-
201.《无题》 宋·刘克庄
鲸海外多仙境界,蚁窠中有小乾坤。
不愁北谷愚公老,自觉南柯太守尊。 -
202.《方蒙仲秘书哀诗三首》 宋·刘克庄
平生最受鲁公知,手简才翁语极悲。
海内奇才都有几,世间瑞物不多时。
君归上界骑麟去,客过新陵下马谁。
笔秃无花衰久矣,可堪拂拭作铭诗。 -
203.《古意二十韵》 宋·刘克庄
自从混沌死,万象困穿凿。
淳风谁挽还,古意日漓薄。
余幼胆轮囷,泛滥通流略。
短篇堪掣鲸,片文可驱鳄。 -
204.《次镇江守曾宏甫见寄韵》 宋·曾几
一别高明去,频为瘴疠侵。
连沧公境界,横碧我山林。
夜雨思同梦,秋风辱寄音。
他年如衣锦,毕世莫分襟。 -
205.《黄嗣深尚书自仰山来惠茶及竹薰炉》 宋·曾几
茗椀中超舌界,薰炉上悟香尘。
坐我集云峰顶,对公小释迦身。 -
206.《送周德修侍郎守武陵郡》 宋·曾几
倾盖江头许定交,谈经论事听忘劳。
辙环万里犹持橐,门掩三秋却梦力。
流水落花公境界,摘山煮海我官曹。
人生五马从来贵,行乐何须叹二毛。 -
207.《闻东湖荷花盛开未尝一游寄郑禹功》 宋·曾几
言登巾子山,天外入眼界。
呀然城之东,一鉴如许大。
得非所领州,其下临渤澥。
乃知湖浸阔,便觉井邑隘。 -
208.《再蒙宠示佳什殆无遗巧勉成二章一以报佳贶一》 宋·陈与义
睆睆休嫌笏与绅,如公本是九包人。
读书只用三冬足,学道从来一色醇。
太尉谈辞仍玉麈,侍中风韵更纱巾。
谁言上界多官府,亦许散仙追后尘。 -
209.《蒙赐佳什钦叹不足不揆浅陋辄次元韵》 宋·陈与义
退之高文仰东岱,籍湜传盟其足赖。
固知法嗣要龙象,先生端是毗陵派。
方驾曹刘盖余力,压倒元白聊一快。
向来班门收众材,宾履费公珠几琲。 -
210.《庐陵主簿李子贤东顷示长笺用刘元城主簿可教》 宋·周必大
地跨江闽秀气兼,玉成界尺直方廉。
西曹久处习凿齿,高士谁知孙子严。
我愧元城题品重,君能楚些笔锋铦。
天门底用相吹送,公道今方拔滞淹。 -
211.《次韵叶权之》 宋·毛滂
二年锦衣城,坐怅朋游落。
双瞳不敢白,但向湖山著。
顷当舍之去,眼界垂落寞。
忽逢昔所倾,人事岂容约。 -
212.《和夏台知县李尚贤殿直见赠》 宋·魏野
咫尺县前山,阳城旧掩关。
两衙公务静,三载使星闲。
雪入司房暗,苔侵界石斑。
曾为攀桂客,多谢访林间。 -
213.《赠文照大师》 宋·杨亿
读遍龙宫七佛书,一尘无念得衣珠。
金园讲席天花满,沙界禅心水月弧。
拥衲夜霜凝屋瓦,闭关春雨长庭芜。
公卿半是空门友,瓶锡因循寄上都。 -
214.《次黄象之韵》 宋·李吕
疏山元是读书山,相望麻姑旧醮坛。
梵刹雄夸今日胜,隐居谁作故人看。
閒随米运川涂迥,喜入林亭境界宽。
我已经营谢公屐,竚君好去九迁官。 -
215.《登升元阁故基》 宋·刘过
脚力倦矣曷少休,侵晨更作升元游。
眼中已不见二百四十尺兀之高楼,但见炊烟万灶宿貔貅。
上有啼雅噪鹊如泣诉,下有藤蔓老树根据枝相虬。
想其结缔初,匠石巧与造物侔。 -
216.《华亭风月堂避暑》 宋·王之道
大哉天休何穹窿,惟王配天居域中。
东西南北乃四裔,盛德可使车书同。
吾皇中兴继商武,小雅不复歌车攻。
年来幽障灭烽燧,梯航航里来夷戎。 -
217.《有荐胡仁叔历阳令者仁叔以诗送知已暇日杨德》 宋·王之道
四海皆兄弟,三界是道场。
果且无彼我,安用分封疆。
胡公历阳来,气焰何可当。
威严走邸吏,不露太守章。 -
218.《次韵孙兴宗秋怀》 宋·王之道
秋山赫赫明丹枫,秋天隐隐分玄鸿。
不知眼界阔多少,九华突兀撑晴空。
嗟予老病百事懒,谁能强勉追儿童。
读书既苦齿多豁,属文益觉心如蓬。 -
219.《希道使君弭节合沙馆奉太夫人游鼓山乃蒙封示》 宋·张元干
淮海元龙公辈流,何劳老手镇方州。
雍容行色自登览,邂逅故人仍唱酬。
眼界早惊云子熟,官期能为荔枝留。
临分莫话中原事,想见家山只梦游。 -
220.《壬子岁旱》 宋·强至
熙宁岁壬子,春旱初可怪。
不雨讫夏尾,天地一炉鞴。
赤日裂厚土,黄埃没经界。
农夫望云霓,脰折意未懈。