-
321.《五台行(咏梁、唐、晋、汉、周)》 明·刘定之
繁台纥干山头雀冻死,午沟蛇化为龙起。
禅代不侍九锡来,二晋醉投双陆子。
出警入跸东西京,犹上繁台自阅兵。
群姬麀聚那能辩,诸侯麕至谁能争。 -
322.《送高忏首还越》 明·南洲法师
昔我来吴今五年,青山目断东南天。
越音未改吴音熟,每见乡僧一惘然。
上人何来亦潇洒,才打乡谈便能解。
观光上国及期还,听讲长干前月罢。 -
323.《题黄鹤山人王叔明画》 明·平显
我昔见之湖上居,当门万朵翠芙蕖。
承平公子有故态,文敏外孙多异书。
闲吮彩毫消白日,梦骑黄鹤上清虚。
此图定倚吴山阁,醉点南屏春雨余。 -
324.《题画梅和王山农韵》 明·钱宰
江南春来白雪烂,落月横参夜将半。
缟衣绰约如故人,踏飒梨云欹老干。
北风猎猎天正寒,仿佛风节凭西阑。
乃知山人竟不死,夜煮白石青松间。 -
325.《拟古诗七十首(录一十三首)》 明·盛时泰
陈思王植赠友往祚颓已久,大业缅方新。
仰视圣皇德,承胤为我亲。
暇日荷休明,高馆集众宾。
中厨列庖馔,水陆备鲜鳞。 -
326.《晨起行园治蔬》 明·施渐
处疴情方愆,览籍亦棼结。
止迹丘樊间,喜与荷锄列。
晨星沐未遑,周葺幸余力。
夙英始敛华,密露若莹雪。 -
327.《骊山老妓行(补唐天宝遗事,戏效白乐天作)》 明·孙蕡
秋风杨柳凋金缕,冷露芙蓉落芳渚。
寒香晚色何所如,骊山唐姬教坊女。
蛾眉淡扫山远碧,蝉鬓半抛云乱吐。
时妆无复新妖娆,曩态犹存旧娇妩。 -
328.《云南乐》 明·孙蕡
成都贾客向人语,黎州多风杂多雨。
雪山万古长不消,山下四时风气暑。
竹林西畔是云南,不论冬夏披毡衫。
蛮官见客花布袄,村妇背盐青竹篮。 -
329.《长歌行寄吕中甫山人》 明·杨承鲲
壮游归来一何晚,雪里黄精不得饭。
太行句注俱眼前,只尺青霞梦修阪。
潞洲鲜红味辛剧,广野毭太缱绻。
沈殿曳裙代殿同,馆中词赋凌锦虹。 -
330.《长安古意》 明·周是修
长安二月三月时,千门万户春风吹。
绮构瑶台高照耀,香车宝马并驱驰。
驱驰照耀皆豪贵,九棘三槐夹三市。
鼎食钟鸣将相家,朱帘绣柱王侯第。 -
331.《常润道中有怀钱塘寄述古五首》 宋·苏轼
従来直道不辜身,得向西湖两过春。
沂上已成曾点服,泮宫初采鲁侯芹。
休惊岁岁年年貌,且对朝朝暮暮人。
细雨晴时一百六,画船鼍鼓莫违民。 -
332.《壬寅二月,有诏令郡吏分往属县灭决囚禁·自》 宋·苏轼
远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,寻山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
333.《和陶饮酒二十首》 宋·苏轼
盖公偶谈道,齐相独识真。
颓然不事事,客至先饮醇。
当时刘项罢,四海疮痍新。
三杯洗战国,一斗消强秦。 -
334.《壬寅二月有诏令郡吏分往属县减决囚禁十三日》 宋·苏轼
太平宫而宿于南溪溪堂遂并南山而西至楼观大秦寺延生观仙游潭十九日aa1归作诗五百言以记凡所经历者寄子由远人罹水旱,王命释俘囚。
分县传明诏,循山得胜游。
萧条初出郭,旷荡实消忧。
薄暮来孤镇,登临忆武侯。 -
335.《追和子由去岁试举人洛下所寄诗五首暴雨初晴》 宋·苏轼
秋后风光雨后山,满城流水碧潺潺。
烟云好处无多子,及取昏鸦未到间。
洛邑従来天地中,嵩高苍翠北邙红。
风流耆旧消磨尽,只有青山对病翁。 -
336.《雪斋(杭僧法言,作雪山于斋中·)》 宋·苏轼
君不见峨眉山西雪千里,北望成都如井底。
春风百日吹不消,五月行人如冻蚁。
纷纷市人争夺中,谁信言公似赞公。
人间热恼无处洗,故向西斋作雪峰。 -
337.《仆领贡举未出钱穆父雪中作诗见及三月二十日》 宋·苏轼
雪知我出已全消,花待君来未敢飘。
行避门生时小饮,忽逢骑吏有嘉招。
鱼龙绝技来千里,斑白遗民数四朝。
知有黄公酒垆在,苍颜华发自相遥。 -
338.《送任伋通判黄州兼寄其兄孜》 宋·苏轼
吾州之豪任公子,少年盛壮日千里。
无媒自进谁识之,有才不用今老矣。
别来十年学不厌,读破万卷诗愈美。
黄州小郡隔溪谷,茅屋数家依竹苇。 -
339.《眉子石砚歌赠胡訚》 宋·苏轼
君不见成都画手开十眉,横云却月争新奇。
游人指点小颦处,中有渔阳胡马嘶。
又不见王孙青琐横双碧,肠断浮空远山色。
书生性命何足论,坐费千金买消渴。 -
340.《初别子由》 宋·苏轼
我少知子由,天资和而清。
好学老益坚,表里渐融明。
岂独为吾弟,要是贤友生。
不见六七年,微言谁与赓。