-
101.《偈颂十七首》 宋·释师范
面门一思,长时无间。
见成句子,百味完全。 -
102.《花光十梅·正偏自在》 宋·释师范
花合花开有正偏,不完全处却完全。
要知根蔕从何得,多见生理洞水边。 -
103.《颂古三十六首》 宋·释惟一
劫初铸就毗卢印,古篆雕虫尚宛然。
堪笑堪悲人不识,却嫌字画不完全。 -
104.《朝阳穿破衲赞》 宋·释惟一
一条屈曲无丝线,半寸攀拳穴鼻针。
补得完全成一片,举头红日到天心。 -
105.《颂古九十八首》 宋·释印肃
团团如月画难成,头角完全鼻没绳。
非是学人藏隐物,虽然识破未通真。 -
106.《颂古九十八首》 宋·释印肃
头角完全不住行,沩山独步惊聋盲。
牧童未辨牛消息,至今落壍堕深坑。 -
107.《送百丈专使》 宋·释重顯
大雄孤顶曾遐举,遍索诸方谁敢拒。
乳窦峰前捋虎须,再得完全又归去。 -
108.《缘识》 宋·宋太宗
人心多是少相投,非识尘中上品流。
不见真宗归物理,难知妙道后先休。
生前内鼎宜烹炼,殊胜华池好渐修。
但见完全凭土德,能调火候药皆秋。 -
109.《逍遥咏》 宋·宋太宗
人心多是少相投,非识尘中上品流。
不见真宗归物理,难知妙道后先休。
生前内鼎宜烹炼,殊胜华池好渐修。
但见完全凭土德,能调火候药皆秋。 -
110.《逍遥咏》 宋·宋太宗
灵草灵砂起自然,却将非外乱烹煎。
黄牙成土堪名药,秋石为胎本是铅。
乐道逢来忻且喜,周知体认更完全。
阳施阴授宜消息,不识时人在眼前。