-
1.《刘景阳东斋》 唐·贾岛
松阴连竹影,中有芜苔井。
清风此地多,白日空自永。
景阳公干孙,诗句得真景。
劝我不须归,月出东斋静。 -
2.《报孙会宗书》 两汉·杨恽
恽材朽行秽,文质无所底,幸赖先人余业,得备宿卫。
遭遇时变,以获爵位。
终非其任,卒与祸会。
足下哀其愚,蒙赐书教督以所不及,殷勤甚厚。 -
3.《送孙龙谷》 宋·姚勉
煌煌南方老人星,天边飞来地上行。
秀眉方瞳琐骨耸,升降步履如风轻。
生平见说勇为义,十指团栾一和气。
只今福寿天所报,眼底曾孙家四世。 -
4.《哀孙炎》 明·夏煜
垂老戎马间,相知复何有。
幼与孙炎交,于今俱白首。
炎也雅好诗,落魄惟耽酒。
醉中有神助,不放持杯手。 -
5.《寄孙之翰》 宋·曾巩
孙侯腹载天下收,崔嵬岂啻重百车。
伏义以来可悉数,孰若自作何有余。
更能议论瓷倾倒,万里一泻昆仑渠。
认为胸中干太极,元气浩浩随卷舒。 -
6.《和杨拱辰见惠》 宋·冯时行
所操或异趣,并席宁相亲。
臭味傥不殊,千里情犹伸。
古今邪正间,何啻万微尘。
平生阅世眼,服膺无几人。 -
7.《八哀诗·赠秘书监江夏李公邕》 唐·杜甫
长啸宇宙间,高才日陵替。
古人不可见,前辈复谁继。
忆昔李公存,词林有根柢。
声华当健笔,洒落富清制。 -
8.《狄明府(博济·一作寄狄明府)》 唐·杜甫
梁公曾孙我姨弟,不见十年官济济。
大贤之后竟陵迟,浩荡古今同一体。
比看叔伯四十人,有才无命百寮底。 -
9.《酬乐天东南行诗一百韵》 唐·元稹
我病方吟越,君行已过湖。
去应缘直道,哭不为穷途。
亚竹寒惊牖,空堂夜向隅。
暗魂思背烛,危梦怯乘桴。 -
10.《送赵公远往健康》 宋·张元干
王孙朝谒去,功业叹流年。
强项今三已。
栖迟未九迁。
笑谈曾击贼,谋畧合临边。
秋雨长干路,归时且著鞭。