
苍苍岁寒姿,凛凛凌云干。
何为事蟠蹙,充君眼中玩。
翔鸾与偃盖,不如沟中断。
高冈有同根,天风拂河汉。 -
59.《著》 先秦·佚名
俟我于著乎而,充耳以素乎而,尚之以琼华乎而。
俟我于庭乎而,充耳以青乎而,尚之以琼莹乎而。
俟我于堂乎而,充耳以黄乎而,尚之以琼英乎而。 -
60.《舞马篇》 唐·薛曜
星精龙种竞腾骧,双眼黄金紫艳光。
一朝逢遇升平代,伏皂衔图事帝王。
我皇盛德苞六宇,俗泰时和虞石拊。