-
61.《万年欢(有感)》 宋·王质
一轮明月,古人心万年,更寸心存。
沧海化为黄土,心不成尘。
杳杳兴亡成败,满乾坤、未见知音。
抚阑干、欲唤英魂,沈沈又没人应。 -
62.《垂丝钓(戊戌迓客·自入淮南,多所感怆作)》 宋·丘崈
夕烽戌鼓。
悲凉江岸淮浦。
雾隐孤城,水荒沙聚。
人共语。 -
63.《木兰花慢(看春有感)》 宋·吕胜己
平生花恨少,又那得、酒中愁。
自禅板停参,薄团悟罢,身世忘忧。
南柯旧时太守,尽当年、富贵即时休。
莫羡痴儿小子,心心念念封候。 -
64.《水调歌头(将迁新居不成有感戏作·时以病止酒,且遗去歌者·末□及之)》 宋·辛弃疾
我亦卜居者,岁晚望三闾。
昂昂千里,泛泛不作水中凫。
好在书携一束,莫问家徒四壁,往日置锥无。
借车载家具,家具少於车。 -
65.《感皇恩》 宋·韩淲
诗社酒徒闲,村村花柳。
月榭风亭更霞牖。
临春结绮,又是那回时候。
不禁中夜雨,相__。
弄蕊攀条,为寻芳酒。
一斗谁能问千首。
江南云梦,空说气吞八九。
持杯人共我,能吟否。 -
66.《齐天乐(白酒自酌有感)》 宋·吴文英
芙蓉心上三更露,茸香漱泉玉井。
自洗银舟,徐开素酌,月落空杯无影。
庭阴未暝。
度一曲新蝉,韵秋堪听。 -
67.《夜合花·自鹤江入京泊葑门外有感》 宋·吴文英
柳暝河桥,莺晴台苑,短策频惹春香。
当时夜泊,温柔便入深乡。
词韵窄,酒杯长。
翦蜡花、壶箭催忙。 -
68.《八宝妆(秋宵有感)》 宋·陈允平
望远秋平。
初过雨、微茫水满烟汀。
乱DB45疏柳,犹带数点残萤。
待月重帘谁共倚,信鸿断续两三声。 -
69.《江城子(西湖感怀)》 宋·刘辰翁
涌金门上船场。
湖山堂。
众贤堂。
到几凄凉,城角夜吹霜。 -
70.《一萼红·登蓬莱阁有感》 宋·周密
步深幽。
正云黄天淡,雪意未全休。
鉴曲寒沙,茂林烟草,免仰千古悠悠。
岁华晚、漂零渐远,谁念我、同载五湖舟。 -
71.《感皇恩(自寿)》 宋·马子严
深约海棠开,一庭儿女。
共插满头笑相语。
入春准备了,到今朝团聚。
近来都不怕,风和雨。
一个一杯,君山绿醑。
何必贪多似彭祖。
但须看遍,子生孙孙生子。
便年年拚一醉,花前舞。 -
72.《感皇恩(自寿)》 宋·马子严
深约海棠开,一庭儿女。
共插满头笑相语。
入春准备了,到今朝团聚。
近来都不怕,风和雨。
一个一杯,君山绿醑。
何必贪多似彭祖。
但须看遍,子生孙孙生子。
便年年拚一醉,花前舞。 -
73.《蓦山溪(感旧)》 宋·吴礼之
刘郎老矣,倦入繁华地。
触目愈伤情,念陈迹、人非物是。
共谁携手,落日步江村,临远水,对遥山,闲看烟云起。
买牛卖剑,便作儿孙计。 -
74.《感皇恩(元夕后二日,同彦敬郎中饮洪宣慰山园红梅下,得感皇恩二关)》 宋·张侃
住处记曾游,十年重到。
罨画湖山最春早。
红梅几树,一夜东风开了。
矮松脩竹外,依然好。
玉色醺酣,香团娇小。
消得金尊共倾倒。
满怀风味,前度何郎今老。
徊徊疏影里、花应笑。 -
75.《感皇恩》 宋·霍安人
十月小春天,梅飘香细。
九叶尧蓂已呈瑞。
寿阳仙子,暂降羽衣环珮。
林间风味,别人难比。
齐眉共庆,劝声鼎沸。
有子知书继家世。
兼金五福,行被君恩宠贲。
愿祈龟鹤算,千千岁。 -
76.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
77.《莺啼序(有感)》 宋·赵文
秋风又吹华发,怪流光暗度,最可恨、木落山空,故国芳草何处。
看前古、兴亡堕泪,谁知历历今如古。
听吴儿唱彻,庭花又翻新谱。
肠断江南,庚信最苦,有何人共赋。 -
78.《渡江云(春感用清真韵)》 宋·萧允之
蔷薇开欲谢,峭寒渐少,轩槛俯晴沙。
先来愁未了,又听一声,新阕落渔家。
徘徊伫立,似玉笛、三弄昭华。
春昼长、暗怀谁写,戏墨乱翻鸦。 -
79.《城南感怀呈永叔》 宋·苏舜钦
春阳泛野动,春阴与天低。
远林气蔼蔼,长道风依依。
览物虽暂适,感怀翻然移。
所见既可骇,所闻良可悲。 -
80.《观书有感二首·其一》 宋·朱熹
半亩方塘一鉴开,天光云影共徘徊。
问渠那得清如许?为有源头活水来。
(那 通:哪)