-
121.《鲁灵光殿赋》 两汉·王延寿
鲁灵光殿者,盖景帝程姬之子恭王馀之所立也。
初,恭王始都下国,好治宫室,遂因鲁僖基兆而营焉。
遭汉中微,盗贼奔突,自西京未央、建章之殿皆见隳坏,而灵光岿然独存。
意者岂非神明依凭支持,以保汉室者也。 -
122.《蝶恋花·眼底风光留不住》 清·纳兰性德
眼底风光留不住,和暖和香,又上雕鞍去。
欲倩烟丝遮别路,垂杨那是相思树。
惆怅玉颜成间阻,何事东风,不作繁华主。
断带依然留乞句,斑骓一系无寻处。 -
123.《鹊踏枝·烦恼韶光能几许》 唐·冯延巳
烦恼韶光能几许,肠断魂消,看却春还去。
只喜墙头灵鹊语,不知青鸟全相误。
心若垂杨千万缕,水阔花飞,梦断巫山路。
开眼新愁无问处,珠帘锦帐相思否? -
124.《神光灿》 元·丘处机
推穷三教,诱化群生,皆令上合天为。
慕道修真,行住坐卧归依。
先须保身洁净,内常怀、悯物慈悲。
挫刚锐,乃初心作用,下手根基。 -
125.《神光灿》 元·丘处机
修真门户,大道家风,长春境界无边。
秀气盈盈,闲里别有壶天。
天中自然快乐,运三光、日月周旋。
忘伎巧,任淳风坦坦,圣道平平。 -
126.《无俗念 丘处机》 当代·金庸
春游浩荡,是年年寒食,梨花时节。
白锦无纹香烂漫,玉树琼苞堆雪。
静夜沉沉,浮光霭霭,领浸溶溶月。
人间天上,烂银霞照通彻。 -
127.《无愁可解·光景百年》 宋·陈慥
光景百年,看便一世。
生来不识愁味。
问愁何处来,更开解个甚底。
万事从来风过耳。 -
128.《光禄朱卿挽词十首》 宋·李廌
乐圃林泉好,藤萝荫古台。
仰攀高节处,豫约挂冠来。
凉月空堂影,新霜百草荄。
凄清行乐地,履迹满苍苔。 -
129.《赠刻图书处士二首》 宋·李刘
今年生日胜常年,一佛中间万佛缘。
善念才兴方寸地,恩光便下九重天。
花香作供围方丈,粟粒成功福大千。
长寿如来更多宝,饱参住世小乘禅。 -
130.《蝶恋花·云破蟾光穿晓户》 宋·宋媛
云破蟾光穿晓户。
敧枕凄凉,多少伤心处。
惟有相思情最苦。
檀郎咫尺千山阻。
莫学飞花兼落絮。
摇荡春风,迤逦抛人去。
结尽寸肠千万缕。
如今认得先辜负。 -
131.《洞仙歌 汴梁与许道真郭伯诚刘光甫同赋》 元·李俊明
百年富贵,一觉邯郸梦。
识破中流退应勇。
纵生前身後,得个虚名,褒贬处、一字由他南董。
故园归去好,还肯同归,大厦如今有梁栋。 -
132.《神光灿》 元·刘处玄
处玄稽首,库使尊官,一别又过三年。
渴仰之怀,路遥未及人专。
辛酉孟秋仍热,遣来人、复去书传。
询动静,知丰衍职任,不久将迁。 -
133.《神光灿》 元·刘处玄
处玄拜上,道录高功,日照别后难逢。
渴仰之怀,甚时得睹仙容。
即辰仲冬辛酉,急焚香、跪领开封。
清河德,又行缘阐醮,敬信无穷。 -
134.《满庭芳·迅速韶光》 元·侯善渊
迅速韶光,俄然过了,算来刚甚劬劳。
红颜衰朽,绿鬓渐疏焦。
由自争名竞利,全不念、生死难逃。
轮回处,似环蝼蚁,来往几千遭。 -
135.《满庭芳·大觉光明》 元·长筌子
大觉光明,不须外觅,人人各有如来。
浮生迷昧,贩骨走千回。
凿透灵源法海,禅河涨、风浪崔巍。
泥牛吼,威音嘹亮,铁壁起云雷。 -
136.《齐天乐 题樟镇华光阁,与宋梅洞、周秋?》 元·滕宾
文分韵,得与字(原题作前题分韵得与字,兹从刘辑滕宾涵虚词改)片帆呼渡西山曲,匆匆载将春去。
路人苍寒,浪翻红暖,一枕欹眠烟雨。
酒朋诗侣。
尽醉舞狂歌,气吞吴楚。 -
137.《临江仙·宝剑重磨光色显》 元·高道宽
宝剑重磨光色显,圆明正照无边。
月华皓皓锁蟾天。
一轮含弘处,松桧几居仙。
满目玉尘风舞动,银峰铺翠云轩。
鹤来先报玉皇宣。
跨鸾归去也,拂袖朝天。 -
138.《苏武慢·返照回光》 元·冯尊师
返照回光,终焉活计,何处可为依托。
凋零郑圃,竹坞松溪,林下胜游行乐。
霞友云朋,水色山光,幽隐烟萝岩壑。
更堂堂、气概摩天,一点浩然廖廓。 -
139.《登光明顶》 清·胡与高
登临不用挽藤萝,绝顶光明霁色多。
云过匡庐飞紫盖,岚拖天目扫青娥。
忽分二海成孤屿,细数千峰乱放荷。
下界茫茫仙路杳,乾坤何处是吾窝? -
140.《赠邹葆光道士》 宋·曹仙家
罗浮道士真仙子,跃出樊笼求不死。
冰壶皎洁水鉴清,洞然表里无尘滓。
叱咤雷霆发指端,馘邪役鬼篆飞丹。
朝吞露气松窗暖,夜礼星辰玉简寒。