-
81.《古风五十九首》 唐·李白
其一
大雅久不作。
吾衰竟谁陈?
王风委蔓草。 -
82.《下途归石门旧居》 唐·李白
吴山高,越水清,握手无言伤别情。
将欲辞君挂帆去,离魂不散烟郊树。
此心郁怅谁能论,有愧叨承国士恩。
云物共倾三月酒,岁时同饯五侯门。 -
83.《安州般若寺水阁纳凉,喜遇薛员外乂》 唐·李白
翛然金园赏,远近含晴光。
楼台成海气,草木皆天香。
忽逢青云士,共解丹霞裳。
水退池上热,风生松下凉。
吞讨破万象,搴窥临众芳。
而我遗有漏,与君用无方。
心垢都已灭,永言题禅房。 -
84.《自广平乘醉走马六十里至邯郸,登城楼览古书怀》 唐·李白
醉骑白花马,西走邯郸城。
扬鞭动柳色,写鞚春风生。
入郭登高楼,山川与云平。
深宫翳绿草,万事伤人情。 -
85.《与韩库部会王祠曹宅作》 唐·韦应物
闲门荫堤柳,秋渠含夕清。
微风送荷气,坐客散尘缨。
守默共无吝,抱冲俱寡营。
良时颇高会,琴酌共开情。 -
86.《发广陵留上家兄兼寄上长沙》 唐·韦应物
将违安可怀,宿恋复一方。
家贫无旧业,薄宦各飘飏.
执板身有属,淹时心恐惶。
拜言不得留,声结泪满裳。 -
87.《寄别李儋》 唐·韦应物
首戴惠文冠,心有决胜筹。
翩翩四五骑,结束向并州。
名在相公幕,丘山恩未酬。
妻子不及顾,亲友安得留。 -
88.《答李博士》 唐·韦应物
休沐去人远,高斋出林杪。
晴山多碧峰,颢气疑秋晓。
端居喜良友,枉使千里路。
缄书当夏时,开缄时已度。 -
89.《答刘西曹(时为京兆功曹)》 唐·韦应物
公馆夜云寂,微凉群树秋。
西曹得时彦,华月共淹留。
长啸举清觞,志气谁与俦。
千龄事虽邈,俯念忽已周。 -
90.《答李博士》 唐·韦应物
休沐去人远,高斋出林杪。
晴山多碧峰,颢气疑秋晓。
端居喜良友,枉使千里路。
缄书当夏时,开缄时已度。 -
91.《答刘西曹(时为京兆功曹)》 唐·韦应物
公馆夜云寂,微凉群树秋。
西曹得时彦,华月共淹留。
长啸举清觞,志气谁与俦。
千龄事虽邈,俯念忽已周。 -
92.《金谷园歌》 唐·韦应物
石氏灭,金谷园中水流绝。
当时豪右争骄侈,锦为步障四十里。
东风吹花雪满川,紫气凝阁朝景妍。 -
93.《敬酬杜华淇上见赠,兼呈熊曜》 唐·岑参
杜侯实才子,盛名不可及。
只曾效一官,今已年四十。
是君同时者,已有尚书郎。
怜君独未遇,淹泊在他乡。 -
94.《送薛播擢第归河东》 唐·岑参
归去新战胜,盛名人共闻。
乡连渭川树,家近条山云。
夫子能好学,圣朝全用文。
弟兄负世誉,词赋超人群。
雨气醒别酒,城阴低暮曛。
遥知出关后,更有一终军。 -
95.《晚登江楼有怀》 唐·李嘉祐
独坐南楼佳兴新,青山绿水共为邻。
爽气遥分隔浦岫,斜光偏照渡江人。
心闲鸥鸟时相近,事简鱼竿私自亲。
只忆帝京不可到,秋琴一弄欲沾巾。 -
96.《题尉迟将军新庙》 唐·高适
周室既板荡,贼臣立婴儿。
将军独激昂,誓欲酬恩私。
孤城日无援,高节终可悲。
家国共沦亡,精魂空在斯。 -
97.《奉酬睢阳路太守见赠之作》 唐·高适
盛才膺命代,高价动良时。
帝简登藩翰,人和发咏思。
神仙去华省,鹓鹭忆丹墀。
清净能无事,优游即赋诗。 -
98.《自京赴奉先县咏怀五百字/自京赴奉先咏怀五百字》 唐·杜甫
杜陵有布衣,老大意转拙。
许身一何愚,窃比稷与契。
居然成濩落,白首甘契阔。
盖棺事则已,此志常觊豁。 -
99.《三川观水涨二十韵》 唐·杜甫
我经华原来,不复见平陆。
北上唯土山,连山走穷谷。
火云无时出,飞电常在目。
自多穷岫雨,行潦相豗蹙。 -
100.《北征》 唐·杜甫
北归至凤翔,墨制放往鄜州作。
皇帝二载秋,闰八月初吉。
杜子将北征,苍茫问家室。
维时遭艰虞,朝野少暇日。