-
341.《杏花天(豫章重午)》 宋·侯置
宝钗整鬓双鸾斗。
睡未醒、熏风襟袖。
彩丝皓腕宜清昼。
更艾虎、衫儿新就。
玉杯共饮菖蒲酒。
愿耐夏、宜春厮守。
榴花故意红添皱。
映得人来越瘦。 -
342.《风入松》 宋·侯置
东楼烟重暗山光。
春意堕微茫。
小红嫩绿匀如剪,黯无言、云渡澄江。
没处与人逍遣,倚兰情寄斜阳。 -
343.《杏花天(豫章重午)》 宋·侯置
宝钗整鬓双鸾斗。
睡未醒、熏风襟袖。
彩丝皓腕宜清昼。
更艾虎、衫儿新就。
玉杯共饮菖蒲酒。
愿耐夏、宜春厮守。
榴花故意红添皱。
映得人来越瘦。 -
344.《虞美人》 宋·郑元秀
蓂飞八叶书云后。
此日孙枝秀。
爱他风味似吾人。
都是笔头能篆、又能文。
青青两鬓年方壮。
儿女俱成长。
要添福寿与荣华。
教取一庭兰玉、共成家。 -
345.《金缕曲(送五峰归九江)》 宋·朱子厚
世事如何说。
似举鞍、回头笑问,并州儿葛。
手障尘埃黄花路,千里龙沙如雪。
著破帽、萧萧余发。 -
346.《念奴娇(和尹司门与蔡侯咏雪)》 宋·姚勉
雕裘夜冷,怪地炉煨酒,经时难热。
晓起盘风天舞絮,拍手儿童欢悦。
客里新吟,天葩翦巧,思与梅争发。
使君属和,雪花同是三绝。 -
347.《齐天乐(寿贾秋壑)》 宋·奚岊
金飙吹净人间暑。
连朝弄凉新雨。
万宝功成,无人解得,秋入天机深处。
闲中自数。 -
348.《水调歌头(甲辰皖山寄治中秋招客)》 宋·郑雪岩
甫营亭子小,花柳斩新栽。
衰翁余暇,何妨领客少徘徊。
堪叹人生离合,恰似燕莺来往,光景暗中催。
芦荻晚风起,明日满沙堆。 -
349.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
350.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
351.《多丽(念念)》 宋·詹玉
晚云归,小楼又作阴凉。
霎儿间,恨桐招雨,西风叶叶商量。
醒时心、又还南浦,愁边句、多在斜阳。
菱宛笼青,莲瓶拖艳,旋倾花水咽茶香。 -
352.《贺新凉(自寿)》 宋·吴编修
出处男儿事。
甚从前、说著渊明,放高头地。
点检柴桑无剩粟,未肯低头为米。
算此事、非难非易。 -
353.《贺新郎(贺李簿生孙)》 宋·伍梅城
甲子头春雨。
知老天、净洗荆扬,十年烟雾。
夜半堕中星一颗,飞下五云深处。
帝亲敕六丁呵护。 -
354.《和王介甫明妃曲二首/明妃曲和王介甫作》 宋·欧阳修
胡人以鞍马为家,射猎为俗。
泉甘草美无常处,鸟惊兽骇争驰逐。
谁将汉女嫁胡儿,风沙无情貌如玉。
身行不遇中国人,马上自作思归曲。 -
355.《绮怀十六首》 清·黄景仁
楚楚腰肢掌上轻,得人怜处最分明。
千围步障难藏艳,百合葳蕤不锁情。
朱鸟窗前眉欲语,紫姑乩畔目将成。
玉钩初放钗初堕,第一销魂是此声。 -
356.《颐和园词》 清·王国维
汉家七叶钟阳九,澒洞风埃昏九有。
南国潢池正弄兵,北沽门户仍飞牡。
仓皇万乘向金微,一去宫车不复归。
提挈嗣皇绥旧服,万几从此出宫闱。 -
357.《中吕·山坡羊》 元·陈草庵
伏低伏弱,装呆装落,是非犹自来着莫。
任从他,待如何?天公尚有妨农过,蚕怕雨寒苗怕火。
阴,也是错;晴,也是错。
身无所干,心无所患,一生不到风波岸。 -
358.《塞上曲·其一》 唐·王昌龄
蝉鸣空桑林,八月萧关道。
出塞入塞寒,处处黄芦草。
从来幽并客,皆共沙尘老。
莫学游侠儿,矜夸紫骝好。 -
359.《孔雀东南飞/古诗为焦仲卿妻作》 两汉·佚名
汉末建安中,庐江府小吏焦仲卿妻刘氏,为仲卿母所遣,自誓不嫁。
其家逼之,乃投水而死。
仲卿闻之,亦自缢于庭树。
时人伤之,为诗云尔。 -
360.《陈情表》 魏晋·李密
臣密言:臣以险衅,夙遭闵凶。
生孩六月,慈父见背;行年四岁,舅夺母志。
祖母刘愍臣孤弱,躬亲抚养。
臣少多疾病,九岁不行,零丁孤苦,至于成立。