-
221.《送张屯田归洛歌》 宋·欧阳修
昔年洛浦见花落,曾作悲歌歌落花。
愁来欲遣何可柰,时向金河寻杜家。
杜家花虽非绝品,犹可开颜为之饮。
少年意气易成懽,醉不还家伴花寝。 -
222.《谪居感事》 宋·王禹偁
迁谪独熙熙,襟怀自坦夷。
孤寒明主信,清直上天知。
消息还依道,生涯只在诗。
惟尚谕山水,讵敢咏江蓠。 -
223.《稚卿约郭外之游》 宋·郑獬
举世尚刻饰,趋时独放达。
醉眼挂飞云,孤心贮明月。
大匠坐高堂,群材就剞劂。
楩楠即赤霄,容此蟠根屈。 -
224.《题芜湖雄观亭》 宋·陈造
大江来东南,旁受众壑输。
下驿峡下窄,积水陡下百尺馀。
势如千鼓駴万马,闛{外门内沓}啮蹙崩腾排轧争危涂。
蟂矶赖是作龃龉,不然颓沙裂岸复通舳舻。 -
225.《陈彦博擢第后归拜先墓作此送之》 宋·李流谦
霜风著林不停吹,天涯有客衣征衣。
问客今归有何得,一株老桂和根移。
读书作文四十载,浪走不啻萍在池。
束书随身乃封户,睥睨一甑蒙蛛丝。 -
226.《王侍御寿诗》 宋·楼钥
史君威名闻四方,南床凛凛凝秋霜。
史君和气到瓯越,幕府初开夜飞雪。
颇闻此雪仍岁无,定知来随御史车。
黄堂洗印未多日,庆朝况此当悬弧。 -
227.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
翳眼药,文武火。
用得亲,煨得过。
翠岩落尽眉毛眼愈明,乳窦烂却皮肤骨将槁。
家丑分明说向谁,握手松根忘汝我。
冷地思量,訚訚而笑。
曾陷迷魂八阵图,梦中尺入夔门道。 -
228.《寄李白》 唐·任华
古来文章有能奔逸气,耸高格,清人心神,惊人魂魄。
我闻当今有李白,大猎赋,鸿猷文;嗤长卿,笑子云。
班张所作琐细不入耳,未知卿云得在嗤笑限。
登庐山, -
229.《郭熙关山雪霁图》 明·苏伯衡
昔我北游月在衤昔,兼旬犯雪度雄霸。
千里万里皆瑶琨,高迷丘垤低迷罅。
朔风烈烈尘不惊,中野萧条但桑柘。
仆夫股栗面削瓜,身上破褐才掩髂。 -
230.《除草篇》 宋·姜特立
有客劝除草,草去眼中净。
梵志反著袜,一国皆通病。
颊上著三毛,精神乃殊胜。
微云点太虚,不碍天宇莹。 -
231.《青山高为宋郎中德之作》 宋·程公许
青山高,六六峰。
遥镌嵽叶千万仞,斗起西南天半空。
蒸岚喷薄不得泄,翠屏掩霭深几重。
不知丹梯委曲到何许,飞楼杰观缥缈疑神功。 -
232.《牛津春事》 当代·钱钟书
不见花须柳眼,未闻语燕啼莺。
开户蒙蒙细雨,故园何日清明。
微阴未必成雨,闲日殊宜踏春。 -
233.《偈颂一百零四首》 宋·释绍昙
水牯牛,偏捩拗。
酷暑云林,恣情{左足右孛}跳。
山前祖父田园,忍见离离荒草。
秋风正要及时耕,脱落鞭绳无鼻窍。 -
234.《烈女李三行》 元·胡天游
大海何漫漫,千年不能移。
太山自言高,精卫衔石飞。
朝见精卫飞,暮见精卫飞。
吐血填作塸,一旦成路蹊。 -
235.《送王屋山人魏万还王屋》 唐·李白
仙人东方生,浩荡弄云海。
沛然乘天游,独往失所在。
魏侯继大名,本家聊摄城。
卷舒入元化,迹与古贤并。 -
236.《花落复次前韵》 宋·苏轼
玉妃谪堕烟雨村,先生作诗与招魂。
人间草木非我对,奔月偶桂成幽昏。
暗香入户寻短梦,青子缀枝留小园。
披衣连夜唤客饮,雪肤满地聊相温。 -
237.《忆北山梨花(并序)》 明·杨基
去年清明花正繁,骑马晓出神策门。
千桃万李看未了,小径更入梨花村。
低枝初开带宿雨,高树烂日迷朝暾。
柔肤凝脂暖欲滴,香髓人面春无痕。 -
238.《赠彭花翁牡丹障》 宋·姚勉
洛之花图欧公诗,惊怪天巧呈新枝。
自言当时记者数十种,姚魏后有潜溪绯。
蜀之花图景仁句,香雪蕊金藏不露。
径围三尺瑞云红,尚有二花添未具。 -
239.《浴》 宋·华岳
龙藩地暖冬无雪,十月风光似三月。
好风不动绮罗尘,人在绣帏帘半揭。
酒肠拍索能回春,春潮八面香熏熏。
香肌汗透披縠纹,思得沧海驱埃氛。 -
240.《苦雪寄退之》 唐·卢仝
天王二月行时令,白银作雪漫天涯。
山人门前遍受赐,平地一尺白玉沙。
云颓月坏桂英下,鹤毛风剪乱参差。