-
181.《赠梁五兄》 明·陆之裘
太常画品称绝俗,海外皆传夏公竹。
房栊有女十五人,兰佩云鬟总如玉。
夫人贤德妇中英,伯夏乃是夫人生。
尚宝当年阅诸女,独指伯夏劳经营。 -
182.《挽吴都督四十韵》 明·史鉴
文皇临御日,震怒灭残胡。
下诏求名将,惟君冠武夫。
扬旗频扈从,略地效驰驱。
左广兼追蓐,前茅特虑无。 -
183.《观冯生所藏倭王锦袍歌》 明·王志坚
冯生示我倭锦袍,腥风凛凛寒发毛。
天吴紫凤恍惚是,水底鲛人亲自缫。
倭王昔日乘潮入,箕子城头鬼夜泣。
道旁瓦砾青珊瑚,茫茫衰草人膏湿。 -
184.《林泉怡性歌为东晖上人作》 明·香严和尚
伽黎分付参玄人,水边林下颐天真。
须就松间结茅屋,竟无闲事劳精神。
碧草苍苔净如洗,却教何处飞红尘。
占得白云万余亩,山猿野鸟来相亲。 -
185.《秋日怀孟熙先生》 明·郑嘉
故人丘壑隐,尘路往来迟。
寒暑空相忆,云山不可期。
古碑梅福寺,荒井石郎祠。
旧日同游处,偏劳入梦思。 -
186.《次韵王定国得颍倅二首》 宋·苏轼
仙风入骨已凌云,秋水为文不受尘。
一噫固应号地籁,余波犹足挂天绅。
买牛但自捐三尺,射鼠何劳挽六钧。
莫向百花潭上去,醉翁不见与谁春。 -
187.《吴长文新得颜公坏碑》 宋·王安石
鲁公之书既绝伦,岁久更为所珍。
荒坛坏冢朽崖屋,剥落风雨埋煨尘。
断碑数尺谁所得,点画入纸完如新。
延陵公子好事者,拓取持寄情相亲。 -
188.《觉慈寺》 宋·戴复古
踏破白云登上方,自嫌尘土涴禅床。
千山月色令人醉,半夜梅花入梦香。
深谷不妨春到早,老僧殊为客来忙。
山童懒惯劳呼唤,自拗枯松煮术汤。 -
189.《和柳郎中山谷寺翠光亭长韵》 宋·张耒
山深疑路断,古寺忽开门。
乔木风霜急,荒崖云雨痕。
朝霞明翠霭,秋雨濯岚昏。
幽鸟不避客,闲云时入轩。 -
190.《海陵喜雨》 宋·贺铸
闰年四月之相交,旱天云物何萧骚。
清风卷地换尘世,白雨入林翻海涛。
殊胜农儿踏车健,少宽病夫挥扇劳。
须晴径买一渔艇,想见横塘深半篙。 -
191.《送寇元弼王文举》 宋·贺铸
无端嵇氏叟,早结曹家偶。
不遂龙蛇藏,翻从牛马走。
东西只强颜,清镜照人顽。
攲枕知归路,开屏认旧山。 -
192.《十二时/忆少年》 宋·无名氏
珍符锡佑启真人。
储思在斯民。
勤劳日升万物,皆入陶钧。
收威柄,更法令,鼎从新。 -
193.《春从天上来·乐道安贫》 宋·无名氏
乐道安贫。
叹自古英雄,林下无人。
满堂金玉,谓授儿孙。
毕竟与属亲。 -
194.《姑苏杂咏 天平山》 明·高启
入山旭光迎,出山月明送。
十里松杉风,吹醒尘土梦。
兹山凡几到,题字遍岩洞。
阳崖树冬荣,阴谷泉下冻。 -
195.《积善堂》 宋·晁说之
我家得姓自卫史,文王之昭锺厥美。
西京御史府大夫,父兹子忠不惜死。
至今墓上无曲棘,颍川岁时虔庙祀。
中原丧乱厌风尘,南渡不及渡辽水。 -
196.《惠山寺留题》 宋·王禹偁
吟入惠山山下寺,古泉闲挹味何嘉。
好抛此日陶潜米,学煮当年陆羽茶。
犹负片心眠水石,略开尘眼识烟霞。
劳生未了还东去,孤棹寒篷宿浪花。 -
197.《送路应求赴郢守》 宋·曾几
一雨全清去路尘,石城风物话临分。
了无狱讼劳官长,賸有江山奉使君。
楼上今谁能和曲,鼻端那复可挥斤。
吾人莫道知音少,千里欢谣入听闻。 -
198.《示资福谕老》 宋·苏辙
幽居百无营,孤坐若假寐。
根尘两相接,逆流就一意。
意念纷无端,中止不及地。
寂然了无觉,乃造真实际。 -
199.《寄人》 宋·曾巩
懒听诗书散满床,鬓须垂白坐茅堂。
溪山入手何时见,尘土劳心继日忙。
气味向人卑可耻,风波随处险难当。
羡君出处由胸臆,安稳将家水石傍。 -
200.《次韵刘春卿书怀》 宋·王之道
老去宜安分,年来强竞辰。
功名虽自许,心腹欲谁陈。
赖有金谿彦,相从锦水滨。
词华三凤蔚,诗律八音纯。