-
1.《庭坚得邑太和六舅按节出同安邂逅于皖公溪口》 宋·黄庭坚
鹄白不以乌,兰香端为谁。
外家秉明德,晚与世参差。
乖离岁十二,会面卒卒期。
何言灊丘底,玉稻同一炊。 -
2.《浣溪沙·端午》 宋·苏轼
轻汗微微透碧纨,明朝端午浴芳兰。
流香涨腻满晴川。
彩线轻缠红玉臂,小符斜挂绿云鬟。
佳人相见一千年。 -
3.《比红儿诗》 唐·罗虬
姓字看侵尺五天,芳菲占断百花鲜。
马嵬好笑当时事,虚赚明皇幸蜀川。
金谷园中花正繁,坠楼从道感深恩。
齐奴却是来东市,不为红儿死更冤。 -
4.《题墨梅风烟雪月水石兰竹八轴》 宋·姚勉
清晨有客南昌来,袖出数幅春风梅。
芳根不种生绡上,安得的皪霜葩开。
霜葩能开不能谢,始信笔端生造化。
细看入趣直欲攀,亦复不知梢是画。 -
5.《种兰》 唐·陈陶
种兰幽谷底,四远闻馨香。
春风长养深,枝叶趁人长。
智水润其根,仁锄护其芳。
蒿藜不生地,恶鸟弓已藏。 -
6.《画兰》 明·李日华
懊恨幽兰强主张,开花不与我商量。
鼻端触着成消受,着意寻香又不香。 -
7.《玉华仙子歌》 唐·李康成
紫阳仙子名玉华,珠盘承露饵丹砂。
转态凝情五云里,娇颜千岁芙蓉花。
紫阳彩女矜无数,遥见玉华皆掩嫭。 -
8.《种兰》 宋·薛季宣
兰生林樾间,清芬倍幽远。
野人坐官曹,兹意极不浅。
西窗蔽斜日,松钗架春晚。
墙阴莳花木,憔悴根日损。 -
9.《赠兰坡星翁》 宋·林景熙
深林澹孤芳,一洗桃李姿。
采采坡云暮,持之欲遗谁。
故人青云端,或在江海涯。
青云达者路,江海幽人期。 -
10.《次忠定史越王丹桂韵》 宋·胡榘
雾隐森森小山碧,不嫁东风矜国色。
流芳端自蕊珠仙,曾是先皇亲拔识。
一身便足当三千,气韵乃在黄香前。
聊同蕖菊领秋色,不与桃李争春妍。 -
11.《句》 宋·徐月溪
要是此花清绝处,端如醉面读离骚。
青蛟煖昼拿云上,白雪深春压架香。
照眼妆新就,扶头酒半醒。
妖姿随变化,薄命易飘零。 -
12.《端午独酌》 宋·杨万里
招得榴花共一觞,艾人笑杀老夫狂。
子兰赤口禳何益,正则红船看不妨。
团粽明朝便无味,菖蒲今日麽生香。
一生幸免春端帖,可遣渔歌谱大章。 -
13.《哭韩淮端公兼上崔中丞》 唐·刘商
坚贞与和璧,利用归干将。
金玉徒自宝,高贤无比方。
挺生岩松姿,孤直凌雪霜。
亭亭结清阴,不竞桃李芳。 -
14.《寄吴士矩端公五十韵(此后并江陵士曹时作)》 唐·元稹
昔在凤翔日,十岁即相识。
未有好文章,逢人赏颜色。
可怜何郎面,二十才冠饰。
短发予近梳,罗衫紫蝉翼。 -
15.《愁蕊香引(小石调)》 宋·柳永
留不得。
光阴催促,奈芳兰歇,好花谢,惟顷刻。
彩云易散琉璃脆,验前事端的。
风月夜,几处前踪旧迹。
忍思忆。
这回望断,永作终天隔。
向仙岛,归冥路,两无消息。 -
16.《端正好》 宋·杜安世
露落风高桐叶坠。
小庭院、秋凉佳气。
兰堂聚饮华筵启。
罢令曲、呈珠缀。
晚天行云凝香袂。
新声内、分明心意。
玉炉初喷檀烟起。
敛愁在、双蛾翠。 -
17.《木兰花慢(雷峡道中作)》 宋·吴则礼
尽晴春自老,乍翠巘、出清流。
望杳杳飞旌,翩翩戍骑,初过边头。
幽花尚欹短岸,渐鸣禽、唤友绕行舟。
端有雕戈锦领,竞驰EC72褭骅骝。 -
18.《南歌子(端午二首)》 宋·王之道
角簟横龟枕,兰房挂艾人。
一尊菖歜泛清醇。
好在佳人如玉、映长春。
冰彻杯盘莹,香和笑语薰。
莲花衫子入时新。
挂起南窗一榻、晚风清。 -
19.《醉蓬莱(端午)》 宋·赵长卿
见浴兰才罢,拂掠新妆,巧梳云髻。
初试生衣,恰三裁贴体。
艾虎宜男,朱符辟恶,好储祥纳吉。
金凤钗头,应时戴了,千般忔戏。 -
20.《皇后阁端午贴子词五首》 宋·真德秀
来金殿沐淤兰汤,因感骚人兴寄长。
重动君王勤采善,由来香划比忠良。