-
121.《唐嘉会妻》 明·吴鼎芳
凤皇失其侣,三年独彷徨。
岂无云中鹤,矫矫非所当。
所居谷水西,乃在淀水阳。
杨氏有好女,小字曰云芳。 -
122.《侯大驾回》 明·薛蕙
西北收皇旅,东南归帝京。
山驱八骏下,海泛六龙行。
后车环外区,前驷集神坰。
支兵联四校,中坚屯九营。 -
123.《双林寺歌(万历初,大珰冯保营葬地,造寺曰》 明·于慎行
道旁佛宫谁者筑,珠楼宝殿横山麓。
僧徒指点为予说,此寺方成主人逐。
忆昨十载气薰天,吐纳日月挥云烟。
外廷稍引三公势,内禁亲操六玺权。 -
124.《赠张相镐其二》 唐·李白
本家陇西人。
先为汉边将。
功略盖天地。
名飞青云上。 -
125.《无题》 宋·苏轼
六秩行当启,区中缘更疏。
不贪为我宝,安步当君车。
故国多乔木,先人有敝庐。
誓将闲散好,不著一行书。 -
126.《咏怪石》 宋·苏轼
家有粗险石,植之疏竹轩。
人皆喜寻玩,吾独思弃捐。
以其无所用,晓夕空崭然。
碪础则甲斮,砥砚乃枯顽。 -
127.《寄吴冲卿》 宋·王安石
物变极万殊,心通才一曲。
读书谓已多,抚事知不足。
与君语承华,念此非不夙。
恨无数顷田,归耕使成熟。 -
128.《次韵奉和蔡枢密南京种山药法》 宋·王安石
区种抛来六七年,春风条蔓想宛延。
难追老圃莓苔径,空对珍盘玳瑁筵。
嘉种勿传河右壤,灵苗更长阙西偏。
故畦穿斸知何日,南望锺山一慨然。 -
129.《城南联句》 唐·韩愈
竹影金琐碎,--孟郊
泉音玉淙琤。
琉璃剪木叶,--韩愈
翡翠开园英。 -
130.《中秋李漕冰壶燕集》 宋·戴复古
诸亭环立一湖湾,区界无多眼界宽。
苍石传为伪刘物,绿波曾浴葛仙丹。
两边堤树四时碧,一片冰壶六月寒。
咫尺云烟接沧海,须知此地有龙蟠。 -
131.《与邓慎思沐於启圣遇李端叔》 宋·秦观
羸兵瘦马犯黄尘,自笑区区梦里身。
不是对花能伏老,自绿无酒可浇春。
校书天禄陪群彦,曦发阳阿遇故人。
三百六旬如此少,更添香火坐逡巡。 -
132.《李端叔见寄次韵》 宋·秦观
君文豪赡无与俦,使我吟讽忘离忧。
浩如沅湘起阳侯,翻星转日吞数州。
华章藻句饶风力,顷刻朱红迷畛域。
一班纵复为管窥,万派终难以蠡测。 -
133.《秋日遣怀》 宋·陆游
自我归故山,不知岁月徂。
念虽迫霜露,忧国犹区区。
老不能上疏,泰阶陈六符。
安得子元子,同歌于蒍于! -
134.《孤学》 宋·陆游
孤学虽违俗,犹为一腐儒。
家贫占力量,夜梦验工夫。
正复安三径,宁忘奏六符?残年知有几,自怪尚区区。 -
135.《与友人论文因以诗投之》 宋·张耒
我虽不知文,尝闻于达者。
文以意为车,意以文为马。
理强意乃胜,气盛文如驾。
理惟当即止,妄说即虚假。 -
136.《吕尉醉中索诗为别》 宋·张耒
吾友吕子者,其人艺且文。
何侯绿沉枪,颜皋弓六钧。
勿谓豪少年,诗书精讨论。
文词踵骚雅,岂但惊庸人。 -
137.《送陈器之》 宋·张耒
投身落穷谷,默默类囚拘。
情忘侣木石,机谢友禽鱼。
粲粲陈夫子,文章德行俱。
虽云相知晚,既合乃不渝。 -
138.《奉和文潜赠无咎篇末多见及以既见君子云胡不》 宋·黄庭坚
荆公六艺学,妙处端不朽。
诸生用其短,颇复凿户牖。
譬如学捧心,初不悟己丑。
玉石恐俱焚,公为区别不。 -
139.《致政王殿丞逍遥亭》 宋·黄庭坚
漆园著书五十二,致意最在逍遥游。
後来作者逐音响,百一未必知庄周。
幽人往往泥出处,俗士不可与庄语。
逍遥如何,一蛇一龙。 -
140.《悲苦行》 元·王冕
悲风吹沙堕空屋,老乌号鸣屋上木。
谁家男子从远征?父母妻孥相送哭。
哭声呜咽已别离,道旁复对行人悲。
去者一心事,悲者百感随。