-
101.《次韵和石末公漫兴见寄(二首)》 明·刘基
济世何人希管乐,隐居无处觅求羊。
扶桑未换旸乌彩,腐草犹争爝火光。
百战承平戎马佚,七年战伐艾菅长。
长沙迁客能流涕,一日须垂一万行。 -
102.《闻鸠鸣有感呈石末公》 明·刘基
郊原过雨东作始,枝上鹁鸠鸣可怜。
此地巢居犹葺垒,他乡去子望归田。
匡时势异民思汉,忧国心随雁到燕。
逝水自流人自老,倚楹长忆至元年。 -
103.《和石末公冬暖》 明·刘基
世乱干戈日夜寻,可堪灾沴又相侵。
烟霞出地皆成拏,雷电飞时肯作霖。
祝蝪漫劳遵故事,问牛谁复轸忧心。
小虫未寤年光晚,犹抱枯荄学苦吟。 -
104.《雨中呈石末公》 明·刘基
去年三冬暖不雨,今年孟春寒有余。
大云垂垂压宇宙,密雪兖兖飘庭除。
安排白水与泛舸,酝酿青泥容没车。
辛苦陌头杨柳树,含颦等待大阳舒。 -
105.《次韵和石末公春晴诗》 明·刘基
幽禽啧啧语朝阳,细绿骎骎入女桑。
天上深宫调玉烛,人间和气应勾芒。
赤眉青犊终何在,白马黄巾莫漫狂。
将帅如林须发踪,太平功业望萧张。 -
106.《公时遗石榴》 宋·韩维
高冠趋尹君方掾,促席迎宾我已翁。
交态不忘平日厚,歌声犹似少年工。
映阶露菊秋吟苦,盈筥霜榴岁问通。
每与东邻话知旧,白头强健几人同。 -
107.《曹通直以颜鲁公墨迹题辞乞诗刊石》 宋·韩维
临池余事得忠臣,白刃林中不动身。
见义舍生安为己,怀谖保位独何人。
英名在世长如日,遗像于今凛若神。
一览精诚方自失,羞将累句刻苍珉。 -
108.《表高氏石公之墓》 宋·李廌
黄金照地晋将军,剑履盈门万石君。
独以德名追远裔,尽将富贵比浮云。
璚田种药期公寿,夜壑移舟忽梦分。
彷佛平生阻瞻觌,一诗三叹漫殷勤。 -
109.《石季平题李南画石之傍日叠石为山已是一重公》 宋·郑刚中
笔画与石叠,二者均是假。
惟彼此间山,如叠亦如画。
要当论夫空,万物同一马。
随缘判此公案时,不知笔作麽生下。 -
110.《题雷石寺润公环翠轩》 宋·郑刚中
窗外小山重叠好,阴阴松竹翠排檐。
老人嘉我幽寻意,深炷炉香为卷帘。 -
111.《春日奉陪子安诸公游石门》 宋·李弥逊
提壶唤新春,病客春思搅。
茶瓯曲肱罢。
联屐事幽讨。
叩门探繁香,翠蔓花尚少。 -
112.《与公序避暑石盎方昼欲寝闻林间鸟乐因得小诗》 宋·李弥逊
一林啼鸟不知名,应怪山翁此地行。
化蝶与周俱是梦,游鱼知我久忘情。
胸中丘壑真馀事,世上功名畏后生。
但得盈樽供自酌,何妨人境卧渊明。 -
113.《抚州崇仁县玉清观道士黄石老工古篆以他公父》 宋·魏了翁
圣学不嗣千余年,并与小学遗其传。
其间明道宁乏贤,谓书小伎姑舍旃。
十字九舛不可镌,楮生墨墨色有冤。
动以经史为执言,岂知魏晋几变迁。 -
114.《廉公子家藏元石名武夷春雨》 宋·仇远
至宝忽横道,峰峦高复低。
数尖灵壁石,一曲武夷溪。
黛色春浮玉,黄流雨曳泥。
遥知千载下,名与岘山齐。 -
115.《满庭芳 臧刘石公献石羊索词》 元·马钰
拔山举鼎,射虎穿杨。
难同搬运青羊。
悟得玄中玄妙,豁豁洋洋。
自然如痴似醉,远人情、风害猖佯。 -
116.《挽陈石遗翁长男公荆》 近代·陈三立
残年未灭思儿泪,今与而翁共此悲。
我只吞声延气息,而翁犹及费文辞。
互为药误天难问,独许才强世所期。
料得九冥怜二老,兵戈相望更何之。 -
117.《春日陪诸公往戴山眺集暮入北麓得石床岩洞诸》 明·张羽
张宴凌崇颠,返策憩涧阴。
南岑夙厌历,北麓今始临。
危磴绝来术,崩壑瞰空潭。
幽窦抱虚白,哀牝递清音。 -
118.《奉寄沈公介石老仙》 宋·牟巘五
不贪富贵即神仙,茗碗香炉古易编。
谁向急流能勇退,方知介石是几先。
三危露下闻清唳,九锁山中断俗缘。
喜有诗有相共住,何时一笑醉丹泉。 -
119.《证冯楫居士会药山问石头见性成佛公案偈》 宋·释宗杲
梵语唐言,打成一块。
咄哉俗人,得此三昧。 -
120.《天宁寺有白石日卞山脚石上多名公题识》 宋·袁说友
隐隐来岗续,沈沈土脉萦。
一峰庭下立,十里地中行。
石脚犹依佛,山腰恰近城。
摩挱嗟岁月,风雨几题名。